Όταν επιδιώκεται η θέσπιση μέτρων φυσικής προστασίας από φυσικές καταστροφές, είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η παρουσία υγιών οικοσυστημάτων. Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται προφανές, συχνά αγνοείται στον πολεοδομικό σχεδιασμό και την ανάπτυξη ακινήτων. Κάθε χρόνο, καθώς ο ανθρώπινος πληθυσμός και η ζήτηση για νέες κατοικίες αυξάνονται, εκτάρια δάσους και μαγγρόβια εκκαθαρίζονται για να ανοίξουν χώρο για υποδομές. Ωστόσο, αυτή η πρακτική έχει καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον και την ασφάλειά μας.
Τα μαγγρόβια, για παράδειγμα, χρησιμεύουν ως φυσική ασπίδα ενάντια στους τυφώνες. Αυτή η δήλωση έχει υποστηριχθεί από πολλούς περιβαλλοντικούς εμπειρογνώμονες που προειδοποιούν για τον αρνητικό αντίκτυπο της αυξανόμενης ζήτησης για ακίνητα σε ειδυλλιακές τοποθεσίες όπως το Quintana Roo, Μεξικό, όπου η αποψίλωση των δασών θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο το οικοσύστημα αλλά και τις ζωές των ανθρώπων που ζουν σε αυτές τις ευάλωτες περιοχές.
Τα μαγκρόβια οικοσυστήματα είναι α ανεκτίμητη αξία. Παρέχουν πολλαπλές περιβαλλοντικές υπηρεσίες: προστασία από τη διάβρωση των ακτώνΠαράγουν οξυγόνο, απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα, μετριάζουν τους ισχυρούς ανέμους και φιλοξενούν μια μεγάλη ποικιλία θαλάσσιων ειδών, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών και των μαλακίων που είναι απαραίτητα για την ανθρώπινη κατανάλωση. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, για κάθε είδος μαγγρόβιου που καταστρέφεται, χάνονται 767 κιλά θαλάσσιων ειδών εμπορικού ενδιαφέροντος κάθε χρόνο, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο βιοποικιλότητα, αλλά και την επισιτιστική μας ασφάλεια.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην περίπτωση του Κανκούν, όπου μετά από έναν τυφώνα, οι περιοχές όπου έχουν καθαριστεί τα μαγγρόβια συχνά βιώνουν τη χειρότερη καταστροφή. Η Ella Vásquez, ερευνήτρια και ακαδημαϊκός γραμματέας του Ινστιτούτου Οικολογίας στο Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM), επισημαίνει ότι «κάθε φορά που χτυπάει ένας τυφώνας, τα αποτελέσματα είναι πιο σοβαρά σε περιοχές όπου έχουν καθαριστεί τα μαγγρόβια».
Εκτός από τη λειτουργία τους ως φυσικό φράγμα, τα μαγγρόβια προσφέρουν πολυάριθμα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη. Χρησιμοποιούνται για κατασκευές ξυλείας, συγκομιδή αλατιού και ψυχαγωγικές δραστηριότητες όπως θαλάσσια σπορ. Ωστόσο, η πρόκληση έγκειται στο γεγονός ότι εάν εκμεταλλευτούμε αυτά τα οικοσυστήματα πιο γρήγορα από ό,τι μπορούν να ανακάμψουν, ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως οι τυφώνες, θα προκαλέσουν άνευ προηγουμένου καταστροφή στις ακτές μας. Αυτό εγείρει ένα κρίσιμο ερώτημα για την κοινωνία: Είναι πιο σημαντικό να έχουμε ελκυστικές παραθαλάσσιες κατοικίες σήμερα ή να διασφαλίσουμε ένα ζωντανό και υγιές φυσικό περιβάλλον για τις μελλοντικές γενιές;
Οι επιπτώσεις των τυφώνων έχουν γίνει πιο εμφανείς τα τελευταία χρόνια. Το 2019, καταγράφηκαν περισσότερες από 90 ονομαστικές καταιγίδες και καταγράφηκαν 62 ολόκληρες ημέρες τροπικών κυκλώνων κατηγορίας 3 ή υψηλότερης. Ένας από τους πιο καταστροφικούς τυφώνες ήταν ο τυφώνας Dorian, ο οποίος σάρωσε τις βόρειες Μπαχάμες με ανέμους έως και 300 km/h, επηρεάζοντας 17 χώρες και 15 πολιτείες των ΗΠΑ, ωστόσο, ο Dorian δεν ήταν ο πιο έντονος του 2019. Ο τυφώνας Halong, στον Δυτικό Ειρηνικό, έφτασε σε μεγαλύτερο μέγεθος, αν και έχασε τη δύναμή του όταν έφτασε στην ακτή, περιορίζοντας έτσι την καταστροφή του.
