Ζούμε σε έναν όμορφο πλανήτη, αλλά δυστυχώς, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρούμε καθαρές φυσικές περιοχές. Σήμερα, το πλαστικό είναι ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα υλικά και είναι επίσης ένα από τα πιο αργά στην αποσύνθεση. Στην πραγματικότητα, μια απλή πλαστική σακούλα μπορεί να πάρει 150 χρόνια να υποβαθμίσει. Κι όμως, φαίνεται πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει προς το παρόν.
Και πρέπει: έχουμε δημιουργήσει περισσότερους από 8 δισεκατομμύρια μετρικούς τόνους πλαστικού από το 1950 σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την UC Santa Barbara από τον βιομηχανικό οικολόγο Roland Geyer. Πηγαίνουμε στο πλαστελίνη;
Λοιπόν, δεδομένων των όσων έχουμε δει, είναι περισσότερο από πιθανό. Ο Geyer και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών ρητινών και ινών αυξήθηκε κατά 2 εκατομμύρια μετρικούς τόνους το 1950 σε πάνω από 400 εκατομμύρια μετρικούς τόνους το 2015. Και ο ρυθμός παραγωγής πλαστικών δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης: Από τις συνολικές ρητίνες και τις πλαστικές ίνες που παρήχθησαν μεταξύ 1950 και 2015, περίπου οι μισές παρήχθησαν τα τελευταία 13 χρόνια.
Το χειρότερο δεν είναι η ίδια η παραγωγή, η οποία είναι ήδη ανησυχητική από μόνη της, αλλά το γεγονός ότι χρειάζεται περισσότερο από έναν αιώνα για να υποβαθμιστεί, ή και περισσότερο. Από αυτή την άποψη, η συν-συγγραφέας της μελέτης Jenna Jambeck, αναπληρώτρια καθηγήτρια μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια, είπε ότι «τα περισσότερα πλαστικά δεν βιοδιασπώνται με καμία ουσιαστική έννοια, επομένως ανθρώπινα πλαστικά απόβλητα θα μπορούσαν να είναι μαζί μας για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια".
Πού πάει όλο αυτό το πλαστικό;
Ένα σημαντικό μέρος, δυστυχώς, πηγαίνει στο φυσικό περιβάλλον. Μόνο μέσα 2015, μια 79% της παραγωγής κατέληγε στις θάλασσες και στα φυσικά περιβάλλοντα. Για να μας δώσετε μια ιδέα για το πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα, πρέπει να το γνωρίζουμε από τους 275 εκατομμύρια μετρικούς τόνους που δημιουργήθηκαν το 2010, περίπου 8 εκατομμύρια εισήλθαν στον ωκεανό.
Το γεγονός ότι ένα σημαντικό μέρος των πλαστικών καταλήγει στους ωκεανούς μας είναι ανησυχητικό. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι γύρω 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών απορρίπτονται στους ωκεανούς κάθε χρόνο, κάτι που ισοδυναμεί με το άδειασμα ενός απορριμματοφόρου γεμάτο πλαστικά κάθε λεπτό. Αν δεν αλλάξουμε την τάση, μέχρι το 2025 οι ωκεανοί μας θα έχουν 1 τόνο πλαστικού για κάθε 3 τόνους ψαριών., και μέχρι το 2050 θα υπάρχουν περισσότερα πλαστικά παρά ψάρια. Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη ρύπανση των ωκεανών, ανατρέξτε στο άρθρο μας για το Χώρες του Ειρηνικού Ωκεανού.
Γιατί τα πλαστικά ρυπαίνουν;
Τα περιβαλλοντικά προβλήματα με το πλαστικό βασίζονται κυρίως σε δύο ζητήματα που αναφέραμε. του αργή υποβάθμιση και τη χημική σύσταση από την οποία παράγονται. Σύμφωνα με στοιχεία που παρέχονται από το Ίδρυμα Aquae:
- Μια πλαστική σακούλα σαν αυτές που χρησιμοποιούμε για ψώνια χρειάζεται πολύ χρόνο για να υποβαθμιστεί. 150 χρόνια.
- Ένα μπουκάλι από αυτά που βρίσκουμε στα σούπερ μάρκετ περισσότερο από 1.000 χρόνια.
Δεν το θεωρείτε τρελό; Φανταστείτε αν έπρεπε να το κρατήσετε στο σπίτι σας για όλο αυτό το διάστημα. Σίγουρα δεν θα μπορούσατε να ζήσετε σε αυτό, και αυτό ακριβώς συμβαίνει σε πολλά θαλάσσια είδη στον πλανήτη μας. Ο κύριος λόγος είναι επειδή δεν σταματά να παράγει:
- Περίπου περισσότερα από 1000 κατασκευάζονται ετησίως. 100 εκατομμύρια τόνοι αυτού του υλικού, άρα η πλαστική ρύπανση στο περιβάλλον, κάθε άλλο παρά εξαφανίζεται, αυξάνεται.
