Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μια ομάδα με επικεφαλής τον ακαδημαϊκό Satoshi Ide, από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο (Ιαπωνία). Σαν να ήταν ένα κακό όνειρο, Το φεγγάρι φαίνεται να πυροδοτεί τους μεγάλους σεισμούς, οι οποίες είναι πιο πιθανές όταν υπάρχουν ψηλές ή ανοιξιάτικες παλίρροιες, όταν δηλαδή ο δορυφόρος μας βρίσκεται στη φάση της πανσελήνου ή της νέας σελήνης.
Η επίδραση της Σελήνης στη Γη ήταν ήδη γνωστή, καθώς ασκεί μια βαρυτική δύναμη που ενεργοποιεί τις παλίρροιες και βοηθά στη διατήρηση της σταθερότητας του πλανήτη μας. Υπάρχει ακόμη και μια δημοφιλής πεποίθηση ότι η Σελήνη επηρεάζει τα ανθρώπινα συναισθήματα και τη συμπεριφορά. Ωστόσο, μέχρι τώρα, δεν είχε πραγματοποιηθεί καμία μελέτη που να αποδεικνύει ότι θα μπορούσε επίσης να διαδραματίσει βασικό ρόλο στην πυροδότηση μεγάλων σεισμών.
Η ομάδα των ερευνητών πραγματοποίησε μια σχολαστική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Φύση Γεωεπιστήμη, στο οποίο αναδημιουργούσαν το μέγεθος και το πλάτος του παλιρροιακού κύματος, μια επίδραση της βαρύτητας που προκαλεί παλίρροιες, τις εβδομάδες πριν από μεγάλους σεισμούς μεγέθους 5,5 Ρίχτερ ή μεγαλύτερος.
Ετσι, βρήκε συσχέτιση μεταξύ παλιρροιακών δυνάμεων και μεγάλων σεισμών, ενώ δεν βρήκαν τέτοιο συσχετισμό σε σεισμούς μικρότερου μεγέθους. Αυτή η ανακάλυψη είναι μια σημαντική πρόοδος, καθώς θα μπορούσε να διευκολύνει την πρόβλεψη μεγάλων σεισμών στο μέλλον
Σεισμοί όπως ο σεισμός Maule στη Χιλή το 2010 και ο σεισμός Tohoku-oki στην Ιαπωνία το 2011 σημειώθηκαν σε περιόδους υψηλού παλιρροιακού πλάτους. Αυτό υποδηλώνει ότι Υπάρχει σχέση μεταξύ του σεληνιακού φαινομένου και των σεισμών, το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα πώς ξεκινούν οι σεισμοί και ενδεχομένως να αποτρέψουν περισσότερους ανθρώπους από το να χάσουν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια αυτών των τραγικών γεγονότων.
Για να καταλήξουν σε αυτά τα συμπεράσματα, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από τρία αρχεία σεισμών που καλύπτουν γεγονότα στην Ιαπωνία, την Καλιφόρνια και παγκοσμίως. Αξιολόγησαν τις παλίρροιες που συνέβησαν 15 ημέρες πριν από τους σεισμούς, εκχωρώντας έναν αριθμό από το 1 έως το 15 για να μετρήσουν τη σχετική παλιρροιακή τάση. Αυτή η προσέγγιση τους επέτρεψε να ανακαλύψουν ότι μεγάλοι σεισμοί, όπως αυτοί στη Χιλή και την Ιαπωνία, συνέβησαν κατά τις φάσεις της πανσελήνου και της νέας σελήνης, όταν ο Ήλιος, η Σελήνη και η Γη ευθυγραμμίζονται.
Στην έρευνά τους, ανακάλυψαν επίσης ότι από τους 10,000 σεισμούς με μέγεθος κοντά στα 5,5 Ρίχτερ, εκείνοι που ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια μιας εαρινής παλίρροιας είναι πιο πιθανό να φτάσουν σε μέγεθος 8 Ρίχτερ ή μεγαλύτερο. Αυτή είναι μια σημαντική ανακάλυψη, καθώς αποδεικνύει ότι οι παλιρροϊκές δυνάμεις μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη σεισμική δραστηριότητα, ακόμη και σε μεγάλες κλίμακες.
Πώς αλληλεπιδρούν η Σελήνη και η Γη;
Η σχέση μεταξύ της Σελήνης και της Γης είναι πολύπλοκη. Η βαρυτική δύναμη που ασκεί η Σελήνη δεν επηρεάζει μόνο το νερό στους ωκεανούς, αλλά έχει και επιπτώσεις στον φλοιό της Γης. Η βαρύτητα της Σελήνης προκαλεί την άνοδο του νερού, δημιουργώντας υψηλές παλίρροιες σε περιοχές όπου η Σελήνη βρίσκεται πιο άμεσα πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη. Επιπλέον, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τα χαρακτηριστικά της Σελήνης για να κατανοήσουμε καλύτερα την επιρροή του.