Το 2020, η NOAA ανέφερε ότι η εποχή των τυφώνων στον Ατλαντικό έσπασε το ρεκόρ για τις περισσότερες τροπικές και υποτροπικές καταιγίδες σε ένα μόνο έτος, με συνολικά 30 καταιγίδες. Αυτό ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ, το οποίο είχε σημειωθεί το 2005, και μας θυμίζει την αυξανόμενη ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων στην εποχή μας. Για παράδειγμα, ο τυφώνας IOTA, ο οποίος κατέστρεψε το 98% ενός νησιού 7 χιλιομέτρων στην Κολομβία, προκάλεσε σημαντικές πλημμύρες σε αρκετές χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Νότιας Αμερικής.
Η ανάγκη προστασίας αυτών των οικοσυστημάτων καθίσταται επιτακτική. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα, είναι απαραίτητη η μελέτη της ικανότητας των μαγγροβίων να λειτουργούν ως πρώτη γραμμή άμυνας των ακτών. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι σε περιοχές που προστατεύονται από μαγγρόβια, ο κίνδυνος πλημμύρας μπορεί να μειωθεί σημαντικά, αποφεύγοντας οικονομικές απώλειες που μπορεί να ανέλθουν σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature αξιολογεί τον παγκόσμιο κίνδυνο πλημμύρας κατά μήκος 700,000 km ακτογραμμής και σε 59 χώρες. Τα στοιχεία υπογραμμίζουν ότι, σε περιοχές όπου τα μαγκρόβια αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος, εκτιμάται ότι αποφεύγονται ζημίες άνω των 730,000 δισεκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο. Χωρίς αυτά τα οικοσυστήματα, οι απώλειες θα αυξάνονταν κατά τουλάχιστον 65,000 δισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον ετησίως.
Αυτά τα οικοσυστήματα όχι μόνο προστατεύουν υλικά αγαθά, αλλά έχουν και άμεσο αντίκτυπο στη μείωση του αριθμού των ανθρώπων που εκτίθενται σε παράκτιες πλημμύρες. Υπολογίζεται ότι τα μαγγρόβια βοηθούν στην προστασία περίπου 15 εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, παρέχοντας έτσι μια ανεκτίμητη υπηρεσία σε ευάλωτες κοινότητες.
Οι οικονομικές επιπτώσεις της διατήρησης των μαγκρόβων είναι σαφείς. Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι, για κάθε δολάριο που επενδύεται για την αποκατάσταση και τη διατήρηση αυτών των οικοσυστημάτων, μπορεί να δημιουργηθεί περισσότερο. σημαντική εξοικονόμηση όσον αφορά τις δαπάνες υποδομής και την αποκατάσταση από καταστροφές. Η επένδυση στη φύση είναι μια αποτελεσματική στρατηγική όχι μόνο για τη διάσωση ζωών αλλά και για τη μείωση του κόστους ανάκαμψης από φυσικές καταστροφές.
Τα μαγκρόβια λειτουργούν ως πράσινη υποδομή. Η παράκτια ανάπτυξη και η υδατοκαλλιέργεια της έχουν οδηγήσει α Μείωση της έκτασης των μαγκρόβων πάνω από 20% από το 1980 έως τις αρχές του 2000. Αυτή η μείωση, αν και πιο αργή, συνεχίζεται μέσω της αστικής επέκτασης, της ρύπανσης και της γεωργίας. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να θεωρούνται τα μαγκρόβια ως εθνική υποδομή και να διατίθενται κονδύλια για τον μετριασμό και την ανάκαμψη από ακραία καιρικά φαινόμενα.
Η αποκατάσταση των μαγγροβίων θα πρέπει να επιδοτείται με τον ίδιο τρόπο που χρηματοδοτείται η κατασκευή τοίχων και αναχωμάτων. Υπάρχουν αναδυόμενες καινοτομίες γύρω από την ασφάλιση για φυσικά συστήματα, όπως αυτές που αναπτύχθηκαν στους κοραλλιογενείς υφάλους του Μεξικού και σε ολόκληρη την Καραϊβική, που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως πρότυπο για μια παρόμοια προσέγγιση με τα μαγγρόβια. Η κοινή διατήρηση των μαγγροβίων και των κοραλλιογενών υφάλων μπορεί να αυξήσει την προστασία από πλημμύρες και άλλα γεγονότα που σχετίζονται με το κλίμα, μεγιστοποιώντας έτσι τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη.
