Ένα από τα πιο ανησυχητικά αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής είναι την άνοδο της στάθμης της θάλασσας λόγω της τήξης των πολικών πάγων. Οι πιο παράκτιες πόλεις θα μπορούσαν να επηρεαστούν σε μεγάλο βαθμό από αυτή την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο διεξάγονται συνεχώς μελέτες για να προσπαθήσουν να προβλέψουν πώς αυτή η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα επηρεάσει την περιοχή. Πρόσφατα, έχουν δημιουργηθεί διαδραστικούς χάρτες που μας επιτρέπουν να οραματιστούμε αυτή την άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε διάφορες περιοχές του κόσμου, κάτι που βοηθάει πολύ στην καλύτερη κατανόηση αυτού του προβλήματος.
Μια πρόσφατη μελέτη εκτιμά ότι η στάθμη της θάλασσας θα μπορούσε να αυξηθεί ύψος δύο μέτρων μέχρι το έτος 2100, το οποίο είναι συνεπές με τις προβολές ότι το Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται με πιο ανησυχητικό ρυθμό από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Αυτό θέτει νέες επιστημονικές και τεχνικές προκλήσεις για την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων διαχείρισης και την προσπάθεια περιορισμού των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και μείωσης της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.
Αυτές οι εκτιμήσεις που προβλέπονται από αυτήν τη μελέτη είναι αρκετά απαισιόδοξος αν τα συγκρίνουμε με άλλα που πραγματοποιήθηκαν σε προηγούμενες μελέτες. Μαθαίνοντας περισσότερες μεταβλητές και όλο και περισσότερα για την κλιματική αλλαγή, αυτή η μελέτη βασίζεται σε μια καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο συμπεριφέρθηκε το στρώμα πάγου της Ανταρκτικής στο παρελθόν υπό άλλες αρχαϊκές κλιματικές αλλαγές και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να γίνει μια ανάλυση για το πώς αυτό το στρώμα πάγου θα επηρεαστεί από τη μελλοντική μας κλιματική αλλαγή. Σύμφωνα με την έρευνα, στην περίπτωση του Μαϊάμι, η πόλη αναμένεται να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα που σχετίζονται με το νερό πριν από το τέλος του αιώνα, κάτι που προμηνύει ένα δύσκολο μέλλον.
Αυτές οι εκτιμήσεις αποτελούν μεγάλες προκλήσεις τόσο για την επιστημονική κοινότητα όσο και για τους πολιτικούς. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Επιστήμη και έχει αναπτυχθεί από τους ειδικούς Μάικλ Οπενχάιμερ από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και Ρίτσαρντ Άλεϊ του Κρατικού Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια. Για αυτούς, η κύρια πρόκληση που τίθεται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας έγκειται σε αυτούς που πρέπει να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τις ακτοπλοϊκές πολιτικές των πόλεων. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι η λήψη αποφάσεων πρέπει να βασίζεται επιστημονικές προβλέψεις και προβλέψεις το οποίο μπορεί να έχει ή όχι ένα περιθώριο σφάλματος και το οποίο μπορεί να ποικίλλει γρήγορα ανάλογα με το έργο που γίνεται κατά της κλιματικής αλλαγής σε παγκόσμιο επίπεδο, το οποίο έχει επίσης αποτελέσει θέμα ανάλυσης στο Λονδίνο και Λος Άντζελες, όπου η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θέτει σε κίνδυνο διάφορες υποδομές.
Έχει επίσης δυσκολία για τους επιστήμονες, καθώς κατοικεί σε αυτούς μια μεγάλη ευθύνη να είναι σε θέση να παράγει αυτές τις εκτιμήσεις με το μικρότερο δυνατό περιθώριο αβεβαιότητας ώστε να κάνει προβλέψεις για το μέλλον με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια.
Παγετώδη ρεύματα
Ένας από τους κύριους λόγους για την αβεβαιότητα αυτών των προβλέψεων και για τη δυσκολία πρόβλεψης είναι παγετώδη ρεύματα. Οι αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας περιορίζονται στα παγετώδη ρεύματα. Τα παγετώδη ρεύματα είναι περιοχές των φύλλων πάγου που κινούνται πολύ πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο πάγο γύρω τους. Συνήθως σχηματίζονται από πάγο και κινούνται με μεγάλη ταχύτητα. Μερικές φορές μπορεί να φτάσει ταχύτητες 1 km ετησίως.
Οι ειδικοί σε αυτή τη μελέτη θεωρούν ότι οι υπολογισμοί του φύλλου πάγου της Ανταρκτικής εξακολουθούν να είναι ανεπαρκείς και δύσκολοι. Με αυτόν τον τρόπο περιορίζουν τη φυσική κατανόηση και την πρόβλεψη. Σύμφωνα με τις μελέτες στις οποίες βασίστηκαν για το άρθρο, η περιοχή του παγετώνα Thwaites, στη Δυτική Ανταρκτική, θα ήταν το πιο πιθανό μέρος για μια ταχεία απώλεια πάγου με το επακόλουθο του επιπτώσεις στο επίπεδο της θάλασσας. Αυτή η περιοχή, που βρίσκεται στη θάλασσα Amundsen, έχει επηρεαστεί από μια συνεχή και επιταχυνόμενη υποχώρηση των παγετώνων. Αυτό σχετίζεται επίσης με το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη που επηρεάζει πολλές περιοχές, μεταξύ των οποίων την Κασπία Θάλασσα.
Η Oppenheimer διαβεβαίωσε ότι χρειάζονται ένα ερευνητικό πρόγραμμα που επικεντρώνεται στον τομέα και σε παρατηρήσεις των τμημάτων της Ανταρκτικής που είναι πιο ευάλωτα στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ο κόλπος της Θάλασσας Amundsen έχει ιδιαίτερη έμφαση καθώς είναι μια μάλλον ασταθή περιοχή. Αν και πιστεύουν επίσης ότι για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τη μελλοντική της πρόβλεψη, δεν θα πρέπει να επικεντρώνονται μόνο στην Ανταρκτική αλλά και στην Γροιλανδία Αυτή η περιοχή είναι επίσης υπό συνεχή επιτήρηση λόγω των παγετώνων της, οι οποίοι συμβάλλουν στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αποδεικνύοντας ότι η τρέχουσα κατάσταση απαιτεί προσοχή σε πολλαπλά μέτωπα.
Αυτή η κατάσταση στο μέλλον παρακινεί έναν συνδυασμό προγνωστικών μοντέλων και παρατήρησης για να χαρακτηρίσει την εξέλιξη των παγετώνων και να αυξήσει την ακρίβεια. Για να μπορέσετε να το παρατηρήσετε καλά πρέπει κρατήστε και επεκτείνετε δορυφορική παρακολούθηση πάνω από τα φύλλα πάγου για να δείτε καλύτερα την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Εξαιρετικές πληροφορίες.