Αν και ο Ήλιος ασκεί επίσης μια βαρυτική δύναμη στη Γη, η απόστασή του κάνει την επίδρασή του στις παλίρροιες λιγότερο σημαντική από αυτή της Σελήνης. Ωστόσο, η συνδυασμένη βαρυτική έλξη της Γης, του Ήλιου και της Σελήνης μπορεί να δημιουργήσει πιέσεις σε γεωλογικά ρήγματα που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη σεισμική δραστηριότητα.
Οι σεισμολόγοι έχουν ερευνήσει εδώ και καιρό τη σχέση μεταξύ παλίρροιας και σεισμών, σημειώνοντας ότι δύο παλίρροιες την ημέρα μπορούν να προκαλέσουν μικρές δονήσεις σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως το ρήγμα του San Andreas στην Καλιφόρνια. Πρόσφατες μελέτες, όπως αυτή που αναφέρθηκε παραπάνω, υποδηλώνουν ότι τα πιο σημαντικά γεγονότα σχετίζονται με τις μηνιαίες παλίρροιες, ειδικά κατά τη νέα σελήνη και την πανσέληνο.
Πρόσθετες μελέτες και οι επιπτώσεις τους
Πρόσθετες έρευνες διαπίστωσαν ότι ο αριθμός των μεγάλων σεισμών αυξάνεται κατά τη διάρκεια αυτών των ειδικών σεληνιακών περιόδων. Αυτό το εύρημα παρέχει νέα εικόνα για το πώς η σεληνιακή δυναμική μπορεί να επηρεάσει τη σεισμική δραστηριότητα της Γης.
Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι παρόλο που έχει αποδειχθεί μια συσχέτιση μεταξύ παλίρροιας και σεισμών, αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα μια άμεση αιτιακή σχέση σε όλες τις περιπτώσεις. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση σεισμών και η σεληνιακή βαρύτητα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως έναυσμα υπό ορισμένες συνθήκες, αλλά δεν είναι ο μόνος παράγοντας που παίζει ρόλο. Για να κατανοήσετε περισσότερα σχετικά με τη δομή του πλανήτη που μπορεί να επηρεάσει αυτό, επισκεφθείτε τη δομή της Γης.
Η ανάγκη να συνεχιστεί η διερεύνηση αυτής της σχέσης είναι ζωτικής σημασίας. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η βαρύτητα της Σελήνης επηρεάζει τους σεισμούς θα μπορούσε να είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών μεθόδων πρόβλεψης, σώζοντας δυνητικά ζωές σε σεισμογενείς περιοχές.
Τι πιστεύουν οι ειδικοί;
Οι ειδικοί της γεωλογίας, όπως ο Honn Kao, έχουν τονίσει ότι αυτού του είδους η έρευνα προσφέρει έναν νέο τρόπο αντιμετώπισης της πολυπλοκότητας των σεισμικών φαινομένων. Η ικανότητα πρόβλεψης ορισμένων σεισμών εκ των προτέρων θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στην προσέγγισή μας για την ασφάλεια σε σεισμικά ενεργές περιοχές.
Ωστόσο, ερευνητές όπως η Susan Hough του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ έχουν αμφισβητήσει τη σχέση μεταξύ σεληνιακών φάσεων και σεισμών. Ο Hough υποστηρίζει ότι αν και υπάρχουν παρατηρήσιμα μοτίβα, αυτά είναι συχνά το αποτέλεσμα τυχαίας σύμπτωσης και όχι άμεσης αιτιολογικής σχέσης. Ισχυρίζεται ότι η σεισμική δραστηριότητα μπορεί να χειραγωγηθεί από πολλούς παράγοντες, όχι μόνο από σεληνιακή επιρροή.
Ως εκ τούτου, αν και η τρέχουσα έρευνα υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει σημαντική σύνδεση μεταξύ των παλίρροιων που προκαλούνται από τη Σελήνη και των μεγάλων σεισμών, περαιτέρω μελέτες είναι κρίσιμες για την πλήρη επικύρωση και κατανόηση αυτής της σχέσης.
Η Σελήνη και η σεισμική της δραστηριότητα
Εκτός από την επιρροή της σεισμικής δραστηριότητας της Γης, η ίδια η Σελήνη βιώνει επίσης σεισμούς, γνωστούς ως «σεισμούς σελήνης». Αυτά τα σεληνιακά σεισμικά γεγονότα είναι μια ενεργή περιοχή μελέτης, καθώς μπορούν να παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τη σύνθεση και την εσωτερική δομή του φυσικού μας δορυφόρου.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η Σελήνη συρρικνώνεται και παρουσιάζει σημαντική σεισμική δραστηριότητα, ειδικά στην πολική της περιοχή. Αυτές οι παρατηρήσεις είναι σχετικές για τον σχεδιασμό μελλοντικών σεληνιακών εξερευνήσεων, καθώς ενδέχεται να παρουσιάζουν προκλήσεις για προγραμματισμένες επανδρωμένες αποστολές.
