Οι ισχυροί ποταμός Ινδός διασχίζει τρεις ασιατικές χώρες στο δρόμο του προς τη θάλασσα. Υπήρξε ο πάροχος τροφής για πολλούς πολιτισμούς με την πάροδο του χρόνου. Είναι ένας από τους πιο γνωστούς και σημαντικότερους ποταμούς στον κόσμο.
Για το λόγο αυτό, θα αφιερώσουμε αυτό το άρθρο για να σας πούμε για όλα τα χαρακτηριστικά, τους παραποτάμους, την προέλευση και τις εκβολές του ποταμού Ινδού.
Κύρια χαρακτηριστικά
Ένας από τους παλαιότερους πολιτισμούς του κόσμου, ο πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού οφείλει την ευημερία του σε μεγάλο βαθμό στη σχέση του με τον ποταμό Ινδό, ο οποίος του παρείχε φαγητό, ποτό και υδάτινες οδούς. Για να μάθετε περισσότερα για αυτόν τον πολιτισμό, μπορείτε να συμβουλευτείτε τον πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού.
Η λέξη Ινδο προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη «Sindhus», που σημαίνει «νερό», «ρυάκι», «ωκεανός». Ο Ινδός ποταμός είναι ο μεγαλύτερος ποταμός στο Πακιστάν και ένας από τους μεγαλύτερους στην ηπειρωτική Ασία.
Ο ποταμός διασχίζει 3 ασιατικές χώρες: Κίνα, Πακιστάν και Ινδία. ΝΤΟ.Όπως πολλά ποτάμια στο νότιο τμήμα της ηπείρου, πηγάζει από το οροπέδιο Qinghai-Θιβέτ σε υψόμετρο έως και 5500 μέτρα. Η κύρια πηγή του είναι ο ποταμός Sangge Zangbo, ο οποίος ρέει βορειοδυτικά από τη συμβολή με τον ποταμό Gar μέχρι να διασχίσει τα πολιτικά σύνορα, διασχίζει την περιοχή του Κασμίρ για αρκετά χιλιόμετρα και στη συνέχεια εισέρχεται στο Πακιστάν, σχηματίζοντας ένα δέλτα και αδειάζει στο Πακιστάν. Αραβική Θάλασσα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή τη θάλασσα, επισκεφθείτε την Αραβική Θάλασσα. Η συνολική διαδρομή είναι περίπου 3.180-3.200 km, εκ των οποίων το 2% είναι από την Κίνα και το 5% από την Ινδία.
Ο Ινδός ποταμός είναι ο μεγαλύτερος ποταμός στο Πακιστάν και ένας από τους μεγαλύτερους στην ηπειρωτική Ασία.. Το ακριβές μήκος του ποταμού φαίνεται να είναι ασαφές, καθώς ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι μετρήθηκε στα 2.880 km. Ωστόσο, γενικά υπολογίζεται σε κάτι παραπάνω από 3.000 χλμ. Η υδρολογική του λεκάνη καλύπτει περίπου 1.165,00 km2 και επηρεάζει τις 3 χώρες που αναφέρονται παραπάνω καθώς και ένα μικρό τμήμα του Αφγανιστάν. Περίπου το 30 τοις εκατό της λεκάνης είναι άνυδρη και το δέλτα, που αποτελείται κυρίως από άργιλο και άλλα άγονα υλικά, είναι βαλτώδης. Στην πραγματικότητα, η λεκάνη είναι πιο ξηρή από τη λεκάνη του Γάγγη.
Το νερό στο πάνω μέρος του ποταμού Προέρχεται κυρίως από τις βροχές των μουσώνων και το λιωμένο νερό. Η άνω λεκάνη περιέχει τον μεγαλύτερο πολυετή παγετώδη πάγο στον κόσμο. Κατάντη, εκτός από τις βροχοπτώσεις και τις απορροές, η ροή του νερού τροφοδοτείται από παραπόταμους ποταμούς όπως Zanskar, Chenab, Astore, Dras, Gomal και Beas. Ξεκινώντας από τις πεδιάδες του Παντζάμπ του Πακιστάν, το νερό επιβραδύνεται και αρχίζει να κυλάει μέσα από ερήμους και ημιερήμους.
Το κλίμα της λεκάνης κυμαίνεται από άνυδρο υποτροπικό έως ημίξηρο στις πεδιάδες του Παντζάμπ και του Σιντ, στο Πακιστάν, έως αλπικό στα βουνά κοντά στις κεφαλές.
Σχηματισμός ποταμού Ινδού
Σύμφωνα με αρχαία ιζήματα που βρέθηκαν στην Αραβική Θάλασσα, ο Ινδός ήταν ένας προϊστορικός ποταμός που αποδείχθηκε ότι είχε ροή γλυκού νερού. Μάλλον πριν από 45-50 εκατομμύρια χρόνια, υπήρχε ένα υδάτινο σώμα γνωστό ως Proto-Indo και έρεε στην Αραβική Θάλασσα στη σημερινή λεκάνη Katawaz, στα σύνορα μεταξύ Πακιστάν και Αφγανιστάν. Είναι ενδιαφέρον ότι μπορεί να είχε συνδεθεί με τον Γάγγη πριν από περισσότερα από 5 εκατομμύρια χρόνια. Για να μάθετε περισσότερα για τις γεωλογικές περιόδους, βλ την παλαιογενή περίοδο.
