Η αύξηση σε παγκόσμιες θερμοκρασίες προκαλεί μια σειρά από περιβαλλοντικά προβλήματα μεγάλου μεγέθους σε διάφορα μέρη του κόσμου. Αυτά τα προβλήματα περιλαμβάνουν ακραία καιρικά φαινόμενα, συμπεριλαμβανομένων ξηρασίες, κύματα καύσωνα e πλημμύρες, που γίνονται ολοένα και πιο έντονες.
Πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την επιστημονική ομάδα του Ινστιτούτο Πότσνταμ για την Έρευνα για την Κλιματική Αλλαγή (Γερμανία) αποκάλυψαν ότι μια αύξηση μόλις 0,5 βαθμούς Κελσίου Αρκεί να κάνει τις ακραίες καιρικές συνθήκες μεγαλύτερης διάρκειας και πιο έντονες. Αυτή η μελέτη έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό Φύση Κλιματική Αλλαγή.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τις θερμοκρασίες της Γης σε δύο περιόδους: από το 1960 έως το 1979 και από το 1991 έως το 2010. Τα ευρήματά τους έδειξαν ότι μια αύξηση μόλις 0,5°C ήταν αρκετή για να εντείνει αυτά τα φαινόμενα. Για παράδειγμα, οι ακραίες βροχοπτώσεις έχουν σχεδόν αυξηθεί 10% στο ένα τέταρτο του πλανήτη και τα κύματα καύσωνα έχουν διαρκέσει κατά μέσο όρο μια εβδομάδα περισσότερο στις μισές χερσαίες περιοχές. Αυτός αύξηση της θερμοκρασίας έχει σοβαρές συνέπειες για τη γεωργία, επομένως είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί, ειδικά σε τομείς όπως αυτοί που την τούνδρα της Αλάσκας.
Αυτές οι αλλαγές στο κλίμα υπερβαίνουν τη φυσική μεταβλητότητα. Η συνεχής χρήση του ορυκτά καύσιμα, μαζί με τη ρύπανση της γης, της θάλασσας και του αέρα, συμβάλλει σημαντικά στην επιδείνωση των κλιματικών συνθηκών. Εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα, το μέλλον του πλανήτη θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο, θέτοντας ακόμη και τη ζωή μας σε κίνδυνο. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι θα αντιμετωπίζουμε όλο και περισσότερα κακές σοδειές, μείωση του παροχή πόσιμου νερού και ακραία κύματα καύσωνα, που σχετίζεται με την απειλές για τις ερήμους.
Επιπλέον, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, απειλούνται. Η οξίνιση των ωκεανών και η άνοδος της θερμοκρασίας του νερού έχουν αποδυναμώσει αυτά τα οικοσυστήματα, τα οποία εξαρτώνται από συγκεκριμένες συνθήκες για να επιβιώσουν. Μια πιο ζεστή, πιο όξινη θάλασσα είναι θανατηφόρα για τα κοράλλια, όπως χρειάζονται ασβέστης να σχηματίσουν τις δομές τους. Αυτή η κατάσταση αντικατοπτρίζει επίσης το πώς την αλλαγή του κλίματος Επηρεάζει άλλα θαλάσσια είδη, όπως οι χελώνες, που αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις.
Εάν η αδράνεια επιμείνει, μπορούμε να προβλέψουμε έναν ριζικά διαφορετικό πλανήτη σε μερικές δεκαετίες. Η επιστημονική κοινότητα εκτιμά ότι εάν επιτευχθούν ορισμένα όρια θερμοκρασίας, οι συνέπειες μπορεί να είναι μη αναστρέψιμες.
Για να εμβαθύνουμε σε αυτό το θέμα, κάντε κλικ εδώ.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη και οι επιπτώσεις της
Η επιστήμη είναι ξεκάθαρη: υπάρχει μια άμεση σχέση μεταξύ των Υπερθέρμανση του πλανήτη και την αύξηση της συχνότητας και της έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων. Αυτό οδήγησε σε πολυάριθμες μελέτες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πραγματοποιήθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη, οι οποίες υπογραμμίζουν την ανάγκη περιορισμού της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας σε λιγότερο από 2 ° C σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα για την αποφυγή των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Σε αυτό το πλαίσιο, οι πολιτικές πρέπει να επικεντρωθούν στον μετριασμό του την αλλαγή του κλίματος σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως αποδεικνύεται στο Γερμανία.
Σύμφωνα με την Συμφωνία του Παρισιού, χώρες δεσμεύτηκαν να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για να διατηρήσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από τους 2°C και να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους να την περιορίσουν σε 1.5 ° C. Αυτή η δέσμευση έχει γίνει ακόμη πιο επείγουσα παρά τις αποδείξεις ότι κάθε επιπλέον κλάσμα ενός βαθμού θέρμανσης φέρνει σημαντικούς κινδύνους ακραίων καιρικών φαινομένων, συμπεριλαμβανομένων των ξηρασιών, των δασικών πυρκαγιών και των πλημμυρών, τα οποία είναι ολοένα και περισσότερο παρόντα στον σημερινό κόσμο.
Από το 2000, ο αριθμός των ακραίων καιρικών φαινομένων αυξάνεται, δείχνοντας άμεση συσχέτιση με την άνοδο της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας. Η αύξηση του στάθμη θάλασσας, ξεπαγώνει Η επιταχυνόμενη πόλωση και οι αναγκαστικές μεταναστεύσεις είναι μερικές μόνο από τις συνέπειες που ήδη φαίνονται. Η τάση του αύξηση των ακραίων γεγονότων Είναι ανησυχητικό και έχει παρατηρηθεί ότι πράσινες υποδομές μπορεί να βοηθήσει στην προσαρμογή.
