Αρχαϊκό Αιων

Το αρχαϊκό αιώνιο σημαδεύτηκε από το ντους μετεωρίτη

Το Αρχαϊκό Αιώνιο είναι η περίοδος που προηγείται του Αδικού Αιωνίου. Καλύπτει περίπου 3.800 έως 2.500 εκατομμύρια χρόνια πριν. Βρισκόμαστε ακόμα στο Precambrian Supereon, αλλά είναι το πρώτο στο οποίο μπορούμε να αρχίσουμε να διαφοροποιούμε τις εποχές. Όπως και ο προκάτοχός του, επηρεάστηκε επίσης έντονα από αυτό που συνέβαινε στο ηλιακό σύστημα.

Αν το Αδικό Αιώνιο ήταν η προέλευση και η αρχή του πλανήτη μας, η σημασία του Αρχαϊκού αιωνίου έγκειται στο αρχή και προέλευση της ζωής. Πρέπει να προστεθεί ότι ο καθορισμός και ο καθορισμός μιας ακριβούς στιγμής για κάθε γεγονός στην ιστορία του πλανήτη μας, είναι, αν όχι, πολύ περίπλοκο. Οι περίοδοι είναι γνωστές, ορίζονται, αλλά τονίζοντας και πάλι, δεν υπάρχει ακριβής ημερομηνία για κάθε συμβάν. Χρησιμοποιώντας αυτήν τη λογική ως οδηγό, ας ακολουθήσουμε το μονοπάτι που σταματήσαμε πριν από λίγες ημέρες.

Δεν είναι απλώς πέτρες, είναι στρωματολίτες. Στον κόλπο του Shark Bay, Αυστραλία.

Επίσης γνωστό ως Archaeozoic, είναι μια από τις μεγαλύτερες περιόδους που υπήρξαν ποτέ. Περιλαμβάνει στο σύνολό του, σχεδόν το ένα τρίτο του συνολικού χρόνου του πλανήτη μας. Σε αρχαία γραπτά, το αρχαϊκό αιώνιο δεν διαφοροποιήθηκε από τον Αδικό, ενώνοντας και τις δύο περιόδους ως μία. Το όνομα Αρχαϊκό, που προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά, σημαίνει "αρχή" ή "προέλευση", για τους λόγους που συζητήθηκαν. Κάτι πολύ χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου ήταν η εξέλιξη του φλοιού της γης. Αυτό μας οδηγεί να σκεφτούμε μεγάλες κινήσεις τεκτονικών πλακών, κάτι που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η εσωτερική δομή του πλανήτη ήταν πολύ παρόμοια με τον τρόπο που τον γνωρίζουμε σήμερα.

Για να κατανοήσουμε σωστά τη χρονολογία αυτού του χρόνου, πρέπει να χωριστεί σε 4 μεγάλες εποχές. Ο καθένας πρωταγωνίστησε σε μεγάλες αλλαγές.

Ένας πολύ γρήγορος ορισμός του Αρχαιοζωικού μπορεί να οριστεί από τα μεγάλα γεγονότα που συνέβησαν. Εμφανίστηκαν τα πρώτα ετεροτροφικά και φωτοσυνθετικά αναερόβια κύτταρα (κυανοβακτήρια). Ξεκινούν επίσης οι πρώτες δομές βιολογικής προέλευσης, οι στρωματολίτες. Πολύ οι πρώτες ηπείροι εμφανίζονται με το σχηματισμό και την αρχή των τεκτονικών πλακών. Το οξυγόνο αρχίζει να απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα και, σε αυτό το πλαίσιο, η σημασία του πρωτόγονη ατμόσφαιρα. Και παρότι είναι μια περίοδος που χαρακτηρίζεται από πτώση μετεωριτών, είναι και η περίοδος κατά την οποία σταματά η μεγάλη βροχή τους.

