Στην παλαιοζωική εποχή βρίσκουμε αρκετές περιόδους. Το τρίτο από αυτά είναι το Σιλουριανή περίοδος. Βρίσκεται μεταξύ του Ορδοβική περίοδος και Δεβονική περίοδος. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η έντονη γεωλογική δραστηριότητα που είχε το σχηματισμό μεγάλων βουνών. Σχετικά με Σιλουριανή πανίδα Βρίσκουμε επίσης μεγάλη εξέλιξη πολλών ειδών στο επίπεδο της βιοποικιλότητας. Αυτή η χρονική περίοδος βασιζόταν με πολλές αλλαγές σε όλη την πανίδα.
Επομένως, πρόκειται να αφιερώσουμε αυτό το άρθρο για να σας πούμε όλα τα χαρακτηριστικά και την εξέλιξη της Silurian πανίδας.
Περίοδος Silurian
Η διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν περίπου 25 εκατομμύρια χρόνια. Ξεκίνησε πριν από περίπου 444 εκατομμύρια χρόνια και τελείωσε περίπου πριν από 419 εκατομμύρια χρόνια. Ήταν μια σπουδαία περίοδος από γεωλογική άποψη. Σε όλο αυτό το διάστημα έγινε ο σχηματισμός ορεινών συστημάτων που γνωρίζουμε σήμερα, όπως το Απαλάχια Όρη από τη Βόρεια Αμερική.
Την περίοδο αυτή υπήρξε μεγάλη διαφοροποίηση της ζωής. Τα πρώτα αγγειακά φυτά άρχισαν να εμφανίζονται και τα ζώα υπέστησαν σημαντική εξέλιξη. Μεταξύ των ζώων που εξελίχθηκαν περισσότερο είναι τα κοράλλια και τα αρθρόποδα. Υπήρχε επίσης μια διαδικασία εξαφάνισης που θεωρείται μικρότερου βαθμού. Αυτά τα γεγονότα επηρέασαν κυρίως οργανισμούς σε θαλάσσιους οικοτόπους. Για παράδειγμα, τα μισά είδη τριλοβιτών εξαφανίστηκαν κατά την περίοδο των Σιλουρίων. Αυτή η εξαφάνιση μπορεί να συγκριθεί με την πανίδα των Ορδοβίκων.
Όσον αφορά το κλίμα, ο πλανήτης έχει σταθεροποιηθεί αρκετά όσον αφορά τις θερμοκρασίες. Το κλίμα της Σιλουρίας ήταν κυρίως θερμό. Σε αυτό το διάστημα, οι παγετώνες που είχαν σχηματιστεί την προηγούμενη περίοδο βρίσκονταν περισσότερο προς το νότιο πόλο του πλανήτη. Υπάρχουν απολιθώματα που δείχνουν ότι υπήρξε μια μακρά περίοδος καταιγίδων κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Μετά από αυτά τα κλιματικά γεγονότα, η θερμοκρασία περιβάλλοντος φάνηκε να μειώνεται. Έφτασε σε τέτοιο σημείο που το περιβάλλον άρχισε να κρυώνει ελαφρά, χωρίς όμως να φτάσει στα άκρα ενός παγετώνα. Στο τέλος αυτής της περιόδου, το κλίμα άρχισε να είναι πιο υγρό και πιο ζεστό με σημαντικό αριθμό κατακρημνίσεων.
Χλωρίδα και βλάστηση
Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, όλα όσα σχετίζονται με τη ζωή, τόσο η χλωρίδα όσο και η πανίδα, υπέστησαν μεγάλες αλλαγές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ένα γεγονός μαζικής εξαφάνισης συνέβη κατά τη διάρκεια της πανίδας του Silurian όπου ορισμένα είδη μπόρεσαν να διαφοροποιηθούν και άλλα γένη εξελίχθηκαν. Και ένα γεγονός εξαφάνισης βοηθά στη δημιουργία νέων προσαρμογών για επιζώντα είδη.
Στη χλωρίδα συναντάμε μεγάλη ποσότητα φυκιών στα θαλάσσια οικοσυστήματα, κυρίως πράσινα φύκια. Αυτά τα φύκια είχαν τη λειτουργία του ελέγχου της ισορροπίας του περιβάλλοντος αφού αποτελούσαν τη βάση για την παραγωγή οξυγόνου και τη βάση των τροφικών αλυσίδων. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου σημειώθηκε ένα ορόσημο στην ανάπτυξη των φυτών. Και είναι αυτό άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα αγγειακά φυτά. Αυτά τα φυτά είναι εκείνα που έχουν τα αγώγιμα αγγεία γνωστά ως ξυλέμ και φλόμη.
Στην αρχή αυτής της περιόδου, το τοπίο ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που βλέπουμε σήμερα. Το μεγαλύτερο μέρος της ποικιλομορφίας εντοπίστηκε σε θαλάσσιες περιοχές. Τα πρώτα φυτά που αναπτύχθηκαν σε χερσαία οικοσυστήματα έπρεπε να μείνουν κοντά σε υδάτινα σώματα, που τους επέτρεψε να έχουν μεγαλύτερη διαθεσιμότητα νερού και θρεπτικών συστατικών.
