El Cenozoic χωρίζεται σε διάφορες εποχές. Ένα από αυτά είναι το Παλαιόκαινο. Αυτή είναι μια από τις γεωλογικές εποχές που επεκτάθηκε από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια πριν έως περίπου 56 εκατομμύρια χρόνια πριν. Αυτή η περίοδος εκτείνεται σε περίπου 10 εκατομμύρια χρόνια και βρισκόταν μετά την περίφημη μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Αυτή τη στιγμή, ο πλανήτης βίωνε μια από τις πιο εχθρικές συνθήκες που είχε βιώσει ποτέ στην ιστορία του. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, ο πλανήτης έχει σταθεροποιηθεί, γίνεται ένα τέλειο μέρος για να ζεις, όπου τα περισσότερα φυτά και ζώα μπορούν να επιβιώσουν.
Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το Παλαιόκαινο.
Κύρια χαρακτηριστικά
Όπως έχουμε αναφέρει προηγουμένως, αυτή η γεωλογική εποχή διαρκεί περίπου 10 εκατομμύρια χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπήρξε έντονη γεωλογική δραστηριότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο πλανήτης μας ήταν πολύ ενεργός από γεωλογική άποψη. Αυτή τη στιγμή η σούπερ ήπειρος που ονομάζεται Pangea ήταν ακόμα σε πλήρη διαχωρισμό. Οι τεκτονικές πλάκες και η κίνησή τους αυξάνονται και οι ηπείροι εκεί κινούνται προς τη θέση που έχουν σήμερα.
Αυτή η εποχή ήταν αξιοσημείωτη για την άφθονη βιοποικιλότητά της. Κατά τη διάρκεια του Παλαιόκαινου, πολλές ομάδες ζώων κατάφεραν να επιβιώσουν από αυτή τη μαζική εξαφάνιση που προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Την προηγούμενη περίοδο, μπόρεσαν να προσαρμοστούν στις περιβαλλοντικές συνθήκες που άφησε πίσω τους αυτό το εξαιρετικό γεγονός και μπόρεσαν να διαφοροποιηθούν, καταλαμβάνοντας τελικά μεγάλες εκτάσεις γης. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτό, μπορείτε να συμβουλευτείτε το άρθρο στο Παλιοκενική πανίδα.
Η υψηλή γεωλογική δραστηριότητα κυριαρχούσε από την κίνηση των τεκτονικών πλακών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου επιβεβαίωσε το σχηματισμό της ορογένειας Laramide. Αυτή η διαδικασία είναι πολύ σημαντική από την άποψη της γεωλογίας, καθώς έδωσε άμεσες συνέπειες στο σχηματισμό πολλών οροσειρών που υπάρχουν σήμερα τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στο Μεξικό. Αυτές οι οροσειρές είναι οι βραχώδη όρη και το Sierra Madre Oriental.
Η Gondwana ήταν ένα από τα μεγαλύτερα υπερκείμενα μετά την Pangea. Αυτή η υπερήπειρος συνέχισε επίσης να διαιρείται και ήταν ήδη μέρος αυτού μεγάλη ξηρά Αφρική, Νότια Αμερική, Αυστραλία και Ανταρκτική. Αυτά τα 4 μεγαλύτερα κομμάτια γης διαλύθηκαν και άρχισαν να κινούνται λόγω της επίδρασης της ηπειρωτικής μετατόπισης σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Είναι η Ανταρκτική που πήγε στον νότιο πόλο του πλανήτη όπου θα κατέληγε εντελώς καλυμμένη με πάγο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι, χωρίς την τρέχουσα θέση αυτής της ηπείρου, δεν θα ήταν καλυμμένο με πάγο και θα ήταν μια ήπειρος όπως οι υπόλοιπες.
Γεωλογία και Κλιματολογία Παλαιόκαινο
Από την αφρικανική ήπειρο, κινήθηκε προς τα βόρεια και αργότερα συγκρούστηκε με την Ευρασία. Η Αυστραλία, από την πλευρά της, μετακόμισε λίγο στα βορειοανατολικά, παρόλο που παρέμενε πάντα στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη. Γνωρίζουμε ήδη ότι η κίνηση των ηπείρων εξαρτάται από τις τεκτονικές πλάκες και τις ρεύματα μεταφοράς του μανδύα της γης.
