Παρόλο που υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού που εξακολουθεί να μην γνωρίζει την κλιματική αλλαγή και τις αρνητικές επιπτώσεις της και άλλους, όπως ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, Ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος τον XNUMXο αιώνα.
Προκειμένου να αποφευχθεί αυτή η καταστροφή που θα απελευθερώσει τη συνολική αστάθεια σε ολόκληρο τον πλανήτη, τέθηκε σε ισχύ η Συμφωνία του Παρισιού. Ο στόχος του είναι πρωταρχικός και απαραίτητος για τον κόσμο: Περιορίστε την αύξηση των μέσων θερμοκρασιών του πλανήτη Γη κατά 2 ° C σε σύγκριση με τα προ-βιομηχανικά επίπεδα και συνεχίστε τις προσπάθειες για να περιορίσετε αυτήν την αύξηση και να τη σταθεροποιήσετε στους 1,5 ° C. Νέα έρευνα δείχνει ότι αυτοί οι στόχοι είναι όλο και πιο δύσκολο να επιτευχθούν. Τι μπορούμε να κάνουμε?
Ο περιορισμός των αυξανόμενων θερμοκρασιών είναι όλο και πιο δύσκολος
Διεξήχθη στατιστική μελέτη σε διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια (σημειώστε την ειρωνεία, καθώς ο πρόεδρος τους δεν πιστεύει στην κλιματική αλλαγή) που αποκαλύπτει ότι η πιθανότητα που έχει ο πλανήτης να φτάσει σε αύξηση 2 ° C και να παραμείνει έτσι είναι μόνο 5%. Ήδη ρίχνουμε τα χέρια μας στο κεφάλι όταν βλέπουμε ότι η πιθανότητα επίτευξης σταθερότητας στους 1,5 ° C είναι μόνο 1%.
Αυτή η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Φύση Κλιματική Αλλαγή. Μεταξύ των αποτελεσμάτων της μελέτης είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα τον επόμενο αιώνα Η θερμοκρασία της γης αυξάνεται μεταξύ 2 ° C και 4,9 ° C. Γενικά, οι στόχοι που καθορίζονται στη συμφωνία του Παρισιού είναι φιλόδοξοι και ρεαλιστικοί. Ωστόσο, ακόμη και αν στη βέλτιστη περίπτωση πρέπει να εκπληρωθεί σωστά, δεν θα ήταν αρκετό να διατηρηθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από 1,5 ° C.
Για να μάθετε πώς θα αυξηθούν οι θερμοκρασίες σε συνάρτηση με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για το έτος 2100, έχουν ληφθεί υπόψη τρεις μεταβλητές: ο συνολικός παγκόσμιος πληθυσμός, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν κατά κεφαλήν και η ποσότητα εκπομπών άνθρακα που εκπέμπεται από κάθε οικονομική δραστηριότητα.
Μόλις εισαχθούν οι τρεις μεταβλητές σε μοντέλα που προβλέπουν θερμοκρασίες ως συνάρτηση των παγκόσμιων εκπομπών, συμπεραίνεται ότι η μέση θερμοκρασία του πλανήτη στο τέλος του αιώνα θα έχει αυξηθεί κατά 3,2 ° C. Προειδοποιούν ότι η ταχύτητα με την οποία μειώνονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε όλη την οικονομική δραστηριότητα θα είναι κρίσιμη για τον περιορισμό της μελλοντικής θερμότητας.
Ένα άλλο συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι εάν οι μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξηθούν πάνω από 1,5°C, οι σοβαρές περιβαλλοντικές καταστροφές που θα αντιμετώπιζαν πολλές χώρες θα ήταν πολύ πιο σοβαρές από ό,τι είναι σήμερα. Επιπλέον, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι Η συναρπαστική ομορφιά της Ανταρκτικής βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω αυτών των αλλαγών.
Η κατάσταση είναι ακόμη πιο ανησυχητική αν αναλογιστούμε ότι η Υπερθέρμανση του πλανήτη θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τα δασικά εδάφη, τα οποία είναι απαραίτητα για την κλιματική ισορροπία. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τις διαφορές μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη, για να αποκτήσετε μια καλύτερη οπτική επί του θέματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια άλλη πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι το πώς το καθαρος ΑΕΡΑΣ θα μπορούσε, παραδόξως, να επιδεινώσει τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη, γεγονός που καταδεικνύει την πολυπλοκότητα της τρέχουσας κατάστασης. Αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε την αυξανόμενες παγκόσμιες θερμοκρασίες, πρέπει να ληφθούν υπόψη όλες οι εμπλεκόμενες μεταβλητές.
Τέλος, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί επίσης να προκαλέσει πυρκαγιές στο δάσος πιο επικίνδυνο και μακροχρόνιο, συμβάλλοντας σε έναν φαύλο κύκλο περιβαλλοντικής ζημίας.