- Από αυτά 100 δισεκατομμύρια τόνοι, 13 δισεκατομμύρια τόνοι καταλήγουν στους ωκεανούς. Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα και πιθανότατα θα καταλήξουν εγκλωβισμένα οπουδήποτε στον κόσμο.
Αρχικά, η ανακύκλωση επιλέχθηκε ως λύση για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του πλαστικού. Αλλά Αυτό δεν είναι πλέον επαρκές ή αποτελεσματικό..
Πώς επηρεάζει το πλαστικό το περιβάλλον;
Αν μιλάμε για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του πλαστικού, πρέπει να αναλύσουμε τι συμβαίνει στη γη, τη θάλασσα και τον αέρα. Τα τρία μεγάλα εδάφη που όλες οι χώρες προσπαθούσαν να κατακτήσουν από τα αρχαία χρόνια και που σήμερα έχουμε μολύνει με αυτό το επιβλαβές υλικό.
Όταν ένα πλαστικό δοχείο, σακούλα ή μπουκάλι πέσει στο έδαφος, η απελευθέρωση του τοξικές ουσίες που θα βλάψει την περιουσία σας. Και όχι μόνο αυτό, πιθανότατα θα καταλήξουν να φιλτράρουν μέσα από το υπέδαφος, επηρεάζοντας έτσι το υπόγεια νερά και θρεπτικά συστατικά του εδάφους. Ως αποτέλεσμα, όλα τα είδη που τρέφονται με αυτό το νερό ή τα φυτά που αναπτύσσονται σε αυτό θα καταλήξουν να βλάψουν. Για να εμβαθύνετε σε αυτό το θέμα, σας προσκαλώ να διαβάσετε το άρθρο μας σχετικά με το νανοπλαστική ρύπανση.
Η περιβαλλοντική επίδραση του πλαστικού στη θάλασσα είναι ίσως η πιο ορατή. Μπορούμε να πούμε ότι οι ωκεανοί έχουν γίνει ένας από τους μεγαλύτερους χώρους απόρριψης αυτού του υλικού παγκοσμίως. Ως αποτέλεσμα, πολλά θαλάσσια ζώα μπλέκονται, ασφυκτιούν ή ακόμη και καταναλώνουν αυτού του είδους τα πλαστικά απόβλητα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στο θάνατό τους. Επιπλέον, όταν το πλαστικό έρχεται σε επαφή με το νερό, απελευθερώνεται ενώσεις υψηλής ρύπανσης και επικίνδυνα όπως η δισφαινόλη Α, η οποία σκοτώνει πολλά θαλάσσια είδη.
Αν μιλάμε για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του πλαστικού στον αέρα, πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ της κατασκευής του και της καύσης του. Και οι δύο είναι οι δύο κύριες πηγές ρύπανσης σε αυτό το περιβάλλον. Και στις δύο περιπτώσεις, απελευθερώνονται τοξίνες αρκετά επιβλαβές για το περιβάλλον και την υγεία μας.
Περιβαλλοντικά προβλήματα με το πλαστικό
Από όλα όσα έχουμε συζητήσει μέχρι τώρα, μπορείτε ήδη να πάρετε μια ιδέα για το γιατί το πλαστικό έχει τόσο τεράστιο αντίκτυπο στο περιβάλλον, αλλά ας δούμε μερικά από τα προβλήματα που δημιουργεί με περισσότερες λεπτομέρειες:
- Δερματικά προβλήματα: Υπάρχουν ορισμένες χημικές ενώσεις στο πλαστικό που μπορούν να απορροφηθούν από το δέρμα μας, κάτι που είναι αρκετά επικίνδυνο και συχνά προκαλεί δερματολογικά προβλήματα.
- Κατανάλωση πλαστικών στα τρόφιμα: Το γεγονός ότι υπάρχουν σε θάλασσες και ωκεανούς σημαίνει ότι καταναλώνονται από πολλά θαλάσσια είδη που στη συνέχεια καταλήγουν στα πιάτα μας.
- Υποβάθμιση του θαλάσσιου οικοσυστήματος: Τόσο λόγω της οπτικής του επίδρασης όσο και της ρύπανσης που προκαλεί, αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας ειδικότερα και της ζωής γενικότερα σε αυτά τα περιβάλλοντα.
- Σχηματισμός νησίδων σκουπιδιών: Υπάρχουν ήδη μερικά από αυτά στον Ειρηνικό και φαίνεται ότι, λόγω της επιταχυνόμενης παραγωγής συσκευασιών, περιτυλίγματος, σακουλών και άλλων πλαστικών προϊόντων, δεν θα είναι τα μόνα.
Η είσοδος του πλαστικού στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα γίνεται με τους εξής τρόπους:
- Αποσύνθεση σε μικροπλαστικά: Το πλαστικό διασπάται σε μικροσκοπικά σωματίδια που ονομάζονται μικροπλαστικά λόγω της δράσης του ήλιου, του ανέμου και του νερού.
