Η απότομη πτώση των θερμοκρασιών θα μπορούσε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο αποτέλεσμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αυτό συλλέχθηκε από μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες από το έργο "Past Global Changes". Η έρευνά του συλλέχθηκε και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Φύση Γεωεπιστήμη. Και όχι μόνο στον αρχαίο ρωμαϊκό πολιτισμό, αλλά σε πολλούς άλλους πολιτισμούς σε όλη την ιστορία.
Είναι αξιοπερίεργο, λοιπόν, ότι οι ταινίες και η φυσική άγνοια που οφείλεται στο ότι δεν έχουμε ζήσει την αρχαιότητα συχνά μας κάνουν να πιστεύουμε ότι οι ανακατατάξεις των αρχαίων πολιτισμών οφείλονται σε πολλούς άλλους παράγοντες. Δεν γίνεται συχνά αντιληπτό ότι, το κλίμα έχει πολύ άμεση επίδραση σε όλα τα ζωντανά όντα. Στην περίπτωσή μας, δεν υπήρξε εξαίρεση. Αν και υπάρχει συχνά η τάση να ξεχνάμε τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει ο επικρατέστερος καιρός κάθε στιγμή.
Οι αιτίες και οι συνέπειες της ψύξης
Η περίοδος από την οποία χρονολογείται περιλαμβάνει μεταξύ 536 μ.Χ. και 660. Τα αποτελέσματα αυτής της ψύξης θα μπορούσαν να γίνουν αισθητά σε τεράστιες περιοχές, προκαλώντας πολιτικές αναταραχές, κοινωνικούς μετασχηματισμούς, ακόμη και πτώση αυτοκρατοριών από την Ευρώπη στην Ασία, ακόμη και τμήματα της Αραβίας. Αυτή η μακροχρόνια εποχή των παγετώνων προκλήθηκε από το μεγάλη έκρηξη διαφόρων ηφαιστείων. Το πρώτο από αυτά το 536, το δεύτερο το 540 και τέλος το 547. Για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς το κλίμα μπορεί να αλλάξει την ιστορία, είναι ενδιαφέρον να αναθεωρήσουμε το σημαντικές κλιματικές αλλαγές στην ιστορία της Γης.
Ψύξη του κλίματος που παράγεται από τα ηφαίστεια οφείλεται σε μεγάλες εκτοξεύσεις μικρών σωματιδίων, θειικά αερολύματα. Μπαίνουν στην ατμόσφαιρα εμποδίζοντας το φως του ήλιου. Η διαδικασία μπλοκαρίσματος που εμποδίζει το ηλιακό φως να εισέλθει μέσω διάθλασης έχει μελετηθεί τα τελευταία χρόνια για να βρεθεί μια λύση στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Από την πλευρά του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ υπάρχει επίσης ένα έργο γεωμηχανικής που ονομάζεται Scopex που στοχεύει εκούσια επαναφόρτιση χρησιμοποιώντας αυτήν την τεχνική.
Ένα άλλο αποτέλεσμα ήταν η πανδημία του Ιουστανίου, η οποία εξαπλώθηκε σε όλη τη Μεσόγειο μεταξύ 541 και 543. Έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν υπεύθυνη για το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων ακόμη και αιώνες αργότερα. Αυτό μας διδάσκει ότι ο ρόλος του κλίματος υπήρξε καθοριστικός στην εξέλιξη του πολιτισμού μας ακόμη και σε σχετικά πρόσφατους χρόνους. Επιπλέον, ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής στη βιοποικιλότητα είναι ένα θέμα που δεν πρέπει να υποτιμούμε, όπως αναφέρεται στο άρθρο για το πώς μείωση των αποδημητικών πτηνών στην Ισπανία σχετίζεται με αυτές τις αλλαγές.