Κλιματική Αλλαγή στην Ισπανία
Πιο κοντά στο σπίτι, η Ισπανία αντιμετωπίζει σοβαρές επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή. Από τη δεκαετία του 60, η θερμοκρασία της χώρας αυξήθηκε κατά μέσο όρο 0,3 °C ανά δεκαετία, ποσοστό υψηλότερο από το παγκόσμιο ποσοστό. Αυτή η αύξηση έχει προκαλέσει αύξηση της συχνότητας των κύματα καύσωνα y ξηρασίες, γεγονός που οδήγησε σε αυξημένη πίεση στους υδάτινους πόρους και σε μείωση της γεωργικής παραγωγής. Η τρέχουσα κατάσταση απαιτεί προσοχή, ειδικά στο πλαίσιο του αύξηση της θερμοκρασίας στην Ισπανία και η σχέση του μαζί του επιπτώσεις στη δημόσια υγεία.
ο κλιματολογικές ακολουθίες Αυτά που κάποτε ήταν μεμονωμένα συμβάντα είναι τώρα πιο συνηθισμένα, με τις παρατεταμένες ξηρασίες να επηρεάζουν σοβαρά τη γεωργία και τη διαθεσιμότητα νερού. Αυτό θέτει όχι μόνο μια περιβαλλοντική πρόκληση, αλλά και οικονομικός y κοινωνικός, που αποδεικνύεται από την αύξηση των τιμών των τροφίμων, καθώς και από τον κίνδυνο φτώχειας του νερού σε διάφορες κοινότητες. Οι συνθήκες αλλάζουν ραγδαία ως προς αυτό.
Οι μελλοντικές προβλέψεις υποδηλώνουν ότι, εάν δεν ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα, η μέση θερμοκρασία στην Ισπανία θα μπορούσε να αυξηθεί μεταξύ τους 3 και 5 °C μέχρι το τέλος του αιώνα, κάτι που θα είχε καταστροφικές συνέπειες για τα οικοσυστήματα και τις ανθρώπινες κοινότητες. Αυτό το σενάριο υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης του την αλλαγή του κλίματος αμέσως, ειδικά μετά την παρατήρηση πόλεων που θα μπορούσαν να εξαφανιστούν λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, όπως υποδεικνύεται στο πόλεις σε κίνδυνο.
Δράσεις για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής
Δεδομένου του επείγοντος χαρακτήρα της κλιματικής αλλαγής, είναι σημαντικό τόσο οι κυβερνήσεις όσο και η κοινωνία των πολιτών να λάβουν μέτρα για τον μετριασμό των επιπτώσεών της. Μειώστε το Εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και να προωθήσουν τη χρήση του ανανεώσιμη ενέργεια είναι κρίσιμα βήματα. Η μετάβαση σε ένα πιο βιώσιμο ενεργειακό μοντέλο όχι μόνο θα συμβάλει στη μείωση των εκπομπών, αλλά μπορεί επίσης να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες απασχόλησης και να προωθήσει μια πιο πράσινη οικονομία. Είναι σημαντικό οι πολιτικές που σχετίζονται με την βιωσιμότητα είναι ολοκληρωμένες και αυτό περιλαμβάνει ολόκληρη την κοινωνία.
Στην Ισπανία, Σχέδιο Ενέργειας και Κλίματος 2021-2030 θέτει φιλόδοξους στόχους για τη μείωση των εκπομπών και την προώθηση της βιωσιμότητας. Οι επενδύσεις σε καθαρή τεχνολογία, ενεργειακή απόδοση και ανάπτυξη υποδομών είναι απαραίτητες για την επίτευξη αυτών των στόχων, ειδικά σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης ανησυχίας για μελλοντικές πλημμύρες.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε η προσαρμογή στις ήδη αναπόφευκτες αλλαγές. Αυτό περιλαμβάνει την εφαρμογή στρατηγικών διαχείρισης των υδάτινων πόρων, την αποκατάσταση των φυσικών οικοσυστημάτων και την κατασκευή υποδομών ανθεκτικών σε πλημμύρες και ξηρασίες. Η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση σχετικά με αυτό το φαινόμενο είναι βασικές για την κινητοποίηση του πληθυσμού σε συλλογική δράση. Οι κοινότητες πρέπει να ενημερώνονται για το πώς άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να τις επηρεάσει, λαμβάνοντας υπόψη τα διδάγματα που πρέπει να αντλήσουμε από τα τρέχοντα γεγονότα.
Τοπικές πρωτοβουλίες, όπως η αναδάσωση και η διατήρηση της βιοποικιλότητας, μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά. Αυτά τα έργα όχι μόνο συμβάλλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, αλλά ωφελούν επίσης τις τοπικές κοινότητες προστατεύοντας τα μέσα διαβίωσής τους και ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή. Οι βιώσιμες πρακτικές είναι, χωρίς αμφιβολία, το κλειδί για ένα καλύτερο μέλλον.
Οι πολιτικές προσαρμογής και μετριασμού πρέπει να εξετάζονται από κοινού και η εφαρμογή τους πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα. Η αποτελεσματικότητα αυτών των στρατηγικών θα εξαρτηθεί από τη συνεργασία μεταξύ κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και πολιτών. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να συμμετέχουν όλοι στον αγώνα ενάντια κλιματική κρίση.
Είναι ακόμα δυνατό να αντιστραφεί μέρος της ζημίας που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή και να αποτραπεί από το να μετατραπεί σε μη αναστρέψιμη καταστροφή. Η ελπίδα βρίσκεται στη συλλογική δράση και στην υιοθέτηση ενός νέου παραδείγματος που δίνει προτεραιότητα στην υγεία του πλανήτη έναντι του άμεσου κέρδους.
