Αν και δεν δίνεται η προσοχή που πρέπει, το θέμα της λειψυδρία Είναι ένα από τα πιο ανησυχητικά και σοβαρά που θα ταλαιπωρήσουν τον πλανήτη τα επόμενα χρόνια. Η Χιλή αυτή τη στιγμή υποφέρει η χειρότερη ξηρασία της ιστορίας του και υπάρχουν πολλά άλλα χώρες σε όλο τον κόσμο που παλεύουν με την ξηρασία που καταπολεμούν αυτό το μείζον πρόβλημα, το οποίο προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από την κλιματική αλλαγή.
Το νερό είναι ένα πολύτιμο αγαθό που δεν υπάρχει σε αφθονία και αρχίζει σπανίζουν, γι' αυτό όλοι πρέπει να το προσέχουν όταν το καταναλώνουν. Σύμφωνα με διάφορες αναφορές που υποβλήθηκαν από τον ΟΗΕ, για να συνεχίσετε με αυτόν τον ρυθμό κατανάλωσης νερού, σε 15 χρόνια τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το 40% του νερού που θα χρειαζόταν να ζήσει ο πλανήτης. Αυτό το σοβαρό πρόβλημα θα προκαλούσε συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών χωρών και σοβαρά οικονομικά προβλήματα παγκοσμίως.
Όπως ανέφερα προηγουμένως, η χώρα που πλήττεται περισσότερο από την έλλειψη νερού είναι η Χιλή. Ωστόσο, δεν είναι το μόνο, αφού Brasil υπέστη τη χειρότερη ξηρασία πρόσφατα 80 χρόνια. Ομοίως, υπάρχουν χώρες που, παρά τα μεγάλα προβλήματα με τη λειψυδρία, κατάφεραν να ξεπεράσουν αυτό το πρόβλημα και να βρουν δημιουργικές λύσεις. Αυτή είναι η περίπτωση του Ισραήλ, το οποίο σε το έτος 2000 υπέστη σοβαρά προβλήματα ξηρασίας και επέλεξε αφαλάτωση, επιτυγχάνοντας εξαιρετικά αποτελέσματα σήμερα.
Η Κίνα είναι μια άλλη χώρα που υποφέρει από τις επιπτώσεις της ξηρασίας. Για να λύσει το πρόβλημα, η μεγάλη παγκόσμια δύναμη επέλεξε να οικοδομήσει ένα γιγαντιαίο κανάλι των 1000 χιλιομέτρων που μεταφέρει το νερό από τα νότια της χώρας προς τα βόρεια. Στην Ευρώπη, Η Ισπανία έχει επίσης παλέψει με την ξηρασία μέσω της εφαρμογής του μικρο κανάλια που αιχμαλωτίζουν τη βροχή και τη μετατρέπουν σε πόσιμο νερό για τον πληθυσμό. Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις πρωτοβουλίες, είναι σημαντικό να αναλυθεί τι κάνουν οι χώρες για την καταπολέμηση της ξηρασίας και της λειψυδρίας παγκοσμίως.
Μέτρα που εφαρμόζονται από διαφορετικές χώρες
Στην Ισπανία, κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, οι ακτές της Κανταβρίας έλαβαν ένα μέσο επίπεδο βροχοπτώσεων. Ωστόσο, στην υπόλοιπη χώρα η ξηρασία συνεχίζεται. επηρεάζει τη γεωργία, τη βιομηχανία και τον ελεύθερο χρόνο. Σύμφωνα με την Κρατική Μετεωρολογική Υπηρεσία (ΑΕΜΕΤ), η χώρα στο σύνολό της βιώνει μια μετεωρολογική ξηρασία που έχει πλέον διαρκέσει τρία χρόνια, παρά τον σχετικά υγρό χειμώνα. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, η Ισπανία εφαρμόζει μια σειρά μέτρων που περιλαμβάνονται στο Σχέδια Διαχείρισης Ξηρασίας προετοιμάζονται για κάθε λεκάνη απορροής της χώρας.
Ορισμένες από τις λεκάνες έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζονται μέτρα περιορισμού του νερού για άρδευση και σε αστικές περιοχές έχουν περιοριστεί χρήσεις μη προτεραιότητας (όπως σιντριβάνια ή άρδευση πάρκων). Επιπλέον, σε ορισμένες συγκεκριμένες πόλεις με περιορισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό, έχουν αναπτυχθεί συστήματα ύδρευσης με βυτιοφόρα. «Πρόκειται μόνο για μέτρα έκτακτης ανάγκης, όχι για μέτρα προσαρμογής», εξηγεί ο διευθυντής της Έδρας της Κλιματικής Αλλαγής-Aguas de Alicante στο Πανεπιστήμιο του Αλικάντε.
«Λύσεις για την ξηρασία πρέπει να προτείνονται και να εφαρμόζονται κατά τη διάρκεια ετών με άφθονες βροχοπτώσεις, όταν δεν υπάρχει πίεση στους υδάτινους πόρους, επειδή επαρκούν για να καλύψουν τις διαφορετικές χρήσεις», συνεχίζει ο Jorge Olcina. «Όταν δηλώνεται κατάσταση ξηρασίας, εάν δεν έχουν σχεδιαστεί προηγούμενα μέτρα προσαρμογής, το μόνο που μπορεί να εφαρμοστεί είναι έκτακτα μέτρα για να προσπαθήσουμε να εγγυηθούμε την παροχή, ειδικά σε αστικές περιοχές, όπου ο νόμος ορίζει προτεραιότητα στη χρήση του νερού».
