Μετά τον σεισμό τον περασμένο μήνα και την έκρηξη του ηφαιστείου Popocatepetl στο Μεξικό, πολλοί άνθρωποι αναρωτήθηκαν αν υπήρχε σχέση μεταξύ των δύο φαινομένων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι ειδικοί αρνήθηκαν οποιαδήποτε σχέση. Ένας από τους κύριους λόγους αυτής της δήλωσης ήταν η σημαντική απόσταση μεταξύ του επίκεντρου του σεισμού και του ίδιου του ηφαιστείου, που ήταν εκατοντάδες χιλιόμετρα. A priori, αυτός ο διαχωρισμός φαινόταν να δείχνει ότι δεν υπήρχε σχέση μεταξύ τους, οπότε το ενδεχόμενο απορρίφθηκε. Ωστόσο, ένας νέος ειδικός έχει εγείρει την πιθανότητα να υπάρχει κάποια σύνδεση.
Αυτός ο ειδικός είναι Carlos Demetrio Escobar, ένας ηφαιστειολόγος από το Σαλβαδόρ που διαψεύδει την αρχική υπόθεση. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις τους, η μεγάλη ποσότητα ενέργειας που παράγεται σε έναν σεισμό είναι εμφανής. Αυτή η έντονη σεισμική δραστηριότητα μπορεί να κάνει ένα ενεργό ηφαίστειο να αποκτήσει περισσότερη ισχύ. Ο Escobar επισημαίνει ότι ένας σεισμός που συμβαίνει κοντά σε μια ηφαιστειακή οροσειρά μπορεί να είναι ένας δείκτης δραστηριότητα σε ενεργό ηφαίστειο, υποδηλώνοντας ότι υπάρχει μια πιο περίπλοκη σχέση μεταξύ σεισμών και ηφαιστείων από ό,τι αρχικά πιστεύαμε. Για μια πιο λεπτομερή ανάλυση των σεισμικών φαινομένων, μπορείτε να συμβουλευτείτε το άρθρο σχετικά Τι είναι η σεισμικότητα και η σημασία της.
Ηφαίστεια και σεισμοί: οι σχέσεις τους
La έκρηξη ηφαιστείου Είναι σε μεγάλο βαθμό συνέπεια της αύξησης της θερμοκρασίας στο μάγμα. Αυτό το μάγμα, που βρίσκεται μέσα στον μανδύα της Γης, θα μπορούσε να θερμανθεί από το σοκ ενός σεισμού. Ο Carlos Demetrio εξηγεί ότι αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να είναι μια από τις αιτίες που προκαλούν την έκρηξη μετά τους δονητές. Η κοιλότητα του μάγματος, όπου συσσωρεύεται λιωμένο πέτρωμα από ενεργό ηφαίστειο, θα μπορούσε να αποκτήσει μεγαλύτερη ισχύ λόγω των σεισμικών κινήσεων. Αυτή η συσσώρευση μεταφράζεται σε αυξημένη πίεση, η οποία με τη σειρά της αυξάνει την πιθανότητα έκρηξης. Για να κατανοήσετε καλύτερα αυτή τη σχέση, συνιστάται να διαβάσετε σχετικά ο ηφαιστειασμός και οι θεμελιώδεις πτυχές του.
Ενεργό ηφαίστειο είναι αυτό που θεωρείται ικανό να εκραγεί ή που έχει εκραγεί τα τελευταία 500 χρόνια. Αυτό στην πραγματικότητα αυξάνει τον αριθμό των «ενεργών ηφαιστείων» στον κόσμο. Το τονίζει και ο Εσκομπάρ Το να μην αναφέρουμε σεισμούς και ηφαίστεια είναι πολύ βιαστικό, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η «μορφολογία» και των δύο μπορεί να είναι παρόμοια. Το ένα φαινόμενο μπορεί να τροφοδοτήσει ή να προκαλέσει το άλλο, ενισχύοντας την ιδέα ότι τα δύο είναι αλληλένδετα.
Μια πρόσφατη μελέτη εντόπισε έως και 30 ηφαίστεια που μπορεί να έχουν υποστεί εκρήξεις που προκλήθηκαν από σεισμούς στο παρελθόν. Ωστόσο, η έρευνα δεν βρήκε συγκεκριμένα στοιχεία που να υποδεικνύουν ένα έναυσμα που δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί μόνο τυχαία. Αυτό υποδηλώνει ότι αν και υπάρχουν συσχετίσεις, δεν είναι πάντα αιτιώδεις. Οι ηφαιστειολόγοι, ως επί το πλείστον, το θεωρούν αυτό Οι σεισμοί δεν είναι άμεσοι πυροδοτητές εκρήξεων, αλλά μπορούν να επηρεάσουν ήδη ενεργά ηφαίστεια. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με πληροφορίες σχετικά με ανενεργά ηφαίστεια και η συνάφειά τους.
Οι σεισμοί και η επίδρασή τους στα ηφαίστεια
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τη σχέση μεταξύ σεισμών και ηφαιστείων, είναι σημαντικό να εξετάσουμε πώς οι σεισμοί μπορούν να επηρεάσουν την ηφαιστειακή δραστηριότητα. Σύμφωνα με τον ηφαιστειολόγο Gino González, ένας σεισμός δρα σε ένα ηφαίστειο με παρόμοιο τρόπο με το τίναγμα ενός μπουκαλιού μεταλλικού νερού. ΕΝΑ μηχανική κίνηση Αυτό μπορεί να προκαλέσει τη συσσώρευση αερίου στην επιφάνεια της φιάλης, αυξάνοντας την πίεση και αναγκάζοντας το υγρό να εκτοξεύεται έξω. Κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβεί σε ένα ηφαίστειο, το οποίο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αέρια.
