Δεβονική περίοδος

Η παλαιοζωική εποχή έχει 5 υποδιαιρέσεις χωρισμένες σε περιόδους κατά τις οποίες έχουν συμβεί διάφορα γεγονότα μεγάλης βιολογικής και γεωλογικής σημασίας. Σήμερα πρόκειται να μιλήσουμε Δεβονική περίοδος. Αυτή η περίοδος διήρκεσε περίπου 56 εκατομμύρια χρόνια, από τα οποία ο πλανήτης μας υπέστη πολλές αλλαγές, ειδικά στο επίπεδο της βιοποικιλότητας, αλλά και στο γεωλογικό επίπεδο.

Σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε στην περιγραφή των χαρακτηριστικών, του κλίματος, της γεωλογίας, της χλωρίδας και της πανίδας της περιόδου του Devonian.

Κύρια χαρακτηριστικά

Αυτή η περίοδος ξεκίνησε πριν από περίπου 416 εκατομμύρια χρόνια και έληξε πριν από περίπου 359 εκατομμύρια χρόνια. Όπως πάντα, πρέπει να σχολιάσουμε ότι τόσο η αρχή όσο και το τέλος μιας περιόδου δεν είναι τόσο ακριβής επειδή δεν υπάρχουν τόσο ακριβείς πληροφορίες. Αυτή είναι η τέταρτη περίοδος της παλαιοζωικής εποχής. Μετά την περίοδο των Devonian έρχεται η ανθρακούχος περίοδος.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπήρξε μια ευρεία ανάπτυξη διαφόρων ομάδων ζώων, ειδικά εκείνων που κατοικούν σε θαλάσσια περιβάλλοντα. Υπήρξαν επίσης σημαντικές αλλαγές στα χερσαία ενδιαιτήματα καθώς εμφανίστηκαν μεγάλα φυτά και τα πρώτα χερσαία ζώα. Παρά το γεγονός ότι ήταν μια περίοδος κατά την οποία η ζωή διαφοροποιήθηκε σε μεγάλα επίπεδα, το Devonian έχει επίσης μια αρκετά αμφίβολη φήμη ως την περίοδο κατά την οποία ένας μεγάλος αριθμός ζωικών ειδών εξαφανίστηκε. Υπάρχει λόγος για λίγο ή πολύ την εξαφάνιση του 80% της ζωής στον πλανήτη μας.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συνέβη ένα γεγονός μαζικής εξαφάνισης, που εξαφάνισε οριστικά πολλά από τα είδη που υπήρχαν εκείνη την εποχή. Ενώ έχουμε την Devonian περίοδο, χωρίζεται σε διαφορετικές εποχές. Ας δούμε ποιες είναι αυτές οι περίοδοι:

• Κάτω Ντέβον. Σχηματίζεται με τη σειρά του από 3 ηλικίες που ονομάζονται Lochkovian, Pragian και Emsian.
• Μέσο Devonian: εκτείνεται σε δύο ηλικίες που ονομάζονται Eifelian και Givetian
• Άνω Devonian: συγκροτήθηκε από δύο πόλεις που ονομάζονται Frasniense και Fameniense.

Στο τέλος αυτής της περιόδου υπήρξε ένα από τα γεγονότα μαζικής εξαφάνισης σε πλανητικό επίπεδο που προκάλεσαν μεγάλη απώλεια ειδών, κυρίως εκείνων που κατοικούν στις θάλασσες του τροπικού τμήματος. Τα είδη που επηρεάστηκαν περισσότερο ήταν κοράλλια, ψάρια, μαλακόστρακα, μαλάκια, μεταξύ άλλων. Ευτυχώς, πολλά από τα είδη που ζούσαν σε χερσαία οικοσυστήματα δεν επηρεάστηκαν από το φαινόμενο της μαζικής εξαφάνισης. Επομένως, η κατάκτηση του χερσαίου οικοτόπου μπορεί να συνεχιστεί χωρίς πάρα πολλά προβλήματα.

Δεονιακή γεωλογία

Αυτή η περίοδος χαρακτηρίστηκε από μια μεγάλη δραστηριότητα των τεκτονικών πλακών. Υπήρχαν πολλές πινελιές που σχημάτισαν νέα υπερκείμενα όπως ο σχηματισμός της Λαυρασίας. Η υπερ-ήπειρος που ήταν γνωστή με το όνομα Gondwana σχηματίστηκε και συντηρήθηκε επίσης. Είναι μια μεγάλη έκταση γης που καταλάμβανε όλο το χώρο στο νότιο πόλο του πλανήτη.. Το βόρειο τμήμα της Γης καταλήφθηκε από τη Σιβηρία και τον απέραντο και βαθύ Ωκεανό της Πανθαλάσσας. Ολόκληρος ο ωκεανός κάλυψε σχεδόν ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο.

