Το 1879, ένας από τους καλύτερους επιστήμονες στον κόσμο γεννήθηκε στο Ulm. Είναι περίπου Albert Einstein. Τον 17ο αιώνα, ο Ισαάκ Νεύτων είχε εξηγήσει τους νόμους που διέπουν την κίνηση των σωμάτων και των άστρων. Αυτό βοήθησε στην ενοποίηση της επίγειας φυσικής και της ουράνιας φυσικής. Με αυτόν τον τρόπο, ένα μεγάλο μέρος όλων των μηχανικών θα μπορούσε να είναι γνωστό μέχρι τον σύγχρονο κόσμο. Στα τέλη του 19ου αιώνα υπήρχαν αρκετά φαινόμενα στη φυσική που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν με τις διδασκαλίες του Νεύτωνα. Για το λόγο αυτό, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έπρεπε να ξεπεράσει όλες τις ελλείψεις της φυσικής και δημιούργησε ένα νέο παράδειγμα: τη θεωρία της σχετικότητας.
Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε όλη τη βιογραφία και τα επιτεύγματα του Άλμπερτ Αϊνστάιν και τη σημασία της θεωρίας της σχετικότητας ως αφετηρίας για τη σύγχρονη φυσική.
Βιογραφία του Άλμπερτ Αϊνστάιν
Το επεξηγηματικό μοντέλο του Άλμπερτ Αϊνστάιν αφαιρέθηκε από κάθε κοινή λογική. Δηλαδή, αυτή η θεωρία σηματοδότησε και σηματοδότησε την αρχή του διαζυγίου μεταξύ απλών ανθρώπων και μιας επιστήμης που εξειδικεύεται όλο και περισσότερο και δεν είναι κατανοητή. Ωστόσο, είτε κατά τη διάρκεια της ζωής αυτού του φυσικού είτε μετά, Πολλές πτυχές της σχετικότητας έχουν επιβεβαιωθεί ότι ήταν εκπληκτικές και ακατανόητες εκείνη την εποχή. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είναι ένας από τους πιο διάσημους και θαυμαστούς επιστήμονες σε ολόκληρη την ιστορία της επιστήμης.
Αυτό που είναι πιο εντυπωσιακό για την ανακάλυψη αυτού του επιστήμονα είναι ότι όλες οι ιδέες του που μόλις ήταν κατανοητές ήταν όλες αληθινές. Ένα από αυτά είναι, για παράδειγμα, ότι η μάζα ενός σώματος αυξάνεται με την ταχύτητα. Ωστόσο, αυτός ο διάσημος χαρακτήρας ήταν κακός μαθητής στα νιάτα του. Ως παιδί ήταν ένα ήσυχο και απορροφημένο παιδί και είχε μια αρκετά αργή πνευματική ανάπτυξη. Όταν ήταν μεγαλύτερος, ο ίδιος ο Αϊνστάιν απέδωσε όλη αυτή τη βραδύτητα στη δημιουργία της θεωρίας της σχετικότητας. Δηλαδή, σύμφωνα με τον ίδιο, οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να εξετάζουν προβλήματα χώρου και χρόνου όταν είναι νέοι. Λόγω της αργής ανάπτυξής του, δεν άρχισε να κάνει ερωτήσεις σχετικά με το χωροχρόνο παρά μόνο όταν γερνούσε. Αυτά τα ερωτήματα ήταν η αρχή της θεωρίας της σχετικότητας.
Ήδη το 1894, ολόκληρη η οικογένειά του είχε οικονομικές δυσκολίες που τους έκαναν να μετακομίσουν στο Μιλάνο. Ο Αϊνστάιν παρέμεινε στο Μόναχο για να ολοκληρώσει τις σπουδές του στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είχε αρκετούς γιους με το όνομα Χανς Άλμπερτ και Έντουαρντ, που γεννήθηκαν αντίστοιχα το 1904 και το 1910. Αργότερα ο Αϊνστάιν χώρισε τη σύντροφό του και ξαναπαντρεύτηκε την ξαδέρφη του Έλσα.
Η θεωρία της σχετικότητας
Public 5 έργα το 1905. Ένας από αυτούς χρησίμευσε για την απόκτηση διδακτορικού από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και οι υπόλοιποι 4 θα καταλήξουν να επιβάλουν ριζική αλλαγή στην εικόνα που προσφέρει η επιστήμη του σύμπαντος. Και είναι ότι αυτά τα έργα προσέφεραν μια θεωρητική εξήγηση σε στατιστικούς όρους της κίνησης του Μπράουν. Έδωσαν επίσης μια ερμηνεία για το φωτοηλεκτρικό εφέ. Για αυτό, βασίστηκε στην υπόθεση ότι το φως αποτελείται από μεμονωμένα κβάντα. Στη μετέπειτα φυσική αυτά τα κβάντα ονομάστηκαν φωτόνια.
