Μέσα στην παλαιοζωική εποχή υπάρχουν 6 διαφορετικές περίοδοι. Ένα από αυτά είναι το ανθρακούχος περίοδος. Σε αυτήν την περίοδο, ένας μεγάλος αριθμός αποθέσεων άνθρακα έχει βρεθεί στο αρχείο απολιθωμάτων, εξ ου και το όνομά του. Όλα αυτά οφειλόταν στο μεγάλο μέρος των δασών που θάφτηκαν και που προήλθαν από τα στρώματα άνθρακα. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους Ανθρακούχα πανίδα είναι πολύ σημαντικό παγκοσμίως.
Ως εκ τούτου, σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε τη σημασία της ανθρακοφόρου πανίδας και τα κύρια χαρακτηριστικά της.
Άνθρακα περίοδος
Αυτή η περίοδος ήταν μια από αυτές που φιλοξενεί μία από τις σημαντικές αλλαγές στο επίπεδο των ζώων και των φυτών. Ένας από τους λόγους είναι αυτός που δείχνει ότι τα αμφίβια απομακρύνθηκαν από το νερό για να κατακτήσουν τα επίγεια οικοσυστήματα. Αυτό οφειλόταν στην ανάπτυξη του αμνιακού αυγού. Η άνθρακα περίοδος διαρκεί περίπου 60 εκατομμύρια χρόνια. Ξεκίνησε πριν από περίπου 359 εκατομμύρια χρόνια και έληξε πριν από περίπου 299 εκατομμύρια χρόνια.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου παρατηρήθηκε μεγάλη γεωλογική δραστηριότητα. Σε αυτό οι τεκτονικές πλάκες είχαν μια κίνηση που προκλήθηκε από την πολύ ισχυρή ηπειρωτική μετατόπιση. Αυτές οι κινήσεις προκάλεσαν μερικές από τις χερσαίες μάζες να συγκρούονται και να δημιουργούν οροσειρές.
Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα της ανθρακοφόρου περιόδου είναι η εμφάνιση του αμνιακού αυγού και των πρώτων ερπετών. Τα ερπετά πιστεύεται ότι έχουν εξελιχθεί από υπάρχοντα αμφίβια. Χάρη στην εμφάνιση του αμνιακού ωαρίου, ενός ωαρίου που προστατεύεται και απομονώνεται από το εξωτερικό περιβάλλον, βοήθησε τα έμβρυα να προστατευθούν και θα βελτιώσει την εξέλιξη. Αυτό το γεγονός δημιούργησε κάτι επαναστατικό στην ομάδα των ερπετών αφού μπόρεσαν να αρχίσουν να κατακτούν το γήινο περιβάλλον. Εξελίχθηκαν χάρη στην προσαρμογή του να μην χρειάζεται να επιστρέψουμε στο νερό για να γεννήσουμε τα αυγά τους.
Την περίοδο αυτή υπήρξαν μεγάλες αλλαγές στους ωκεανούς και τις ηπειρωτικές μάζες. Αυτή η τεκτονική δραστηριότητα προκάλεσε πολλές ηπειρωτικές μάζες να μετακινηθούν για να σχηματίσουν την υπερήπειρο γνωστή ως Παγγαία. Όσον αφορά το κλίμα, κατά την περίοδο του ανθρακοφόρου υπήρχε ένα αρκετά θερμό κλίμα. Αυτό το ζεστό και υγρό κλίμα προκάλεσε την εξάπλωση μεγάλης ποσότητας βλάστησης σε όλο τον πλανήτη. Επέτρεψε το σχηματισμό ζούγκλων και την ανάπτυξη και διαφοροποίηση άλλων μορφών ζωής. Ορισμένοι ειδικοί επισημαίνουν ότι η θερμοκρασία περιβάλλοντος ήταν περίπου 20 βαθμούς. Τα εδάφη ήταν πολύ υγρά και πολλοί βάλτοι σχηματίστηκαν σε ορισμένες περιοχές.
Χλωρίδα και βλάστηση
Όσον αφορά την ανθρακοφόρο χλωρίδα, υπήρξε διαφοροποίηση των υφιστάμενων μορφών ζωής και αυτό οφειλόταν στις ευνοϊκές περιβαλλοντικές συνθήκες. Αυτό το ζεστό, υγρό κλίμα ήταν ιδανικό για τη μόνιμο ανάπτυξη των φυτών. Αυτά τα φυτά που ξεχώρισαν περισσότερο ήταν Pteridospermatophyta, Lepidodendrales, Cordaitales, equisetales και Lycopodiales.
Η πρώτη ομάδα ήταν γνωστή ως το Seed Ferns. Είναι γνωστό ότι ήταν αληθινά φυτά που παράγουν σπόρους και το όνομα των φτερών είναι επειδή έχει παρόμοιο σχήμα με τα σημερινά. Μεγάλωσε πολύ κοντά στο έδαφος και σχημάτισε επίσης μια πυκνή βλάστηση που διατηρούσε την υγρασία.