Μεγάλοι παραπόταμοι
Οι παραπόταμοι που συνεισφέρουν τη μεγαλύτερη ροή στον Ινδό κατά μήκος της κατάντη διαδρομής του είναι:
- Zanskar, στην αριστερή όχθη, ο πρώτος μεγάλος παραπόταμος
- Σιόκ, στη δεξιά όχθη
- Shigar, στη δεξιά όχθη, που εκβάλλει στην πόλη Skardu
- Το Γκιλγκίτ, στη δεξιά όχθη, με τους παραπόταμους του Γκιζάρ και Χούνζα
- Η Καμπούλ, στη δεξιά όχθη, με τους παραπόταμους της τον Κουνάρ και τον Σουάτ
- Sohan ή Soan, στην αριστερή όχθη
- Tochi, στην αριστερή όχθη
- Το Gumal, στη δεξιά όχθη, με τους παραποτάμους του τον Kundar και τον Zhob
- Panijnad, στην αριστερή όχθη, ένας σύντομος ποταμός μόλις 71 km, που σχηματίζεται από τη συμβολή δύο μεγάλων ποταμών:
- Chenab, με τους παραποτάμους του τον ποταμό Jhelam και τον ποταμό Ravi
- Sutlej, με τον παραπόταμό του τον ποταμό Beas.
χλωρίδα και πανίδα
Η κοιλάδα του Ινδού φιλοξενεί περίπου 25 είδη αμφιβίων και περίπου 147 είδη ψαριών, 22 από τα οποία είναι ενδημικά, δηλαδή ζουν μόνο εκεί.. Ανάμεσα στα ψάρια μπορούμε να αναφέρουμε το Tenuolaaosa ilisha, το Schizothorax plagiostomus, το Racoma labiatus, το Channa marulius, το Rita rita, το Barilius modestus, το Clupisoma naziri, το Schizopyge eocinus, το Ptychobarbus conirostris, το Diptychus maculatus, το Chenna marulius, το Clupisorala or.
Ένα από τα αστέρια θηλαστικά του ποταμού Ινδού είναι το ινδικό δελφίνι του ποταμού, Platanista gangetica minor. Αυτό το είδος δελφινιού είναι ένα από τα πιο σπάνια στον κόσμο, αλλά δυστυχώς κινδυνεύει σοβαρά με εξαφάνιση. Εκτός από αυτά τα ζώα, υπάρχουν στη λεκάνη γαρίδες γλυκού νερού του γένους Macrobrachium.
Η χλωρίδα της λεκάνης ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή. Στο πρώτο τμήμα του ποταμού, γύρω από την πηγή, κυριαρχεί η αλπική βλάστηση των γενών Salamander και Saussurea και εντοπίζονται είδη όπως το Thylacospermum caespitosum και το Arenaria bryophylla. Τα νοτιοανατολικά του Ινδού είναι λιβάδια και θάμνοι, και το δέλτα είναι πλούσιο σε μαγγρόβια, ειδικά στη μαρίνα της Avicennia.
Οικονομική σημασία και απειλές του ποταμού Ινδού
Οι αρχαίοι του πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού ήταν πλήρως εξαρτημένοι από τον ποταμό. Το νερό του το χρησιμοποιούσαν για πόσιμο, μαγείρεμα, άρδευση καλλιεργειών και πλύσιμο, και σε αυτό έβρισκαν ψάρια για να φάνε. Μερικές από τις πρώτες πόλεις του κόσμου ιδρύθηκαν στην κοιλάδα του Ινδού. Ακόμα και σήμερα, Ο ποταμός Ινδός είναι απαραίτητος για τη ζωή μέσα στη λεκάνη, διότι χωρίς αυτόν, το μεγαλύτερο μέρος της λεκάνης θα ήταν ακατοίκητο.
Ο Ινδός ποτίζει περίπου το 80 τοις εκατό των 21,5 εκατομμυρίων εκταρίων γεωργικής γης του Πακιστάν, όπου καλλιεργούνται καλλιέργειες όπως σιτάρι, βαμβάκι και ζαχαροκάλαμο. Επιπλέον, η κατασκευή ορισμένων φραγμάτων επέτρεψε την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας.
Η ποιότητα του νερού του Ινδού και των παραποτάμων του είναι πολύ καλή, σύμφωνα με το Aquastat, το παγκόσμιο σύστημα πληροφοριών για το νερό του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών. Ωστόσο, δεν είναι χωρίς κίνδυνο. εξόρυξη νερού, ρύπανση από γεωργικές δραστηριότητες και κατασκευή φραγμάτων και άλλες κατασκευές που διαταράσσουν τη ροή του νερού θεωρούνται απειλές. Ακόμη και η ροή των ποταμών έχει μειωθεί, γεγονός που συνέβαλε στην εξαφάνιση των μαγκρόβων.
