Η κλιματική αλλαγή είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που μας επηρεάζει όλους, αν και με διαφορετικούς τρόπους. Στην Αυστραλία, βρίσκουμε ένα πουλί που μοιάζει με παπαγάλο, επιστημονικά γνωστό ως Βαρνάρδιος Ζωνάριος, που παρουσίασε μια αξιοσημείωτη επιμήκυνση των φτερών του μεταξύ 4 και 5 εκατοστών τα τελευταία χρόνια. Τι κρύβεται πίσω από αυτή τη μεταμόρφωση;
Σύμφωνα με έρευνες, η αύξηση της θερμοκρασίας και οι πρακτικές αποψίλωσης των δασών στη Δυτική Αυστραλία από τη δεκαετία του 1970 συνέβαλαν σε αυτή την αλλαγή. Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Notre Dame στο Σίδνεϊ εξέτασαν αρκετά δείγματα από το Μουσείο της Δυτικής Αυστραλίας, το οποίο φιλοξενεί μια συλλογή πουλιών που χρονολογείται από τις αρχές του XNUMXου αιώνα. Εκτός από τα αρχαία δείγματα, μελετήθηκαν και ζωντανά πτηνά, διαπιστώνοντας ότι τα φτερά του Βαρνάρδιος Ζωνάριος Έχουν μεγαλώσει μεταξύ 4 και 5 εκατοστών τα τελευταία 45 χρόνια, κατά το οποίο η θερμοκρασία στο βιότοπό του έχει αυξηθεί κατά 0.1 έως 0.2 βαθμούς.
Αυτή η αλλαγή, αν και μπορεί να φαίνεται ασήμαντη, έχει σημαντικό οικολογικό αντίκτυπο. Μελέτες δείχνουν ότι γενικά, τα πουλιά από θερμά κλίματα τείνουν να έχουν μακρύτερα άκρα σε σύγκριση με εκείνους που ζουν σε εύκρατες περιοχές. Αυτό το φαινόμενο θα μπορούσε να σχετίζεται με μια μελέτη που δείχνει πώς οι προσαρμογές των θηλαστικών και των πτηνών ανταποκρίνονται στο μεταβαλλόμενο κλίμα.
Ο Dylan Korczynskyj, ένας από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα, το σχολίασε Καθώς το κλίμα θερμαίνεται, η αύξηση του μήκους των φτερών θα μπορούσε να επιτρέψει σε αυτά τα πουλιά να απελευθερώσουν την υπερβολική θερμότητα., βελτιώνοντας έτσι την προσαρμογή τους στο περιβάλλον. Οι παρατηρούμενες παραλλαγές μας οδηγούν να σκεφτούμε τι άλλο ενδέχεται να προκύψουν αλλαγές στα είδη λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Η Αυστραλία είναι η πιο ξηρή κατοικημένη ήπειρος στον κόσμο και από το 1910, οι θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί κατά 1 βαθμό περίπου, σύμφωνα με το αναφέρουν από το State of the Climate 2016, που εκπονήθηκε από το Αυστραλιανό Γραφείο Μετεωρολογίας. Αυτό εγείρει το ερώτημα: Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τα αυστραλιανά πουλιά;
Η σχέση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και της ανάπτυξης των άκρων στα πτηνά δεν είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο. Μια μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Deakin στην Αυστραλία έχει επίσης τεκμηριώσει μορφολογικές αλλαγές σε διάφορα είδη πουλιών και θηλαστικών ως απόκριση στις μεταβαλλόμενες κλιματικές συνθήκες. Η εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου προτείνει ότι εκείνα τα άτομα που επιτυγχάνουν προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους είναι πιο πιθανό να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν. Επομένως, τα λιγότερο προσαρμοσμένα είδη τείνουν να εξαφανίζονται.