Από την άποψη του orogeny, αυτή είναι μια περίοδος κατά την οποία ξεκίνησαν διάφορες διαδικασίες σχηματισμού οροσειρών, μεταξύ των οποίων έχουμε Απαλάχια Όρη και άλλους γεωλογικούς σχηματισμούς.

Κλίμα της περιόδου των Δαβονίων

Οι κλιματολογικές συνθήκες που υπήρχαν στον πλανήτη μας κατά τη διάρκεια της περιόδου Devonian ήταν σχετικά σταθερές. Η επικράτηση των παγκόσμιων θερμοκρασιών ήταν ζεστή και υγρή με άφθονες βροχές. Ωστόσο, ξηρά και ξηρά κλίματα υπήρχαν σε μεγάλες ηπειρωτικές μάζες.

Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία είναι περίπου 30 βαθμοί. Με την πάροδο του χρόνου, σημειώθηκε μια ελαφρά προοδευτική μείωση, φτάνοντας κατά μέσο όρο 25 μοίρες. Αργότερα στο τέλος της περιόδου του Devonian, οι θερμοκρασίες μειώθηκαν σε τέτοιο βαθμό που εμφανίστηκε σε έναν από τους παγετώνες που μετέτρεψε τον πλανήτη μας σε όλη την ιστορία.

Vida

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές σε σχέση με τα ζωντανά όντα. Μία από αυτές τις πιο σημαντικές αλλαγές ήταν η οριστική κατάκτηση των επίγειων οικοσυστημάτων. Ας αναλύσουμε πρώτα τη χλωρίδα.

Χλωρίδα

Στην περίοδο πριν από το Devonian, είχαν ήδη αρχίσει να αναπτύσσονται μικρά αγγειακά φυτά όπως οι φτέρες. Αυτές οι μικρές φτέρες αποκτούσαν μεγαλύτερη ανάπτυξη σε διάφορες πτυχές, με πιο αντιπροσωπευτικό το μέγεθός τους. Στην επιφάνεια των ηπείρων εμφανίστηκαν και άλλες φυτικές μορφές, όπως τα λυκοποδόφυτα. Υπάρχουν κάποια είδη φυτών που δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στις περιβαλλοντικές συνθήκες και κατέληξαν να εξαφανιστούν.

Ο πολλαπλασιασμός των επίγειων φυτών οδήγησε σε μια αύξηση της αύξησης του οξυγόνου που υπήρχε στην ατμόσφαιρα από τότε τα φυτά πραγματοποίησαν τη διαδικασία φωτοσύνθεσης χάρη στις χρωστικές της χλωροφύλλης. Χάρη σε αυτό, ήταν πολύ πιο εύκολο για την επίγεια ζωή να εξαπλωθεί σε όλα τα χερσαία οικοσυστήματα. Επιπλέον, αυτή η αύξηση του οξυγόνου είχε επιπτώσεις στην πανίδα της εποχής.

Πανίδα

Τέλος, η πανίδα διαφοροποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια της Devonian περιόδου ξεκινώντας με ψάρια. Είναι μία από τις ομάδες που παρουσίασαν τη μεγαλύτερη αύξηση σε επίπεδο πληθυσμού. Πολλοί αποκαλούν αυτήν την περίοδο την εποχή των ψαριών. Είδη όπως το Σαρκοπυρηνικοί, ακτινοπυρηνικοί, οστρακοδερμικά και σελάκια. Αυτή η αύξηση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας αντανακλάται επίσης στην πανίδα του Devonian.

Αιτίες της εξαφάνισης της περιόδου Devonian

Όπως έχουμε αναφέρει προηγουμένως, στο τέλος αυτής της περιόδου σημειώθηκε μια διαδικασία μαζικής εξαφάνισης. Επηρεάζει κυρίως τις ζωντανές μορφές των θαλασσών. Η εξαφάνιση διήρκεσε περίπου 3 εκατομμύρια χρόνια. Οι αιτίες αυτής της μαζικής εξαφάνισης ήταν οι ακόλουθες:

• Μετεωρίτες
• Κρίσιμη μείωση των επιπέδων οξυγόνου στις θάλασσες
• Παγκόσμια υπερθέρμανση
• Ανάπτυξη ή μάζα φυτού
• Έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα

Μεταξύ των λόγων που αναφέραμε μπορεί να υπάρχουν αμφιβολίες για την ανάπτυξη των φυτών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα αγγειακά φυτά αναπτύχθηκαν σε μεγάλο μέγεθος, κατά μέσο όρο περίπου 30 μέτρα σε ύψος στην επιφάνεια των ηπείρων. Αυτό είχε αρνητική συνέπεια, δημιουργώντας μια ανισορροπία στις περιβαλλοντικές συνθήκες, καθώς αυτά τα φυτά άρχισαν να απορροφούν μεγάλη ποσότητα νερού και θρεπτικών ουσιών από το έδαφος που θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί από άλλα έμβια όντα. Αυτό προκάλεσε απώλεια βιοποικιλότητας.