Είναι όλο και πιο πιθανό η Συμφωνία του Παρισιού να μην είναι αρκετή για να περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η συμφωνία αυτή, που εγκρίθηκε το 2015, ήταν α κρίσιμο βήμα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, με στόχο τον περιορισμό της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας σε λιγότερο από 2 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, με προσπάθειες περιορισμού στον 1.5 βαθμό. Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο «Nature Climate Change» από μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον αποκαλύπτει ότι υπάρχει Υπάρχει πιθανότητα 90% μέχρι το τέλος του αιώνα, η μέση θερμοκρασία του πλανήτη να αυξηθεί μεταξύ 2 και 5 βαθμών Κελσίου..
Αυτό αντιπροσωπεύει ένα πολύ πιο σοβαρό σενάριο από αυτό που επιδιώκει να αποτρέψει η Συμφωνία του Παρισιού, ανοίγοντας την πόρτα σε μια σειρά από δυσμενείς επιπτώσεις που θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν ακραίες ξηρασίες, λιμοί και αυξημένη συχνότητα φυσικών καταστροφών. Επιπλέον, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πώς το κλιματική αλλαγή και υπερθέρμανση του πλανήτη είναι αλληλένδετα ζητήματα που απαιτούν επείγουσα προσοχή, καθώς και η σημασία της κατανόησης η προέλευση της υπερθέρμανσης του πλανήτη για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης.
Ο Dargan Frierson, συν-συγγραφέας της μελέτης, είπε ότι η ιδέα του περιορισμού της αύξησης σε μόλις 2 βαθμούς είναι πολύ αισιόδοξη. Προτείνει ότι χωρίς δραστικά μέτρα για την αλλαγή της τρέχουσας πορείας, θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε καταστροφικές συνέπειες, όπως σοβαρές ζημιές από καιρικά φαινόμενα, ξηρασίες, ακραίες θερμοκρασίες και σημαντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας. »Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι είναι απαραίτητο να κάνουμε μια δραστική αλλαγή φυσικά εάν επιτευχθούν οι στόχοι της αύξησης της θερμοκρασίας μόνο κατά 1.5 μοίρες.».
Για να αναπτύξουν αυτές τις προβλέψεις, οι ερευνητές έτρεξαν προσομοιώσεις σε υπολογιστή βασισμένες σε 50 χρόνια παγκόσμιων παρατηρήσεων για το κλίμα, λαμβάνοντας επίσης υπόψη την ικανότητα των ωκεανών να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα (CO2). Επιπλέον, ενσωμάτωσαν δεδομένα για το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) διαφόρων εθνών, το οποίο μετρά την ποσότητα CO2 που εκπέμπεται για κάθε δολάριο που παράγεται στις οικονομίες τους. Αυτή η προσέγγιση τους επέτρεψε να διατυπώσουν διαφορετικά σενάρια για το τι θα μπορούσε να συμβεί εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις ή εάν οι χώρες εφαρμόσουν αποτελεσματικές πολιτικές για τη μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων.
Ο Adrian Raftery, ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, λέει ότι ενώ οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού είναι ρεαλιστικοί, δεν φαίνεται να επαρκούν δεδομένου του παγκόσμιου πληθυσμού που προβλέπεται να ξεπεράσει τα 10 δισεκατομμύρια μέχρι το τέλος του αιώνα. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν η αύξηση του πληθυσμού είναι πιο συγκεντρωμένη στις αφρικανικές χώρες, Αν δεν γίνουν σημαντικές προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών, το κλίμα θα είναι ριζικά διαφορετικό από το σημερινό. ο πλημμύρες στο μέλλον θα μπορούσε να είναι ένα σαφές παράδειγμα αυτών των διαφορών.
Ως εκ τούτου, η επείγουσα ανάγκη να αλλάξουμε τις πολιτικές και τους τρόπους ζωής μας είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Ο Οι λύσεις περιλαμβάνουν τη μετάβαση στην ανανεώσιμη ενέργεια και την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών που διευκολύνουν την ταχεία μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου., όπως αυτά που ανατράφηκαν σε μετατρέπουν τα αέρια του θερμοκηπίου σε πέτρες. Από αυτή την άποψη, η επιστημονική κοινότητα και οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να συνεργαστούν στενότερα για την αντιμετώπιση αυτής της παγκόσμιας πρόκλησης. Ένα σαφές παράδειγμα δράσης είναι το πρόγραμμα που υλοποιείται στο Γερμανία, όπου βιώνονται οι απτές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Η σοβαρότητα της κλιματικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Κάθε μικρή αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη έχει σημαντικό αντίκτυπο στο παγκόσμιο και τοπικό κλίμα. Για παράδειγμα, οι αλλαγές στη θερμοκρασία σχετίζονται άμεσα με την αύξηση της συχνότητας και της έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων. Με κάθε επιπλέον δέκατο του βαθμού θέρμανσης, η πιθανότητα γεγονότων όπως π.χ κύματα καύσωνα, ξηρασίες και πλημμύρες.