Η ηχοαρχική

Η Γη βρισκόταν ακόμα σε διαρκή σχηματισμό, η λάβα και οι εκρήξεις ήταν πολύ συνηθισμένες[/caption>

Ήταν μια εποχή που διήρκεσε περίπου 200/400 εκατομμύρια χρόνια. Ανάλογα με την πηγή που ζητείται η γνώμη, δεδομένου ότι η Διεθνής Επιτροπή Στρατογραφίας δεν αναγνωρίζει το κατώτερο όριο του χρόνου. Διαφέρει από τα υπόλοιπα, καθώς είναι η στιγμή κατά την οποία εμφανίζονται τα πρώτα ζωντανά όντα. Χρονολογείται πριν από 3.800 δισεκατομμύρια χρόνια. Αργότερα, 3.700 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, εμφανίζονται οι πρώτοι χημειοσυνθετικοί οργανισμοί. Είναι οργανισμοί που δεν απαιτούν ηλιακό φως για να αποκτήσουν την ενέργειά τους.

Η υπάρχουσα ροή θερμότητας ήταν 3 φορές υψηλότερη από την τρέχουσα, το κλίμα που επικρατούσε ήταν πολύ θερμό. Αυτό όχι μόνο καθόρισε αυτή την εποχή, αλλά σημάδεψε ολόκληρο τον αιώνα. Μόνο από το επόμενο, το Πρωτοζωικό, η ροή θα ήταν διπλάσια από την τρέχουσα. Αυτή η πρόσθετη θερμότητα θα μπορούσε να οφείλεται στη θερμότητα από το σχηματισμό του σιδήρου πυρήνα του πλανήτη. Επίσης σε μεγαλύτερη παραγωγή ραδιογενούς θερμότητας από βραχύβια ραδιονουκλίδια, όπως το Ουράνιο-235. Αξίζει να σημειωθεί η ηφαιστειακή δραστηριότητα που υπήρχε σε όλη την υδρόγειο, μαζί με ηφαιστειακές εκρήξεις και κοιλώματα λάβας. Όλοι τους συνέχισαν να προκαλούν πολλά hot spots.

[σχετική διεύθυνση url="https://www.meteorologiaenred.com/panspermia.html"]

Ο Παλαιοαρχικός

[υπότιτλος id = "attachment_10631" align = "aligncenter" width = "830"]

Εμφανίζονται ανοξυγόνα βακτήρια. Δηλαδή, φωτοσύνθεση, αλλά δεν αποβάλλουν το οξυγόνο

Περιλαμβάνει από 3.600 έως 3.200 εκατομμύρια χρόνια. Ξεκινούν οι πιο αναγνωρίσιμες μορφές ζωής. Εδώ οι οργανισμοί αναπτύσσονται και ήδη βρίσκουμε καλά συντηρημένα μικρο-απολιθώματα από 3.460 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, στη Δυτική Αυστραλία. Οι στρωματόλιθοι που αντιπροσωπεύουν αυτούς τους αρχαίους βιολογικούς σχηματισμούς είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της ιστορίας της Γης και της εξέλιξη.

Τα βακτήρια αρχίζουν να φωτοσύνθεση, για να λάβετε ενέργεια από το ηλιακό φως. Αρχικά ήταν ανοξυγόνοι, δεν έδιναν οξυγόνο. Προς το παρόν, θα μπορούσαμε να βρούμε αυτόν τον τύπο φωτοσύνθεσης σε πράσινα βακτήρια από θείο και όχι από θείο και μωβ βακτήρια. Αυτός ο τύπος απόκτησης ενέργειας καθιερώθηκε σχεδόν μέχρι το τέλος του αρχαϊκού αιώνα.

Περισσότερα πράγματα που καθόρισαν αυτήν την εποχή. Είναι πιθανό ότι η ένωση ορισμένων κρατονίων αποτελούσε Vaalbará, η οποία είναι η υποθετική πρώτη υπερκείμενη που υπήρχε. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν συμφωνούν όλοι οι ειδικοί ότι υπήρχε. Ήταν επίσης το τέλος της έντονης βροχής μετεωριτών. Για τα τελευταία εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, η Γη τους χτυπήθηκε.