Μορφολογικοί μετασχηματισμοί στα πτηνά λόγω της κλιματικής αλλαγής
Η έρευνα έχει αποκαλύψει ότι πολλά είδη πτηνών αλλάζουν τη μορφολογία τους λόγω της κλιματικής αλλαγής. ΕΝΑ μελέτη Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι ορισμένα ζώα, ιδιαίτερα πουλιά και θηλαστικά, αναπτύσσονται μεγαλύτερα ράμφη, πόδια και αυτιά ως προσαρμογή σε υψηλές θερμοκρασίες. Αυτό είναι ένα σαφές παράδειγμα του πώς η κλιματική αλλαγή αναγκάζει πολλά είδη να βρουν νέους τρόπους επιβίωσης.
Η μελέτη τονίζει ότι Τα θερμόαιμα πουλιά αναπροσαρμόζουν τα φυσικά τους χαρακτηριστικά για να ρυθμίσουν καλύτερα τη θερμοκρασία του σώματος. καθώς ο καιρός ζεσταίνει. Για παράδειγμα, από το 1871, οι Αυστραλοί παπαγάλοι έχουν δείξει αύξηση 4% έως 10% στο μέγεθος του ράμφους, το οποίο συσχετίζεται με την άνοδο της θερμοκρασίας του καλοκαιριού. Αυτές οι προσαρμογές είναι παρόμοιες με άλλες που έχουν παρατηρηθεί σε διαφορετικά είδη, υποδεικνύοντας ένα ευρύτερο φαινόμενο.
Ένα άλλο εύρημα της μελέτης είναι ότι ορισμένα μικρά θηλαστικά, όπως τα ποντίκια και οι μύες, αυξάνουν το μέγεθος της ουράς και των ποδιών τους. Αν και οι αλλαγές στη μορφολογία είναι ανεπαίσθητες και συνήθως λιγότερο από 10%, μπορούν να αποτελέσουν δείκτη της ταχείας προσαρμογής των ειδών στην κλιματική αλλαγή. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς αυτές οι προσαρμογές συμβαίνουν σε διαφορετικά οικοσυστήματα, συμπεριλαμβανομένων αυτών που βρίσκονται σε περιβάλλοντα τόσο ακραία όσο η τούνδρα.
Οι παραλλαγές στη μορφολογία, αν και μια προσαρμοστική απόκριση, δεν επαρκούν για την εξάλειψη του κινδύνου εξαφάνισης που αντιμετωπίζουν πολλά είδη. Η κλιματική αλλαγή, που είναι ένα φαινόμενο που προκαλείται από τον άνθρωπο, απειλεί τη βιοποικιλότητα. Τα οικοσυστήματα που δεν προσαρμόζονται γρήγορα σε αυτές τις αλλαγές θα μπορούσαν να χάσουν πολλά είδη ζωτικής σημασίας για την οικολογική ισορροπία.
Πρόσφατα παραδείγματα προσαρμογής σε πτηνά
Μεγαλύτερες μελέτες έχουν αναλύσει μακροπρόθεσμα δεδομένα για το μέγεθος των πτηνών. Αυτός Μουσείο Πεδίου του Σικάγο διεξήγαγε μια μελέτη σε περισσότερα από 70,000 πουλιά που αποκάλυψε ότι πολλά είδη μειώνουν το μέγεθος του σώματός τους ενώ τα φτερά τους έχουν επιμηκυνθεί ως απάντηση στην κλιματική αλλαγή. Από το 1978, Το μέγεθος του σώματος των πτηνών έχει μειωθεί κατά 2.4%, ενώ τα φτερά του έχουν αυξηθεί κατά 1.3%.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας προκαλεί τα πουλιά συρρικνώνονται, γεγονός που τα βοηθά να χάνουν τη θερμότητα του σώματος πιο γρήγορα. Αυτό ταιριάζει με το Ο κανόνας του Μπέργκμαν, το οποίο αναφέρει ότι τα μικρότερα ζώα τείνουν να επικρατούν σε θερμά κλίματα λόγω της ικανότητάς τους να διαχειρίζονται καλύτερα τη θερμοκρασία. Αυτές οι παρατηρήσεις υπογραμμίζουν τη σημασία των προσαρμογών των ειδών σε διαφορετικά κλιματικά πλαίσια, τα οποία αποτελούν βασικά ζητήματα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Αντίθετα, τα πουλιά που ζουν σε ψυχρότερα περιβάλλοντα τείνουν να είναι μεγαλύτερα, γεγονός που τους επιτρέπει να διατηρούν τη θερμότητα. Ωστόσο, η υπερθέρμανση του πλανήτη αναγκάζει τα πουλιά να αλλάζουν γρήγορα τα μορφολογικά χαρακτηριστικά τους, κάτι που θα μπορούσε να έχει βαθιές συνέπειες για την επιβίωση και την αναπαραγωγή τους. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να μελετηθούν αυτές οι αλλαγές, ειδικά στο πλαίσιο του επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής σε διάφορα είδη.
