Σήμερα οι παγκόσμιες θερμοκρασίες άνοδο και σπάσιμο ρεκόρ σχεδόν κάθε μήνα. Τον περασμένο Αύγουστο υπήρξε η θερμότερη δεδομένου ότι υπάρχουν παγκόσμια ρεκόρ θερμοκρασίας το 1880. Αυτές δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις ή γεγονότα, αυτό γίνεται μια τάση.
Αρκετές επίσημες υπηρεσίες έθεσαν το 2014 ως το θερμότερο έτος με υψηλότερες μέσες θερμοκρασίες. Και στην περίπτωσή μας, στην Ισπανία, φέτος έχουμε ζήσει το καλοκαίρι το μεγαλύτερο κύμα θερμότητας και τον πιο ζεστό Ιούλιο στην ιστορία. Πώς μπορούν να μας επηρεάσουν όλα αυτά;
Η γη θερμαίνεται
Παγκόσμια υπερθέρμανση είναι ήδη κάτι αναμφισβήτητο. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αρνούνται την ύπαρξη κλιματικής αλλαγής και αλλαγών στα οικοσυστήματα (όπως ο Donald Trump), αλλά το φαινόμενο είναι κάτι παραπάνω από προφανές. Από τη δεκαετία του 1950, πολλές αλλαγές έχουν παρατηρηθεί στο περιβάλλον και στις παγκόσμιες θερμοκρασίες. Η ατμόσφαιρα και οι ωκεανοί έχουν ζεσταθεί, οι όγκοι του χιονιού και του πάγου μειώνονται με πρωτοφανή ρυθμό, η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται ... είναι άμεσες συνέπειες αυτής της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Υπάρχουν εκθέσεις που εκδόθηκαν από τη Διακυβερνητική Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) του ΟΗΕ στο οποίο αντικατοπτρίζονται όλα αυτά τα αρχεία. Η πέμπτη έκθεση της επιτροπής, που παρουσιάστηκε στα τέλη του 2014, περιέχει τα βασικά δεδομένα που χρησιμοποιούνται για όλες τις διαπραγματεύσεις που οδηγούν στη σύνοδο κορυφής του Παρισιού για το κλίμα. Ελπίζεται ότι αυτή η Συμφωνία του Παρισιού θα παράσχει τις απαραίτητες κατευθυντήριες γραμμές για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η οποία ήδη προκαλεί καταστροφές και ζημιές σε ολόκληρο τον πλανήτη, εκδηλώνοντας τον εαυτό της με τη μορφή ακραίων καιρικών φαινομένων όπως αυτά που επηρεάζουν Θερμοκρασία της Θάλασσας της Τασμανίας.
Επιστημονικώς δεν υπάρχουν επιχειρήματα που να αρνούνται την υπερθέρμανση και δεν υπάρχει καμία κυβέρνηση στον κόσμο που να λέει διαφορετικά, επομένως, αυτό είναι ένα πραγματικό γεγονός. Επιπλέον, το η υπερθέρμανση του πλανήτη και οι συνέπειές της είναι ορατές σε πολλές πτυχές της καθημερινότητάς μας. Στατιστικά στοιχεία του υπερθέρμανση στην Ισπανία είναι ανησυχητικές και αντικατοπτρίζουν τον επείγοντα χαρακτήρα της ανάληψης δράσης.
Οι ενέργειες του ανθρώπου στο κλίμα του πλανήτη
Οι άνθρωποι μπορεί να αναρωτιούνται γιατί ο πλανήτης θερμαίνεται. Αλλά η απάντηση είναι πολύ απλή: οι άνθρωποι και οι δραστηριότητές τους θερμαίνουν οικοσυστήματα. Οι κύριες αιτίες της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ιδιαίτερα από τον ενεργειακό τομέα, τις μεταφορές και τις αλλαγές στη χρήση της γης (προβλήματα που συνδέονται με την αποψίλωση των δασών, όπως παρατηρείται στο καταστάσεις ξηρασίας στην Ισπανία).
Υπάρχουν και άλλες φυσικές αιτίες της υπερθέρμανσης του πλανήτη, όπως ο ηφαιστειασμός, οι διακυμάνσεις της τροχιάς και του άξονα της Γης και οι ηλιακοί κύκλοι. Ωστόσο, αυτές οι επιρροές είναι πολύ λίγο αισθητές στο παγκόσμιο κλίμα. Το πρόβλημα είναι ότι εκπέμπουμε περισσότερο CO2 από αυτό που μπορεί να αφομοιώσει ο πλανήτης. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα έχουν φτάσει σε επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί τα τελευταία 800.000 χρόνια. Και αρκετοί ειδικοί επισημαίνουν την ανάγκη αφήνοντας ανεκμετάλλευτο το ένα τρίτο των αποθεμάτων πετρελαίου του πλανήτη, το μισό αέριο και το 80% του άνθρακα που χρειάζεται ακόμα να εξαχθεί από τα έγκατα της Γης, αν θέλουμε να αποφύγουμε να φτάσουμε σε ένα κρίσιμο σημείο θέρμανσης.
Οι ωκεανοί δεν προστατεύονται
Υπάρχουν κανονισμοί που ρυθμίζουν τις δραστηριότητες και την προστασία των ωκεανών, ωστόσο, μόνο το 3% των θαλασσών και των ωκεανών απολαμβάνουν κάποιο είδος προστασίας. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες της αλιευτικής εκμετάλλευσης το παράγουν Το 90% των ειδών ψαριών στον κόσμο είναι επιζήμια λόγω της υπεραλίευσης.
Πέρα από τα 200 μίλια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης κάθε Κράτους, οι θάλασσες δεν προστατεύονται, επομένως, οι δραστηριότητες που εκτελούνται εκεί δεν ρυθμίζονται από κανένα είδος κανονισμού. Για την ανακούφιση αυτής της κατάστασης, η διεθνής δέσμευση είναι η επίτευξη προστασίας 10% των ωκεανών το 2020 και 30% το 2030.
Επιπλέον, η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί οξίνιση στους ωκεανούς. Η IPCC εκτιμά ότι η αύξηση του CO2 από το 1750 προκάλεσε τη μείωση του θαλάσσιου pH από 0,1 μονάδες από τότε. Και, παρόλο που η επίδραση στη βιοποικιλότητα δεν έχει μελετηθεί επαρκώς, υπάρχει φόβος ότι αυτή η διαδικασία οξίνισης θα καταλήξει να τιμωρεί και τα θαλάσσια είδη, όπως συνέβη με Το μεγάλο κοραλλιογενές φράγμα.
Όπως έχουμε συνοψίσει σε αυτήν την ανάρτηση, οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος είναι καταστροφικές για τη ζωή μας, γι 'αυτό πρέπει να ληφθούν τώρα μέτρα για την επίλυση και την αποφυγή όλων αυτών των προβλημάτων.