Στην Αφρική, περιπτώσεις όπως αυτή του Σομαλία είναι ανησυχητικές. Το 2023, η Σομαλία αντιμετώπισε μια καταστροφική ξηρασία που επηρέασε σοβαρά την επισιτιστική ασφάλεια της χώρας. Εκατομμύρια άνθρωποι υπολογίζεται ότι έχουν πληγεί από την έλλειψη νερού και πόρων, επιδεινώνοντας την ανθρωπιστική κρίση. Οι διεθνείς πρωτοβουλίες βοήθειας είναι ζωτικής σημασίας για τον μετριασμό των επιπτώσεων της ξηρασίας σε αυτές τις ευάλωτες περιοχές.
Διεθνή Συνέδρια και Παγκόσμια Συμμετοχές
Κατά την πρόσφατη COP16 Πραγματοποιήθηκε στο Ριάντ, σχεδόν 200 χώρες συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν τα μέτρα για την ξηρασία σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης της δεινής κατάστασης παγκοσμίως. Παρά τις προσπάθειες επίτευξης δεσμευτικής συμφωνίας για την ξηρασία, ένα συγκεκριμένο παγκόσμιο καθεστώς δεν έχει οριστικοποιηθεί, υπογραμμίζοντας την πολυπλοκότητα του προβλήματος. Ωστόσο, επιτεύχθηκαν σημαντικοί συμβιβασμοί, συμπεριλαμβανομένου του Παγκόσμια εταιρική σχέση για την ανθεκτικότητα στην ξηρασία του Ριάντ, η οποία στοχεύει να κινητοποιήσει περισσότερα από 12.150 δισεκατομμύρια δολάρια για να βοηθήσει 80 από τις πιο ευάλωτες χώρες.
Η έκθεση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης (UNCCD) το αποκάλυψε Χρειάζονται 1.000 δισεκατομμύριο καθημερινά για την καταπολέμηση της ερημοποίησης και της ξηρασίας μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας. Η ερημοποίηση, αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, επηρεάζει την υγεία της γης και, κατά συνέπεια, την επισιτιστική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Επί του παρόντος, εκτιμάται ότι η ξηρασία επηρεάζει τη ζωή των 1.800 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως.
Πρωτοβουλίες όπως το Σινικό Πράσινο Τείχος, το οποίο στοχεύει στην αποκατάσταση 100 εκατομμυρίων εκταρίων υποβαθμισμένης γης στην Αφρική, αποτελούν παράδειγμα προσπαθειών μεγάλης κλίμακας. Αυτό το έργο έχει κινητοποιήσει σημαντικές επενδύσεις για την αποκατάσταση του τοπίου στο Σαχέλ και έχει αποδειχθεί πρότυπο για άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις.
Η ανάγκη για προληπτικά μέτρα είναι εμφανής στην Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Διαχείρισης Ξηρασίας, που επιδιώκει να βοηθήσει τις χώρες να αναπτύξουν ανθεκτικές πολιτικές. Για παράδειγμα, στη βορειοανατολική Βραζιλία, έχουν εφαρμοστεί συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και πρακτικές βιώσιμης διαχείρισης των υδάτων, μειώνοντας τις επιπτώσεις των έντονων ξηρασιών.
Ομοίως, στις Ηνωμένες Πολιτείες, η πολιτεία του Ουάσιγκτον ενεργοποίησε ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας το 2024, ξεκλειδώνοντας κονδύλια για τον μετριασμό των επιπτώσεων και την προετοιμασία της κοινότητας για μειωμένη άρδευση. Αυτές οι ενέργειες καταδεικνύουν τη σημασία του σχεδιασμού και της έγκαιρης δράσης σε καταστάσεις κρίσης νερού.
Το μέλλον μπροστά στη λειψυδρία
Η προσέγγιση για την ανθεκτικότητα στην ξηρασία περιλαμβάνει όχι μόνο την εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών, αλλά και την ευαισθητοποίηση και την εκπαίδευση των κοινοτήτων σχετικά με τη σημασία του νερού και τη διατήρησή του. Οι νεότερες γενιές παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτό, καθώς είναι αυτές που θα ζήσουν με τις συνέπειες των σημερινών αποφάσεων.
Οι προβλέψεις δείχνουν ότι εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα, από 2050 Τρεις στους τέσσερις ανθρώπους θα μπορούσαν να επηρεαστούν από την ξηρασία. Αυτό αποτελεί σημαντική πρόκληση για την επισιτιστική ασφάλεια και την ευημερία του παγκόσμιου πληθυσμού. Η διεθνής συνεργασία θα είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση αυτού του πολύπλοκου και πολυδιάστατου προβλήματος.
Καθώς προχωράμε, είναι σημαντικό για κάθε χώρα να αναλύει τους υδάτινους πόρους της και να υιοθετεί βιώσιμα μέτρα που μπορούν να μετριάσουν τις επιπτώσεις της ξηρασίας. Η εφαρμογή τεχνολογίας αφαλάτωσης νερού, η συλλογή όμβριων υδάτων και η δημιουργία αποτελεσματικών υποδομών άρδευσης είναι βήματα που μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση αυτής της κρίσης.
La ερημοποίηση, η υποβάθμιση της γης και η ξηρασία είναι αλληλένδετα προβλήματα που απαιτούν συνολική και συντονισμένη προσέγγιση. Οι παγκόσμιες πρωτοβουλίες, όπως αυτές στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός πλαισίου για την αποτελεσματική απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις.
Είναι σημαντικό οι κοινότητες, οι κυβερνήσεις και ο ιδιωτικός τομέας να συνεργαστούν και να δεσμευτούν στην εξεύρεση μακροπρόθεσμων λύσεων και στρατηγικών που διασφαλίζουν ένα πιο βιώσιμο και ανθεκτικό μέλλον ενόψει της ξηρασίας. Επομένως, δεν είναι μόνο ζήτημα επιβίωσης, αλλά και ευημερίας για τις επόμενες γενιές.