Επιπλέον, μελέτες δείχνουν ότι μόνο ισχυροί σεισμοί, αυτοί που είναι μεγαλύτεροι από 9 Ρίχτερ, μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο σε κοντινά ηφαίστεια. Αυτοί οι σεισμοί μπορούν να πυροδοτήσουν την επανενεργοποίηση ηφαιστείων που ήταν αδρανείς για αιώνες ή εντείνουν τη δραστηριότητα των ηφαιστείων που ήδη εκρήγνυνται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι σεισμοί μπορούν ακόμη και να προκαλέσουν απότομα μείωση της δραστηριότητάς του σε ένα ηφαίστειο, αποδεικνύοντας έτσι την πολυπλοκότητα του ηφαιστειακού συστήματος. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με μια συγκεκριμένη περίπτωση, μπορείτε να διαβάσετε σχετικά. Ηφαίστειο στην Ισλανδία και η επικείμενη έκρηξή του.
Μια άλλη μελέτη για τους σεισμούς του 2012 στην Κεντρική Αμερική βρήκε στοιχεία ότι αυτές οι σεισμικές κινήσεις μπορεί να επηρέασαν την έκρηξη και την ενεργοποίηση αρκετών ηφαιστείων στην περιοχή. Μετά από αυτούς τους σεισμούς, η ηφαιστειακή δραστηριότητα αυξήθηκε για εβδομάδες και χρόνια και τα ηφαίστεια που ήταν αδρανή για δεκαετίες ή και αιώνες άρχισαν να παρουσιάζουν δραστηριότητα.
Αιτίες ηφαιστειακής δραστηριότητας μετά από σεισμό
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι σημαντικό δεν είναι μόνο το μέγεθος του σεισμού, αλλά και παράγοντες όπως ο χρόνος ρήξης, η κυρίαρχη συχνότητα και η ενέργεια που εκπέμπει. Αυτό σημαίνει ότι η σχέση μεταξύ σεισμών και ηφαιστείων δεν είναι γραμμική και ότι κάθε περίπτωση πρέπει να αξιολογείται ξεχωριστά. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτές τις εσωτερικές διαδικασίες, μπορείτε να συμβουλευτείτε εσωτερικές γεωλογικές διεργασίες.
Ο ηφαιστειολόγος Joan Martí τονίζει ότι, αν και οι σεισμοί μπορούν να επηρεάσουν τη δραστηριότητα προηγουμένως ενεργών ηφαιστείων, δεν επαρκούν για να αφυπνίσουν αδρανή ηφαίστεια. Ετσι, Η σεισμική δραστηριότητα δεν προκαλεί εκρήξεις, αλλά μπορεί να τα βοηθήσει να εμφανιστούν σε ηφαίστεια που είναι ήδη έτοιμα να εκραγούν. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη πτυχές όπως π.χ η παραμόρφωση του υπερηφαιστείου Yellowstone Στο πλαίσιο αυτό.
Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική παρακολούθηση, είναι σημαντικό να υπάρχουν προηγμένες τεχνολογίες που μπορούν να μετρήσουν και να αναλύσουν τη σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα σε πραγματικό χρόνο. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση του αισθητήρες για την ανίχνευση αλλαγών στη θερμοκρασία, την πίεση και τη χημική σύνθεση των αερίων του ηφαιστείου, τα οποία μπορούν να παρέχουν ενδείξεις για τη μελλοντική του δραστηριότητα.
Η σημασία της έρευνας στον τομέα αυτό έγκειται στη δυνατότητά της να μειώσει τις επιπτώσεις των φυσικών καταστροφών. Με την κατανόηση της δραστηριότητας ορισμένων ηφαιστείων πριν από έναν μεγάλο σεισμό, οι εκρήξεις μπορούν να προβλεφθούν μεσοπρόθεσμα, οι οποίες θα μπορούσαν να σώσουν ζωές και να μειώσουν τις οικονομικές απώλειες. Ένα σαφές παράδειγμα αυτού είναι η παρακολούθηση των ενεργών ηφαιστείων, η οποία σχετίζεται με την Νέα δημιουργία σταθμών επιτήρησης στην Τενερίφη.
Η διεθνής συνεργασία μεταξύ επιστημόνων από διάφορους κλάδους είναι απαραίτητη για να προωθήσουμε την κατανόησή μας σχέση μεταξύ σεισμών και ηφαιστειακών εκρήξεων. Ερευνητές από την Ιαπωνία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ουγγαρία και τη Γουατεμάλα εργάζονται από κοινού για να βελτιώσουν τις μεθόδους παρακολούθησης και ανάλυσης, οι οποίες θα επιτρέψουν ταχύτερη και αποτελεσματικότερη απόκριση σε πιθανές καταστροφές.
Το μέλλον της έρευνας σε αυτόν τον τομέα είναι πολλά υποσχόμενο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχει πιθανότητα μέσα από συνεχείς μελέτες και κατάλληλη τεχνολογία να αναπτυχθούν πιο προηγμένα συστήματα πρόβλεψης που όχι μόνο αναλύουν το εκρηκτικό δυναμικό ενός ηφαιστείου, αλλά και ενσωματώνουν σεισμικά δεδομένα από προηγούμενα γεγονότα.