Οι λεπιδόδενδρα ήταν μια ομάδα φυτών που εξαφανίστηκαν στις αρχές της μεταγενέστερης περιόδου. Έφτασαν στο μέγιστο μεγαλείο τους κατά τη διάρκεια του Καρβονοφόρου και έφτασαν στα 30 μέτρα ύψος. Τα Cordaitales ήταν ένα είδος φυτών που εξαφανίστηκαν κατά τη μαζική εξαφάνιση του Τριαδική περίοδος y Ιουρασικός. Το στέλεχος του είχε πρωτεύον και δευτερεύον ξυλόμυλο. Τα φύλλα του ήταν αρκετά μεγάλα, έφταναν μέχρι και το ένα μέτρο σε μήκος.
Ανθρακούχα πανίδα
Τώρα προχωράμε στην ανάλυση της ανθρακοφόρου πανίδας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η πανίδα διαφοροποιήθηκε αρκετά. Χάρη στις ευνοϊκές κλιματολογικές και περιβαλλοντικές συνθήκες, σχεδόν όλα τα είδη είχαν κενό στην ανάπτυξη. Το υγρό και ζεστό περιβάλλον, που προστέθηκε στη μεγάλη διαθεσιμότητα οξυγόνου της ατμόσφαιρας, συνέβαλε στην ανάπτυξη μεγάλου αριθμού ειδών. Ανάμεσα στα ζώα που Τα πιο εξέχοντα στην πανίδα του Carboniferous είναι αμφίβια, έντομα και θαλάσσια ζώα. Στο τέλος αυτής της περιόδου εμφανίστηκαν τα πρώτα ερπετά.
Ας αναλύσουμε πρώτα τα αρθρόποδα. Κατά τη διάρκεια της ανθρακοφόρου περιόδου υπήρχαν πολλά δείγματα μεγάλων αρθρόποδων. Αυτά τα ζώα έχουν αποτελέσει αντικείμενο πολυάριθμων μελετών από ειδικούς. Θεωρείται ότι το μεγάλο μέγεθος αυτών των ζώων οφειλόταν στις υψηλές συγκεντρώσεις οξυγόνου της ατμόσφαιρας.
Αρθροπλεύρα
Είναι ένα αρθρόποδο γνωστό ως μια γιγαντιαία σαρανταποδαρούσα. Είναι το πιο διάσημο αρθρόποδο ολόκληρης αυτής της περιόδου. Και είναι αυτό Έφτασε τα 3 μέτρα σε μήκος και ανήκε στην ομάδα των μυριάποδων. Ήταν ένα πολύ κοντό ζώο και είχε ύψος μόλις μισό μέτρο. Αποτελούνταν από τμήματα αρθρωμένα μεταξύ τους και καλυμμένα από πλάκες.
Αραχνίδες
Μέσα στην ομάδα των αραχνοειδών από την ανθρακούχα περίοδο, ξεχωρίζει το είδος της αράχνης που είναι γνωστό ως Mesothelae. Το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν το μεγάλο του μέγεθος, το οποίο έφτασε περίπου στο ανθρώπινο κεφάλι. Η διατροφή τους ήταν πλήρως σαρκοφάγα και τρέφονταν με μικρά ζώα.
Γιγαντιαίες λιβελλούλες
Σε αυτήν την περίοδο υπήρχαν ιπτάμενα έντομα πολύ παρόμοια με τις σημερινές λιβελλούλες. Ήταν μεγάλα ζώα και μετρούνταν περίπου 70 εκατοστά από άκρο σε άκρο. Έχουν αναγνωριστεί ως τα μεγαλύτερα έντομα που έχουν κατοικήσει ποτέ σε αυτόν τον πλανήτη. Η διατροφή τους ήταν σαρκοφάγα και ήταν αρπακτικά μικρότερα ζώα, όπως αμφίβια και έντομα.
Ανθρακούχα πανίδα: αμφίβια
Όπως αναφέραμε στην αρχή του άρθρου, τα αμφίβια ήταν η ομάδα των ζώων που διαφοροποίησαν τις περισσότερες και υπέστησαν αλλαγές. Αξίζει να σημειωθεί μια μείωση του μεγέθους του σώματος καθώς και η υιοθέτηση της πνευμονικής αναπνοής. Τα πρώτα αμφίβια που εμφανίστηκαν είχαν μια διαμόρφωση σώματος παρόμοια με εκείνη των σαλαμάνδρων.
Υπήρχαν διάφοροι τύποι αμφιβίων. Οι Pederps ήταν τετράποδα αμφίβια με μικρότερο σώμα και κοντά, εύρωστα άκρα. Οι crassigyrinus ήταν αμφίβια με λίγο πιο περίεργη εμφάνιση. Τα μπροστινά του άκρα ήταν πολύ υπανάπτυκτα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να στηρίξουν το σώμα του ζώου. Ήταν ένα τετράποδο που είχε μήκος περίπου δύο μέτρα και ζύγιζε περίπου 80 κιλά.
Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την πανίδα του Carboniferous.