Το θραύσμα που αντιπροσωπεύει σήμερα τη Νότια Αμερική μετακινήθηκε βορειοδυτικά μέχρι να ήταν πιο κοντά στη Βόρεια Αμερική. Δεδομένου ότι δεν ήταν ενωμένα, υπήρχε ένα κομμάτι νερού μεταξύ τους που ήταν γνωστό ως ηπειρωτικές θάλασσες. Ανάμεσα στο ανατολικό άκρο της Ασίας και το δυτικό άκρο της Βόρειας Αμερικής εμφανίστηκε μια χερσαία γέφυρα που τους κράτησε συνδεδεμένους για χιλιάδες χρόνια. Προς το παρόν ο χώρος καταλαμβάνεται από τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Όσο για το κλίμα του Παλαιόκαινου, εκείνες τις πρώτες εποχές το κλίμα του πλανήτη ήταν αρκετά ψυχρό και άνυδρο. Αυτό οφειλόταν στις συνθήκες που άφησε η παλιά επέκταση. Όσο περνούσε ο καιρός, το κλίμα γινόταν πιο υγρό και ζεστό. Για να κατανοήσετε καλύτερα αυτές τις κλιματικές αλλαγές, συνιστάται να διαβάσετε για το σημαντικές κλιματικές αλλαγές στην ιστορία της Γης.
Φαινόμενο των αυξανόμενων θερμοκρασιών
Αυτή τη στιγμή συνέβη ένα γεγονός που προκάλεσε την αύξηση των θερμοκρασιών κατά ένα μικρό ποσοστό. Αυτό το μικρό γεγονός έγινε γνωστό ως το θερμικό μέγιστο του Παλαιόκαινου.
Είναι ένα κλιματικό φαινόμενο στο οποίο οι θερμοκρασίες του πλανήτη αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 6 μοίρες. Αναλύοντας τα αρχεία που υπάρχουν στις θερμοκρασίες του πλανήτη αυτή τη στιγμή, μπορεί να φανεί πώς η θερμοκρασία αυξήθηκε δραστικά και στους πόλους. Αυτό είναι γνωστό, καθώς στον Αρκτικό Ωκεανό βρέθηκαν απολιθώματα τυπικών οργανισμών τυπικών υδάτων των τροπικών.
Αυτό το φαινόμενο της αύξησης της θερμοκρασίας είχε επίσης συνέπειες για τα υδάτινα σώματα, επηρεάζοντας πολλούς οργανισμούς. Αυτοί οι οργανισμοί επηρεάστηκαν θετικά από αυτό το φαινόμενο και ένα ξεκάθαρο παράδειγμα είναι η ανάπτυξη των θηλαστικών. Γίνεται προσπάθεια να εξηγηθούν οι διάφορες αιτίες αυτής της αύξησης της θερμοκρασίας, με την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα να είναι από τις πιο επηρεασμένες. Μία από τις πιο απότομες επιπτώσεις είναι ο κομήτης στην επιφάνεια της Γης ή η απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων αερίου μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Όπως γνωρίζουμε, το μεθάνιο είναι ένα ισχυρό αέριο θερμοκηπίου και συγκράτηση θερμότητας.
Στο τέλος του Παλαιόκαιν, το κλίμα έγινε κάπως πιο ζεστό και πιο υγρό.
Χλωρίδα και πανίδα Παλαιόκαινο
Η μαζική εξαφάνιση επέτρεψε σε πολλά είδη να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν, διαφοροποιώντας και ακόμη και έγιναν το νέο κυρίαρχο είδος στον πλανήτη. Ας αναλύσουμε τη χλωρίδα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προήλθαν πολλά φυτά που εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα όπως π.χ φοίνικες, κωνοφόρα και κάκτοι είναι.
Το θερμότερο και πιο υγρό κλίμα που επικρατεί ευνοεί μεγάλες εκτάσεις γης καλυμμένες με πλούσια, πράσινα φυτά, δημιουργώντας αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως ζούγκλες και δάση. Για μια πιο λεπτομερή ανάλυση των ειδών που κατοικούσαν αυτή την περίοδο, μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα για το Παλαιογενής πανίδα.
Όσον αφορά την πανίδα, τα ζώα που επέζησαν είχαν την ευκαιρία να διαφοροποιηθούν και να επεκταθούν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τα ζώα με τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης είναι πουλιά, ερπετά και ψάρια. Αυτή η εξέλιξη οφείλεται στο γεγονός ότι με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων οι θηρευτές πολλών ζώων εξαφανίστηκαν και ο ανταγωνισμός για τους φυσικούς πόρους μειώθηκε.
Τα ερπετά ευνοήθηκαν από τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούσαν αυτή την περίοδο και μπόρεσαν να εξαπλωθούν σε πολλούς βιότοπους. Όσο για τα θηλαστικά, ήταν ίσως η πιο επιτυχημένη ομάδα σε ολόκληρη την πανίδα του Παλαιόκαινου.
Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το Παλαιόκαινο.