El κρατήρας chicxulub Είναι ένας κρατήρας πρόσκρουσης που βρίσκεται κοντά στην πόλη Chicxulub στη χερσόνησο Yucatán στο Μεξικό. Έχει διάμετρο 180 km και ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1970 από τους Antonio Camargo και Glenn Penfield. Έκτοτε, έχει μελετηθεί από πολλούς επιστήμονες που εργάζονται για την κρατική μεξικανική εταιρεία πετρελαίου σε αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου. Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος κρατήρας του είδους του στον πλανήτη.
Σε αυτό το άρθρο θα σας τα πούμε όλα Χαρακτηριστικά και σημασία του κρατήρα Chicxulub.
Ιστορία
Ο κρατήρας βρίσκεται κοντά στην πόλη Chicxulub στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, σε 19° 18' νότιο γεωγραφικό πλάτος και 127° 46' ανατολικό γεωγραφικό μήκος. Με διάμετρος 180 μέτρα και βάθος περίπου 900 μέτρα, Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος κρατήρας πρόσκρουσης στη Γη. Σύμφωνα με έρευνες, τα πρώτα σημάδια αυτού του κρατήρα χρονολογούνται στη δεκαετία του 1960, είπε ο Jaime Urrutia Fucugauchi, ερευνητής στο Ινστιτούτο Γεωφυσικής στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM), ο οποίος δήλωσε ότι μετά την εξερεύνηση του υπεδάφους του Κόλπου του Μεξικού στη χερσόνησο Γιουκατάν, εντοπίστηκαν ορισμένες βαρυτικές ανωμαλίες στο στρώμα καρβονίου.
Σε αντίθεση με τις κοινές γεωλογικές δομές που έχουν ακανόνιστα σχήματα, οι εικόνες εμφανίζονται ως κυκλικά και ομόκεντρα μοτίβα. Παρά το μέγεθός του, ανακαλύφθηκε μόλις το 1970 από τους γεωφυσικούς Antonio Camargo και Glenn Penfield κατά τη διάρκεια μιας έρευνας πετρελαίου.
Ο Πένφιλντ εξέτασε τις πληροφορίες που συλλέχθηκαν στο βόρειο Γιουκατάν και βρήκε μια αξιοσημείωτα συμμετρική υπόγεια αψίδα στον δακτύλιο διαμέτρου 70 χιλιομέτρων. Οι γεωφυσικοί απέκτησαν χάρτες της υπογραφής της βαρύτητας της χερσονήσου που κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1960.
Ο Πένφιλντ βρήκε μια άλλη αψίδα, αν και αυτή βρισκόταν στη χερσόνησο του Γιουκατάν με την κορυφή της να δείχνει βόρεια. Συγκρίνοντας τους δύο χάρτες, διαπίστωσε ότι δύο τόξα (αυτό στον χάρτη της δεκαετίας του 1960 και αυτό που βρήκε) σχημάτιζαν έναν κύκλο διαμέτρου 180 χιλιομέτρων με το κέντρο του πολύ κοντά στην πόλη Chicxulub.
Κατάσταση του κρατήρα Chicxulub
Οι γεωφυσικοί είναι σχεδόν βέβαιοι ότι αυτό το παράξενο γεωφυσικό χαρακτηριστικό της χερσονήσου Γιουκατάν προκλήθηκε από έναν κατακλυσμό κάποια στιγμή στη γεωλογική ιστορία της Γης, ο οποίος χρονολογείται στην ύστερη Κρητιδική περίοδο, περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ο μετεωρίτης εκτιμάται ότι έχει διάμετρο περίπου 10 χιλιόμετρα, οπότε όταν συγκρούστηκε σχημάτισε έναν κρατήρα με διάμετρο 180 χιλιομέτρων, απελευθερώνοντας μια εκτιμώμενη ενέργεια 4,3 × 10²³ joules, που ισοδυναμεί με περίπου 191.793 γιγατόνους TNT (δυναμίτη) σε χρόνο επιρροής .
Η πρόσκρουση προκάλεσε τεράστιο τσουνάμι προς όλες τις κατευθύνσεις που κατέστρεψε το νησί της Κούβας. Οι εκπομπές σκόνης και σωματιδίων προκαλούν περιβαλλοντικές αλλαγές που καλύπτουν πλήρως την επιφάνεια της Γης με σύννεφα σκόνης, τα οποία θα μπορούσαν να σχετίζονται με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, όπως αναφέρεται στη μελέτη για το επιπτώσεις των αστεροειδών στην εξαφάνισή τους.
Αυτή η ακολουθία συμπίπτει με την υπόθεση του Αμερικανού φυσικού Luis Walter Alvarez και του γιου του, γεωλόγου Walter Alvarez, σχετικά με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, που πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είχε χτυπηθεί από έναν μετεωρίτη αυτού του μεγέθους. Αυτή η θεωρία είναι ευρέως αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα και έχει διερευνηθεί σε πολλαπλές μελέτες για το θέμα.
