Όταν ο Δίας βρισκόταν στα πρώτα του στάδια, είχε δυνητικά επίπεδο σχήμα, παρουσιάζοντας νέες γνώσεις για το σχηματισμό πλανητών και το ευρύ φάσμα των αστρικών συστημάτων που υπάρχουν σε όλο το σύμπαν. Δεδομένου αυτού, τίθεται το ερώτημα: ποια ήταν η εμφάνιση του Δία κατά τη διάρκεια της νιότης του;
Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το πώς Ο Δίας μπορεί να ήταν επίπεδος.
Χαρακτηριστικά του Δία
Με διάμετρο περίπου 140.000 χιλιομέτρων, ο Δίας βασιλεύει ως ο πιο κολοσσιαίος και ογκώδης πλανήτης στο ηλιακό σύστημα. Δίας, με μάζα περίπου Με 1.900 δισεκατομμύρια τόνους, είναι περίπου 11 φορές το μέγεθος της Γης και 318 φορές το βάρος της. Όπως ο Ήλιος, έτσι και ο Δίας αποτελείται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο.
Η ατμόσφαιρα χαρακτηρίζεται από την πυκνότητα και την αναταραχή της, με έντονα σύννεφα και τεράστιες καταιγίδες που θυμίζουν τη Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα. Ο Δίας, ένα ουράνιο σώμα που δεν έχει στερεή επιφάνεια, αποτελείται από πολλά στρώματα αερίου, υγρού και μετάλλου που περιβάλλουν έναν βραχώδη πυρήνα. Εκτός, Αυτός ο πλανήτης έχει ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο που παράγει εντυπωσιακά πολικά σέλας.
Ο Δίας, το ουράνιο σώμα που έχει τη δυνατότητα να γίνει αστέρι, φιλοξενεί μια ομάδα 79 φεγγαριών, μερικά από τα οποία έχουν μεγάλη σημασία στον τομέα της αστροβιολογίας. Φεγγάρια όπως η Ευρώπη και ο Εγκέλαδος είναι ιδιαίτερα σαγηνευτικά για τις δυνατότητές τους για εξωγήινη ζωή.
Ο Δίας, με το απέραντο μέγεθός του, οδήγησε ορισμένους αστρονόμους να τον χαρακτηρίσουν ως αποτυχημένο αστέρι, δηλαδή δεν άναψε όπως ο Ήλιος λόγω της ανεπαρκούς μάζας του. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τα χαρακτηριστικά αυτού του πλανήτη σε αυτή τη σελίδα..
Για να πυροδοτήσει αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης στον πυρήνα του, ένα ουράνιο σώμα πρέπει να έχει μάζα όχι μικρότερη από 8% εκείνης του Ήλιου, που μεταφράζεται σε περίπου 80 φορές τη μάζα του Δία. Εάν ο Δίας πληρούσε αυτό το κριτήριο, θα είχε ξεκινήσει τη διαδικασία της πυρηνικής σύντηξης, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση σημαντικής ποσότητας ενέργειας.
Ο Δίας θα μπορούσε να ήταν αστέρι
Ο Δίας, παρότι απέχει αρκετά από το εν λόγω κατώφλι, εκπέμπει μόνο μια μέτρια ποσότητα ενέργειας και φωτός. Αν και δεν είναι αστέρι, ασκεί μια σημαντική βαρυτική δύναμη στο ηλιακό σύστημα, που δημιουργείται εν μέρει από τη βαρυτική του συστολή και τη ραδιενεργή διάσπαση των στοιχείων. Αυτή η σπατάλη θερμότητας παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιρροή του Δία στο ηλιακό σύστημα.
Αυτός ο πλανήτης είναι ένα ουράνιο σώμα ικανό να μεταβάλλει τις τροχιές γειτονικών πλανητών, αστεροειδών και κομητών, έχει την ικανότητα να ανακατευθύνει ή να παγιδεύει οποιοδήποτε αντικείμενο πλησιάζει. Όπως οι περισσότεροι πλανήτες, Μπορείτε να διαβάσετε εδώ πώς η ατμόσφαιρα του Δία βοηθά στην κατανόηση του σχηματισμού του. Οι επιστήμονες το προτείνουν Ο Δίας έχει σφαιρικό σχήμα, αν και δεν διατηρούσε πάντα αυτό το σχήμα, σύμφωνα με μια πρόσφατη υπόθεση.
Σύμφωνα με την πρόταση δύο αστροφυσικών από το Πανεπιστήμιο του Central Lancashire, ο Δίας αρχικά πήρε το σχήμα ενός ταχέως περιστρεφόμενου δίσκου, που έμοιαζε με την επιπεδότητα μιας τηγανίτας ή τη στρογγυλότητα μιας καραμέλας M&M ή Rocklets.