Οι επιστήμονες αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι αυτές οι προσαρμογές δεν είναι απλώς προσωρινά αποτελέσματα, αλλά φαίνεται να αποτελούν μέρος μιας μακροχρόνιας εξελικτικής διαδικασίας. Μια μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και δημοσιεύτηκε στο Nature Communications Σημείωσε ότι τα πουλιά που αλλάζουν πιο γρήγορα είναι ως επί το πλείστον μικρά είδη, εγείροντας ερωτήματα για το μέλλον μεγαλύτερων πτηνών που θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν με εξαφάνιση εάν δεν προσαρμοστούν στις νέες περιβαλλοντικές συνθήκες.
Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι Τα αποδημητικά πτηνά βιώνουν σημαντικές αλλαγές στη συμπεριφορά τους λόγω της αλλοίωσης της φαινολογίας των σχετικών οικοσυστημάτων, που σημαίνει ότι πολλά πτηνά έχουν αρχίσει να μεταναστεύουν νωρίτερα την άνοιξη. Αυτό είναι κρίσιμο, καθώς ο συγχρονισμός της μετανάστευσης με τη διαθεσιμότητα τροφίμων είναι απαραίτητος για την επιβίωση. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε τη σχέση μεταξύ των κλιματική αλλαγή και αποδημητικά πτηνά.
Ο παγκόσμιος αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής στα πουλιά
Καθώς η κλιματική αλλαγή συνεχίζει να επηρεάζει τα φυσικά ενδιαιτήματα των πτηνών, πρέπει να αναρωτηθούμε τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Η αύξηση της θερμοκρασίας και η κλιματική μεταβλητότητα οδηγούν στην απώλεια της ποικιλότητας και των πληθυσμών των πτηνών. Πράγματι, Εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, εκτιμάται ότι το 10% όλων των ειδών πτηνών παγκοσμίως θα μπορούσε να απειληθεί με εξαφάνιση.. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να εξεταστεί ο αντίκτυπος του κλίματος σε διάφορα οικοσυστήματα, όπως στην περίπτωση του Το Rio Tinto και η βιοποικιλότητά του.
Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη αντίκτυπο στα οικοσυστήματα, πράγμα που σημαίνει ότι πολλά πουλιά αναγκάζονται να μετακινηθούν σε νέες περιοχές για να βρουν κατάλληλους οικοτόπους. Ωστόσο, δεν έχουν όλα τα είδη την ικανότητα να προσαρμοστούν σε αυτούς τους γρήγορους μετασχηματισμούς, γεγονός που εγείρει σοβαρές ανησυχίες για το μέλλον τους. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να ερευνούμε και να κατανοούμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα πτηνά για να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση αποτελεσματικών πολιτικών που μπορούν να μετριάσουν αυτές τις επιπτώσεις, καθώς και στην εφαρμογή μέτρων διατήρησης που διασφαλίζουν την επιβίωση αυτών των ευάλωτων ειδών.