Τα κύρια στοιχεία είναι ένα λεπτό και διάσπαρτο στρώμα ιριδίου σε αυτό το γεωλογικό όριο σε όλο τον κόσμο. Το ιρίδιο είναι ένα σπάνιο μέταλλο στη Γη, αλλά είναι άφθονο στους μετεωρίτες. Αυτή η επίδραση θεωρείται ότι είναι μέρος ή το σύνολο της εξαφάνισης μεταξύ της Κρητιδικής και της Τριτογενούς περιόδου.
Ο κρατήρας έχει αποτελέσει αντικείμενο γεωχημικών μελετών, ανάλυσης πυρήνα, ηλεκτρονικής μικροσκοπίας και στρωματογραφίας, μεταξύ άλλων, που οδήγησαν σε ισχυρές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένου ότι το βλήμα πρέπει να είχε διάμετρο περίπου 10 χιλιόμετρα και να διείσδυσε στη στρωματογραφική χερσόνησο του η Γη με ταχύτητα 10 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.
Πρέπει να ήταν μια σύγκρουση υψηλής ταχύτητας, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να εξηγηθεί τι έχει απομείνει από το υλικό και υπάρχουν ενδείξεις ότι η υψηλή θερμοκρασία και η πίεση της πρόσκρουσης προκάλεσαν το λιώσιμο. Επιπλέον, αυτό το γεγονός μπορεί να πυροδότησε ένα μεγατσουνάμι που άλλαξε το περιφερειακό τοπίο και είχε παγκόσμιες συνέπειες, τις οποίες μπορείτε να δείτε με περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο μας για μεγατσουνάμι.
Κύρια χαρακτηριστικά
Ο κρατήρας είναι καλά διατηρημένος, η πολυπλοκότητα είναι ότι δεν είναι ένα μπολ, αλλά ένα διαφορετικό, το οποίο μπορεί να περιγραφεί ως μια σειρά από ομόκεντρους δακτυλίους, η τέλεια αναλογία είναι να τον θεωρήσουμε ότι ρίχνει μια πέτρα στο νερό και το δαχτυλίδι και το κεντρικό κυρτό, γνωστό στη γεωφυσική ως ανύψωση της κεντρικής δομής.
Καλύπτεται από 2 έως 3 χιλιόμετρα ιζημάτων, που αναμφίβολα βοηθά στην προστασία του, παρόλο που είναι υποβρύχια, όπως επιβεβαιώνεται από μετρήσεις βαρύτητας που έγιναν από το ωκεανογραφικό σκάφος Maurice Ewing.
Μετά την ανάλυση της δομής του κρατήρα, γνωρίζουμε ότι έχει τέσσερα στρώματα που δείχνουν τη συνέχεια των γεγονότων που έλαβαν χώρα: το κατώτερο στρώμα πριν από τη σύγκρουση περιέχει μικροαπολιθώματα τυπικά της Κρητιδικής περιόδου. Στη συνέχεια ακολούθησε το στρώμα υλικού που εκτινάχθηκε κατά τη σύγκρουση. Πάνω από αυτό βρίσκεται το στρώμα που σχηματίζεται από τα υπολείμματα της «βολίδας» και τέλος το ίζημα μετά την καταστροφή. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της μελέτης του κρατήρα Chicxulub για την κατανόηση του επίγεια στρωματογραφία.
Τα απολιθώματα από το πρώτο και το τελευταίο στρώμα είναι διαφορετικά, γεγονός που δείχνει ότι το είδος έχει αλλάξει. Από την άλλη πλευρά, μεταξύ του στρώματος της πυρόσφαιρας και του αντίστοιχου στρώματος στον Καινοζωικό, υπάρχει ένας χώρος χωρίς απολιθώματα, που ονομάζεται «στρώμα άδειας θάλασσας», που είναι σημάδι του θαλάσσιου χρόνου, υπογραμμίζοντας τη σημασία του κρατήρα στη γεωλογική ιστορία.
Τα μυστήρια του κρατήρα Chicxulub
Πολλά από τα μυστήρια του κρατήρα Chicxulub παραμένουν θαμμένα. Το Μεξικό ζήτησε από την UNESCO να αναγνωρίσει τον κρατήρα. Υπάρχουν πολύ λίγα που μπορούν να δουν οι τουρίστες επειδή ο αντίκτυπος είναι από πολύ παλιά.
Οι τουρίστες επισκέπτονται ένα από τα ελάχιστα απομεινάρια που υπάρχουν ακόμα, εντυπωσιακά κενό όπου μπορείτε να κολυμπήσετε ανάμεσα στα ψάρια και τις κρεμαστές ρίζες των δέντρων, αλλά δεν συνειδητοποιούν ότι αυτά τα γεωλογικά χαρακτηριστικά υπάρχουν μόνο επειδή είναι κατασκευασμένα από μαλακό ασβεστόλιθο. Ο Ocampo έχει επισκεφτεί τον ιστότοπο αρκετές φορές, αλλά πιστεύει ότι λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι. Είναι ένα μοναδικό μέρος στον πλανήτη μας, ένα παράδειγμα της γεωλογικής ιστορίας της Γης. Πραγματικά είναι και πρέπει να διατηρηθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