Ο Δίας μπορεί να ήταν επίπεδος
Ο σχηματισμός του Δία μπορεί να αποδοθεί σε ένα φαινόμενο γνωστό ως αστάθεια του δίσκου. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο δίσκος αερίου και σκόνης που περιβάλλει ένα νεαρό αστέρι σπάει σε μικρότερα θραύσματα λόγω βαρυτικών δυνάμεων. Αυτά τα θραύσματα στη συνέχεια ενώνονται και συμπυκνώνονται, σχηματίζοντας τελικά πλανήτες. Στην περίπτωση του Δία, η απόστασή του από το αστέρι και η γρήγορη περιστροφή του έχουν ως αποτέλεσμα το χαρακτηριστικό επίμηκες σχήμα του.
Αφού κάνετε την έρευνά σας, Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όσο περισσότερο υλικό απορροφάται, αρχίζει να σχηματίζει ένα στρογγυλεμένο σχήμα.. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το πώς σχηματίστηκε το ηλιακό μας σύστημα σε αυτόν τον σύνδεσμο.. Περίπλοκες προσομοιώσεις υπολογιστή αποκαλύπτουν την εξελικτική πορεία αυτών των ισοπεδωμένων ουράνιων σωμάτων. Ανάμεσά τους, ο Δίας ξεχωρίζει ως εξαιρετικό παράδειγμα, περνώντας από ένα επίπεδο σχήμα σε ένα πιο σφαιρικό σχήμα.
Η ιδέα ότι ο Δίας είχε αρχικά επίπεδο σχήμα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κατανόηση της ανάπτυξης και της εξέλιξης των γιγάντων πλανητών αερίου. Συγκεκριμένα, υποδεικνύει ότι αυτοί οι πλανήτες υποβάλλονται σε ταχύτερη διαδικασία σχηματισμού σε μεγαλύτερες αποστάσεις από την προέλευσή τους.
Οι πρόσφατα ανακαλυφθείσες πληροφορίες σχετικά με το αστέρι υποδηλώνουν ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότερα στη δομή του από ό,τι αρχικά πιστεύαμε. Αυτό το εύρημα θα μπορούσε να δώσει μια εξήγηση για την παρουσία ορισμένων εξωπλανητών που αμφισβητούν τη συμβατική κατανόηση του πώς σχηματίζονται οι πλανήτες. Αντιθέτως, Υποδεικνύει επίσης ότι οι ισοπεδωμένοι πλανήτες έχουν μοναδικά χαρακτηριστικά.
Οι πλανήτες που αποκλίνουν από ένα σφαιρικό σχήμα παρουσιάζουν διακριτά χαρακτηριστικά, όπως αυξημένη επιφάνεια, μειωμένη πυκνότητα, αυξημένη θερμοκρασία και ενισχυμένη φωτεινότητα. Αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά καθιστούν εύκολο τον εντοπισμό και την εξέταση τέτοιων ουράνιων σωμάτων, τόσο εντός όσο και εκτός του ηλιακού μας συστήματος.
Εάν ο Δίας και τα επίπεδα αντίστοιχά του δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν αρκετό υλικό για να επιτύχουν ένα στρογγυλεμένο σχήμα, μπορεί να παραμείνουν πεπλατυσμένοι για παρατεταμένο χρονικό διάστημα ή ακόμα και επ' αόριστον. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι Ο Κρόνος και άλλοι αέριοι γίγαντες μπορεί επίσης να έχουν περάσει από παρόμοιες φάσεις.. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με άλλους πλανήτες αερίου, μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε την ιστορία του Πλούτωνα.
Το επίπεδο ισοπέδωσης που έχει ένας πλανήτης καθορίζεται από μια συγκεκριμένη μέτρηση γνωστή ως ισοπέδωση. Αυτή η μέτρηση υπολογίζεται αφαιρώντας την πολική διάμετρο από την ισημερινή διάμετρο. Στην περίπτωση του Δία, η επιφάνειά του καταγράφεται ως 0,06487, υποδεικνύοντας ότι.
Η πολική διάμετρος του Ουρανού είναι 0,09796, ενώ η ισημερινή του διάμετρος είναι 6,487% μεγαλύτερη. Το ίδιο ισχύει και για τον Κρόνο. Οι τιμές του Ουρανού και του Ποσειδώνα, 0,02293 και 0,01708 αντίστοιχα, υπερβαίνουν κατά πολύ αυτές των επίγειων πλανητών.
Ο Δίας και οι επίπεδες αντίστοιχές του έχουν ένα εξαιρετικά ελάχιστο επίπεδο ισοπέδωσης, μετρώντας λιγότερο από 0,01. Χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης, μπορούμε τώρα να εφαρμόσουμε τη θεωρία ότι ο Δίας είναι επίπεδος όχι μόνο σε πλανήτες εντός του ηλιακού μας συστήματος αλλά και σε εξωπλανήτες, που είναι πλανήτες που περιφέρονται γύρω από αστέρια εκτός από το δικό μας.