Σιλουριανή πανίδα
Στο τέλος της Ορδοβικιανής περιόδου, υπήρξε μια μαζική εξαφάνιση που επηρέασε μεγάλο αριθμό υπαρχόντων ζώων. Όπως αναφέραμε προηγουμένως, μια διαδικασία εξαφάνισης βοηθά τα επιζώντα είδη να δημιουργήσουν νέες προσαρμογές για να επιβιώσουν στο νέο περιβάλλον. Μεταξύ των ειδών που αποκτήθηκαν διαφοροποίηση και προσαρμογή σε αυτά τα νέα περιβάλλοντα που βρίσκουμε αρθρόποδα. Τα αρθρόποδα ήταν τα ζώα που βασίλευαν στην Silurian πανίδα.
Είναι μία από τις ομάδες που γνώρισαν μια σημαντική εξέλιξη. Βρέθηκαν περίπου 425 απολιθώματα που αντιπροσωπεύουν άτομα που ανήκουν σε αυτό το φυλό. Οι τριλοβίτες μείωσαν το εύρος και την αφθονία τους λόγω της περιόδου εξαφάνισης. Αυτό το διάστημα Myriapods και chelicerates άρχισαν να εμφανίζονται για πρώτη φορά. Αυτά τα ζώα άρχισαν να εξαπλώνονται σε όλα τα χερσαία εδάφη.
Από την άλλη, τα μαλάκια είχαν επίσης κάποια εξέλιξη. Ανάμεσα στα μαλάκια που υπήρχαν εκείνη την εποχή συναντάμε είδη δίθυρων και γαστερόποδων. Αυτά τα ζώα ζούσαν στον βυθό της θάλασσας και προσαρμόστηκαν σε αυτό το περιβάλλον. Βρίσκουμε επίσης τα εχινόδερμα ως ζώα που κατάφεραν να προσαρμοστούν μετά την περίοδο της εξαφάνισης. Μέσα στα εχινόδερμα βρίσκουμε κρινοειδή, των οποίων οι πληθυσμοί κατέληξαν να μειωθούν. Αυτά τα κρινοειδή θεωρούνται τα πρώτα εχινόδερμα και, ως εκ τούτου, τα παλαιότερα στον πλανήτη.
Η ομάδα των ψαριών μπορούσε να παρατηρήσει κάποια διαφοροποίηση. Κατά την Ορδοβικανή περίοδο εμφανίστηκαν οστρακόδερμα, που χαρακτηρίζονταν κυρίως από το ότι δεν είχαν σαγόνι. Αυτά τα ζώα θεωρούνται τα παλαιότερα σπονδυλωτά για τα οποία υπάρχουν αρχεία απολιθωμάτων. Ωστόσο, κατά την περίοδο της Σιλουρίας άρχισαν να εμφανίζονται και άλλα είδη ψαριών. Μεταξύ της πανίδας της Σιλουρίας βρίσκουμε τα ψάρια με σιαγόνα που είναι γνωστά ως πλακοδερμίδες. Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι ότι έχουν ένα κέλυφος στο μπροστινό μέρος του σώματός τους για να προστατευθούν από τους αρπακτικούς.
Άλλα είδη ψαριών που εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της πανίδας της Σιλουρίας είναι τα ακανθοδιανά. Είναι γνωστοί ως ακανθώδεις καρχαρίες και είναι οργανισμοί παρόμοιοι τόσο με τα οστρακόδερμα όσο και με τα χόνδρινα ψάρια. Υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με την εμφάνιση χόνδρινων ψαριών. Κάποιοι λένε ότι εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της πανίδας της Σιλουρίας, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι εμφανίστηκαν στην μεταγενέστερη περίοδο.
Silurian fauna: κοραλλιογενείς υφάλους
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είχαν μεγάλη σημασία για την πανίδα της Σιλουρίας. Είναι γνωστό ότι οι πρώτοι κοραλλιογενείς ύφαλοι εμφανίστηκαν την προηγούμενη περίοδο. Ωστόσο, Σε αυτό το χρονικό διάστημα άρχισαν να επεκτείνονται όλο και περισσότερο. Τα είδη που σχετίζονται με αυτούς τους κοραλλιογενείς υφάλους μπόρεσαν να αυξήσουν την περιοχή κατανομής και αφθονίας τους. Αυτό συμβαίνει επειδή αυτός ο κοραλλιογενής ύφαλος τους έδωσε όλα όσα χρειάζονταν για να ζήσουν.
Χάρη στις προσαρμογές των ειδών γύρω από τους κοραλλιογενείς υφάλους, αποτελούνται από πολύ ποικίλα είδη. Μεταξύ των πιο συνηθισμένων παρατηρήσεων έχουμε σφουγγάρια και άλλα είδη κρονοειδών που ανήκουν στην ομάδα των εχινοδέρμων.
Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την πανίδα Silurian.