- Ρύπανση εδάφους και υδάτινων σωμάτων: Αυτά τα μικροπλαστικά μολύνουν εδάφη και υδάτινα σώματα, όπου καταπίνονται από υδρόβιους και χερσαίους οργανισμούς.
- Κατάποση από ζώα: Ζώα, όπως τα ψάρια και τα καρκινοειδή, καταναλώνουν μικροπλαστικά τρέφονται με μολυσμένους οργανισμούς ή απευθείας με σωματίδια στο νερό.
- Μεταφορά μέσω της τροφικής αλυσίδας: Τα μικροπλαστικά εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα καθώς τα μολυσμένα ζώα καταναλώνονται από άλλα ζώα, συσσωρεύοντας κατά μήκος της αλυσίδας.
- Ανθρώπινη κατανάλωση: Όταν οι άνθρωποι καταναλώνουν μολυσμένα τρόφιμα, ειδικά θαλασσινά, καταπίνουν μικροπλαστικά που έχουν περάσει από την τροφική αλυσίδα.
Πιθανές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία: Αν και το ακριβές μέγεθος των κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία εξακολουθεί να διερευνάται, υπάρχει ανησυχία για τον πιθανό αντίκτυπο της κατάποσης μικροπλαστικών στην υγεία, καθώς θα μπορούσαν να μεταφέρουν τοξικές ουσίες και έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό.
Εναλλακτικές λύσεις στο πλαστικό
Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές και λύσεις σε σχέση με το συμβατικό πλαστικό που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των περιβαλλοντικών του επιπτώσεων. Μερικές από αυτές τις επιλογές περιλαμβάνουν:
- Βιοπλαστικά: Παρασκευάζεται από ανανεώσιμες πηγές, όπως άμυλο καλαμποκιού, ζαχαροκάλαμο, μανιόκα ή βακτήρια. Μπορούν να είναι βιοδιασπώμενα ή κομποστοποιήσιμα, ανάλογα με τη σύνθεσή τους.
- Κομποστοποιήσιμα υλικά: Περιλαμβάνουν δοχεία και σκεύη κατασκευασμένα από υλικά που αποσυντίθενται φυσικά υπό συνθήκες κομποστοποίησης, όπως άμυλο, κυτταρίνη, πολυγαλακτικό οξύ και φυτικές ίνες.
- Επαναχρησιμοποιούμενα δοχεία: Όπως μπουκάλια από ανοξείδωτο χάλυβα, γυάλινα κύπελλα και ανθεκτικά δοχεία τροφίμων.
- Πρωτοποριακή συσκευασία: Εναλλακτικές συσκευασίες αναπτύσσονται χρησιμοποιώντας υλικά όπως μύκητες, φύκια και αγροτικά απόβλητα, τα οποία είναι βιοαποδομήσιμα και κομποστοποιήσιμα.
Επιπλέον, η reciclaje παίζει θεμελιώδη ρόλο. Η σημασία της ανακύκλωσης και της μείωσης της χρήσης πλαστικών μεταφράζεται σε πολλά οφέλη:
- Διατήρηση Φυσικών Πόρων: Η μείωση της χρήσης πλαστικών μειώνει τη ζήτηση για μη ανανεώσιμες πρώτες ύλες, διατηρώντας τους φυσικούς πόρους.
- Μετριασμός της Ρύπανσης του Περιβάλλοντος: Το μη βιοδιασπώμενο πλαστικό μολύνει τα εδάφη, τα υδάτινα σώματα και τους ωκεανούς. Η ανακύκλωση και η μείωση της χρήσης του συμβάλλει στην πρόληψη της υποβάθμισης του περιβάλλοντος.
- Μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου: Η κατασκευή και η απόρριψη πλαστικών παράγουν εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Με την ανακύκλωση και τη μείωση, αυτές οι εκπομπές ελαχιστοποιούνται.
- Προστασία της βιοποικιλότητας: Η πλαστική ρύπανση επηρεάζει την πανίδα και τη χλωρίδα, απειλώντας τη βιοποικιλότητα. Με την ανακύκλωση και τη μείωση, συμβάλλετε στη διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας.
- Προώθηση της Κυκλικής Οικονομίας: Η ανακύκλωση είναι μέρος μιας κυκλικής οικονομίας, όπου τα υλικά επαναχρησιμοποιούνται, μειώνοντας την εξάρτηση από παρθένους πόρους και ελαχιστοποιώντας τα απόβλητα.
Είναι σημαντικό όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε τη χρήση του πλαστικού και να το αναζητήσουμε πιο βιώσιμες εναλλακτικές. Εάν ο καθένας από εμάς κάνει μικρές αλλαγές στον τρόπο ζωής του, μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στη μείωση των πλαστικών απορριμμάτων και, κατά συνέπεια, στην υγεία του πλανήτη.