σχετικό άρθρο:

Μετεωρίτες: Ουράνιες καταστροφές που έσπειραν τη ζωή στη Γη

Ο Μεσοαρχικός

Υποθετική εμφάνιση του πλανήτη κατά την πρώτη εποχή των παγετώνων

Διήρκεσε από 3.200 έως 2.800 εκατομμύρια χρόνια. Η υποθετική υπεραπειρία Ο Vaalbará θα κατακερματιστεί στο τέλος αυτής της εποχής, δίνοντας τη θέση του στη Νεοαρχαϊκή. Κάτι που πρέπει να τονιστεί είναι ότι υπήρξε για πρώτη φορά ένας μεγάλος παγετώνας στον πλανήτη. Για να φανταστεί κανείς πώς θα μοιάζει, το νερό στους ωκεανούς θα μπορούσε να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο. Αυτό θα του έδινε μια πρασινωπή απόχρωση. Και σε μια ατμόσφαιρα υψηλής φόρτισης με διοξείδιο του άνθρακα, οι ουρανοί θα είχαν κοκκινωπούς τόνους.

Παρά το γεγονός ότι έχουν νέα ώθηση στο σχηματισμό διηπειρωτικών πλακών, δεν θα έπρεπε να είχαν καταλάβει περισσότερο από 12%. Αφ 'ετέρου, τους ωκεανούς, δεν θα είχαν σταματήσει να σχηματίζονται. Η επιφάνεια που θα έφταναν θα ήταν ήδη περίπου 50% του όγκου που έχουν αυτήν τη στιγμή.

σχετικό άρθρο:

Ωκεάνια κορυφογραμμή: προέλευση, χαρακτηριστικά και δυναμική

Ο Νεοαρχικός

Υποθετική εμφάνιση που θα άρχιζε να εμφανίζεται λόγω κυανοβακτηρίων[/caption>

Η τελευταία εποχή και το τέλος του αρχαϊκού αιώνα. Κατάλαβε μεταξύ 2.800 έως 2.500 εκατομμύρια χρόνια πριν. Τα βακτήρια συνέχισαν να αναπτύσσονται και ήδη αρχίστε να φωτοσυνθέτετε απελευθερώνοντας οξυγόνο, κυανοβακτήρια. Μια μεγάλη μοριακή οξυγόνωση ξεκινά στον πλανήτη που έχει τις συνέπειές της στον επόμενο αιώνα. Μια μεγάλη τοξική συσσώρευση οξυγόνου θα καταλήξει προκαλώντας τη μεγάλη οξείδωση αργότερα.

Τα πρωτόκολλα που υπήρχε, όπως η Vaalbara, και μια άλλη που ονομάζεται Ur, ήταν μικρά σε μέγεθος. Όχι μόνο επειδή άρχισαν να χρονολογούνται, αλλά επειδή ο φλοιός του ανανεωνόταν. Σε αντίθεση με τη σταθερότητα με την οποία οι ηπείροι παρουσιάζονται σήμερα σε εμάς. Εκείνη την εποχή, ο ηφαιστειακός που άρχισε να εμφανίζεται, έπαιξε σπουδαίο ρόλο, μαζί με τις διαιρέσεις και τους κρατήρες που αναδύονταν.

Δεν θα ήταν μέχρι το επόμενο eon, το Proterozoic, όπου άρχισαν να εμφανίζονται πιο περίπλοκες μορφές ζωής.

Εάν ήσασταν περίεργοι να μάθετε την αρχή των πάντων. Παρουσιάζοντας το Hadic aeon, η αρχή του πλανήτη μας. Όπου εμφανίζεται επίσης, ο μυστηριώδης σχηματισμός της Σελήνης.

σχετικό άρθρο:

Παλαιογενής περίοδος