Τα δύο υπόλοιπα έργα ήταν εκείνα που έθεσαν τα θεμέλια της θεωρίας της σχετικότητας. Σε αυτήν τη θεωρία, η ισοδυναμία μεταξύ της ενέργειας μιας συγκεκριμένης ποσότητας ύλης και της μάζας της αποδεικνύεται. Αυτή είναι η περίφημη εξίσωση E = mc². Δεδομένου ότι η δουλειά και η έρευνά τους είχαν μεγάλη προσπάθεια πίσω από αυτό, τους ώθησε να τους τοποθετήσει μεταξύ των πιο επιφανών φυσικών σε όλη την Ευρώπη. Αργότερα είναι όταν η πραγματική δημόσια αναγνώριση φτάνει στον Άλμπερτ Αϊνστάιν και είναι αυτό Του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής, το οποίο έλαβε το 1921.
Η θεωρία της σχετικότητας στοχεύει να εξηγήσει ορισμένες ανωμαλίες στην έννοια της σχετικής κίνησης. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου, η εξέλιξη αυτής της θεωρίας έγινε η βάση των φυσικών επιστημών. Έχει επίσης γίνει η κύρια αναφορά που βοηθά στην επίδειξη της ουσιαστικής ενότητας της ύλης και της ενέργειας, του χώρου και του χρόνου και της ισοδυναμίας μεταξύ των δυνάμεων της βαρύτητας και των επιπτώσεων της επιτάχυνσης σε ένα σύστημα.
Αυτή η θεωρία είχε δύο διαφορετικές διατυπώσεις. Η πρώτη ήταν γνωστή ως η ειδική θεωρία της σχετικότητας και ασχολείται με όλα αυτά τα συστήματα που κινούνται σε σχέση μεταξύ τους με σταθερή ταχύτητα. Το άλλο ονομάστηκε θεωρία της γενικής σχετικότητας και είναι υπεύθυνο για την εξήγησή τους συστήματα που κινούνται με μεταβλητή ταχύτητα. Σε αυτή τη μεταβλητή ταχύτητα εισάγεται η επιτάχυνση.
Η ενοποιητική θεωρία του Άλμπερτ Αϊνστάιν
Είναι γνωστό ότι στη φυσική απαιτούνται νόμοι που μπορούν να ενοποιήσουν όλες τις εξηγήσεις και των δύο συστημάτων με μια σταθερή κίνηση που είναι τώρα ασταθής. Για το λόγο αυτό, όλη η δραστηριότητα του Άλμπερτ Αϊνστάιν επικεντρώθηκε στην τελειοποίηση της γενικής θεωρίας της σχετικότητας. Το κύριο αξίωμα αυτής της θεωρίας ήταν ότι Η βαρύτητα δεν είναι δύναμη, αλλά πεδίο που δημιουργείται από την παρουσία μάζας στο χωροχρονικό συνεχές.
Αργότερα, το 1919, η διεθνής του φήμη μεγάλωσε, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάσει τα συνέδρια διάδοσής του σε όλο τον κόσμο. Η εικόνα του ως ενός από τους ταξιδιώτες τρίτης κατηγορίας σιδηροδρόμων έγινε επίσης δημοφιλής. Φημιζόταν ότι πήγαινε παντού με μια θήκη για βιολί κάτω από τη μασχάλη του. Και ένα από τα χόμπι του ήταν να παίζει βιολί.
Όλες οι προσπάθειες του Άλμπερτ Αϊνστάιν για την επόμενη δεκαετία επικεντρώθηκαν στην εύρεση μιας μαθηματικής σχέσης μεταξύ του ηλεκτρομαγνητισμού και της βαρυτικής έλξης. Ο κύριος στόχος του Αϊνστάιν ήταν ανακαλύψτε τους κοινούς νόμους που έπρεπε να ληφθούν για τη συμπεριφορά όλων των αντικειμένων στο σύμπαν. Και είναι ότι πίστευε ότι υπήρχε ένας νόμος που ανέφερε τη συμπεριφορά όλων των αντικειμένων, είτε πρόκειται για επίγεια φυσική είτε για ουράνια φυσική. Όλες αυτές οι συμπεριφορές έπρεπε να ομαδοποιηθούν σε μια ενιαία ενοποιημένη θεωρία πεδίου.
Αυτός ο επιστήμονας είχε δηλώσει κάποτε ότι η πολιτική είχε μια προσωρινή αξία, ενώ μια εξίσωση ίσχυε για όλη την αιωνιότητα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του προβλήματος που αντιμετώπισε όταν έπρεπε να φύγει από τη Γερμανία για τις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία το 1933. Ήδη στα τελευταία χρόνια της ζωής του, η πικρία του να μην αποτύχει στη φόρμουλα που θα αποκάλυπτε στην ανθρωπότητα το μυστικό της συμπεριφοράς των αντικειμένων προκάλεσε την επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του.
Αφού οι εκρήξεις του Ναγκασάκι και της Χιροσίμα τελείωσαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Αϊνστάιν ένωσε όλους τους επιστήμονες για να αποτρέψει τη μελλοντική χρήση της βόμβας και πρότεινε τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης από τα Ηνωμένα Έθνη.