Παρακάτω είναι μερικές από τις πιο ορατές επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη:
- Άνοδος της στάθμης της θάλασσας: Το λιώσιμο των παγετώνων και η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών προκαλούν άνοδο της στάθμης της θάλασσας, απειλώντας τις παράκτιες κοινότητες και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, ένα φαινόμενο που γίνεται καλύτερα κατανοητό από την ανάλυση άνοδος της στάθμης της θάλασσας.
- Εξαφάνιση οικοσυστημάτων: Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι και οι φυσικοί βιότοποι που εξαρτώνται από ορισμένες θερμοκρασίες βρίσκονται σε κίνδυνο και η απώλεια βιοποικιλότητας επιταχύνεται.
- Επιπτώσεις στη γεωργία: Οι αλλαγές στα πρότυπα βροχόπτωσης και οι ακραίες θερμοκρασίες επηρεάζουν την παραγωγή τροφίμων, οδηγώντας δυνητικά σε επισιτιστική ανασφάλεια. Για να κατανοήσετε πώς αντιμετωπίζει η γεωργία αυτές τις προκλήσεις, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα σχετικά γεωργία διατήρησης.
- Δημόσια υγεία: Η αύξηση της θερμοκρασίας συνδέεται με την ανάπτυξη ασθενειών που μεταδίδονται από φορείς και άλλα προβλήματα δημόσιας υγείας, ένα θέμα που συμπίπτει με όσα αναφέρονται στο την αύξηση των ασθενειών.
Η επιστήμη του κλίματος συνεχίζει να προοδεύει, παρέχοντας όλο και πιο ακριβή δεδομένα για τις τάσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της Γης το τελευταίο έτος ήταν η υψηλότερη που έχει καταγραφεί, με αύξηση κατά 1.1 °C από την προβιομηχανική εποχή. Επιπλέον, όλες οι πρόσφατες εκθέσεις του ΟΗΕ υποδηλώνουν ότι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η αύξηση άνω των 2°C είναι Δράστε τώρα για να μειώσετε δραστικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, που φαίνεται και κατά τη μελέτη Οι δασικές πυρκαγιές και η σχέση τους.
Ο στόχος του περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 1.5°C έχει τεθεί από τις περισσότερες χώρες που έχουν υπογράψει τη Συμφωνία του Παρισιού, και παρόλο που οι τρέχουσες δεσμεύσεις αποδεικνύονται ανεπαρκείς, υπάρχει ελπίδα με συλλογική δράση. Η υιοθέτηση φιλόδοξων πολιτικών για το κλίμα σε διεθνές επίπεδο, καθώς και οι επενδύσεις σε καθαρές και βιώσιμες τεχνολογίες, αποτελούν κρίσιμα βήματα σε αυτόν τον αγώνα. Ο συντονισμός μεταξύ πλούσιων και αναπτυσσόμενων χωρών είναι απαραίτητος για τη διασφάλιση μιας δίκαιης και αποτελεσματικής μετάβασης, παρέχοντας υποστήριξη σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αντίληψη της κλιματικής αλλαγής, μπορείτε να συμβουλευτείτε το άρθρο για Η αντίληψη των Ευρωπαίων για την κλιματική αλλαγή.
Η κλιματική αλλαγή είναι μια μνημειώδης πρόκληση που απαιτεί συντονισμένη και επείγουσα απάντηση. Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να συνεργαστεί για να εφαρμόσει τις απαραίτητες ενέργειες για να σταματήσει η άνοδος της θερμοκρασίας και να προστατεύσει τον πλανήτη μας για τις μελλοντικές γενιές. Καθώς πλησιάζει το τέλος αυτού του αιώνα, θα είναι κρίσιμο να μετράει κάθε απόφαση που λαμβάνεται τώρα. Η επιβίωση πολλών ειδών, η σταθερότητα των οικοσυστημάτων και η ποιότητα ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων εξαρτώνται από τη δέσμευσή μας και την άμεση δράση μας.