Επιπλέον, οντότητες όπως η Παγκόσμια Τράπεζα συνεργάζονται με αναπτυσσόμενες χώρες για να μελετήσουν τον τρόπο συμπερίληψης των παροχών από μαγγρόβια στους κρατικούς λογαριασμούς. Η δημιουργία ενός Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα, που έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει αυτές τις χώρες να προσαρμοστούν και να μετριάσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, υπογραμμίζει την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη διατήρηση της φύσης και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Η προστασία και η αποκατάσταση των μαγκρόβιων δασών είναι μια εξαιρετικά οικονομική στρατηγική που μπορεί να προσφέρει στις παράκτιες κοινότητες την προστασία που χρειάζονται από τις τροπικές καταιγίδες και τη διάβρωση των ακτών. Καθώς η κλιματική αλλαγή συνεχίζει να εντείνει τα ακραία καιρικά φαινόμενα, ο ρόλος των παράκτιων οικοσυστημάτων γίνεται όλο και πιο ουσιαστικός για τη διασφάλιση της ανθεκτικότητας των κοινοτήτων μας. Ο επιστημονικά στοιχεία υποστηρίζει την ιδέα ότι η επένδυση στη διατήρηση των μαγγροβίων δεν είναι επωφελής μόνο από οικολογική άποψη, αλλά και από οικονομική και κοινωνική άποψη.
Τα μαγγρόβια όχι μόνο παρέχουν προστασία από τους τυφώνες, αλλά είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Η σημασία του επεκτείνεται στον τρόπο με τον οποίο η κλιματική αλλαγή επηρεάζει διάφορα οικοσυστήματα. Η σχέση μεταξύ αυτών των παραγόντων είναι κρίσιμη για την κατανόηση του τρόπου διαχείρισης των παράκτιων περιοχών μας.
Εκτός από την οικολογική τους λειτουργία, τα μαγγρόβια είναι θεμελιώδη στο οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο. Η επένδυση στη διατήρησή του μπορεί να αποφέρει τόσο άμεσα όσο και μακροπρόθεσμα οφέλη. Η αειφόρος διαχείριση των μαγγροβίων μπορεί να συμβάλει στην ανθεκτικότητα σε φυσικές καταστροφές, διασφαλίζοντας ένα καλύτερο μέλλον για τις παράκτιες κοινότητες.
Ας μην ξεχνάμε ότι η απώλεια των μαγκρόβων σημαίνει και μείωση των βασικών υπηρεσιών που ωφελούν εκατομμύρια ανθρώπους. Η αποκατάσταση και η διατήρηση αυτών των οικοσυστημάτων πρέπει να αποτελεί παγκόσμια προτεραιότητα, καθώς η καταστροφή τους επηρεάζει άμεσα την ευημερία μας.
Το μέλλον των ακτών μας εξαρτάται από υπεύθυνες και βιώσιμες ενέργειες. Η αποκατάσταση του μαγγρόβιου είναι ένα βασικό βήμα προς ένα ασφαλέστερο και πιο ανθεκτικό μέλλον. Πρέπει να συνεργαστούμε για να προστατεύσουμε αυτά τα οικοσυστήματα και να διασφαλίσουμε ότι μπορούν να συνεχίσουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στις μελλοντικές γενιές.
πολύ καλά μου φαίνεται ότι βοηθάμε τη φύση όπως θα έπρεπε γιατί ναι, αν δεν φροντίσουμε τη φύση, ο πλανήτης θα τελειώσει και θα μετανιώσουμε
Ελπίζω να σας άρεσε πολύ το σχόλιό μου γιατί αν δεν φροντίσουμε τον πλανήτη που θα είναι της ζωής μας χωρίς φύση και θέλω να γράψω ένα σχόλιο αυτή τη φορά ότι θα θέλατε πολύ να πω ότι φροντίζουμε πολύ την πόλη μας γιατί δούμε τι συνέβη στον Ισημερινό
Μου αρέσει γιατί έχει πράγματα που δεν ξέρω και είναι περίεργο γιατί αγαπώ την επιστήμη και τη βία
αλλά έμαθα κάτι nubian