Όλο και περισσότεροι από εμάς κατοικούν σε αυτόν τον ήδη πολύ κατεστραμμένο πλανήτη. Οι πόροι που είχαμε στο παρελθόν εξαντλούνται αργά. Απλά, η Γη δεν μπορεί να δώσει περισσότερα από αυτά. Και αυτό είναι κάτι που βλέπουμε καθημερινά: η παγκόσμια μέση θερμοκρασία αυξάνεται, οι πόλοι λιώνουν προκαλώντας την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, τα μετεωρολογικά φαινόμενα γίνονται όλο και πιο ακραία,… μεταξύ πολλών άλλων γεγονότων που σας λέμε στο blog.
Στις τροπικές περιοχές και στους πόλους έχουν δύο σοβαρά προβλήματα: το ένα είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη και το άλλο υπεραλίευση.. Η θαλάσσια ζωή και στις δύο περιοχές απειλείται και είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς σχετίζονται αυτά τα προβλήματα. Για αυτό, μπορείτε να συμβουλευτείτε περισσότερα σχετικά τα μανίκια της θάλασσας.
Μια μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές από την Ισπανία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Προκαταβολές Επιστήμη, το επιβεβαιώνει. Το 2016 ήταν η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί, και το μεγαλύτερο μέρος αυτής της θερμότητας απορροφήθηκε από τους ωκεανούς. Δεδομένης της κατάστασης, τα θαλάσσια ζώα αρχίζουν να δυσκολεύονται να προχωρήσουν. Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή έχει οδηγήσει στην ταχύτερη θέρμανση των ωκεανών, κάτι που μπορεί να φανεί σε μελέτες για υπερθέρμανση των ωκεανών.
Για πρώτη φορά, η έρευνα που χρησιμοποιεί δορυφορικές εικόνες λαμβάνει υπόψη την αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών, τις αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τα επίπεδα θαλάσσιας παραγωγικότητας τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Αυτό επέτρεψε στους επιστήμονες να συσχετίσουν αυτά τα δεδομένα με τη βιολογική ποικιλότητα των πληγεισών περιοχών. Ο Ωκεάνια ρεύματα Διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο σε αυτή την ανάλυση και η μελέτη τους είναι απαραίτητη για την καλύτερη κατανόηση των απειλών για τη θαλάσσια ζωή.
Οι ερευνητές μπορούν να προσδιορίσουν ποιες περιοχές με τη μεγαλύτερη θαλάσσια βιοποικιλότητα είναι μεταξύ εκείνων που επηρεάζονται περισσότερο από την υπερθέρμανση του πλανήτη., που είναι εκείνα που βρίσκονται πιο κοντά στους τροπικούς και τους πόλους, όπως η ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, ο ισημερινός, η Βόρεια Θάλασσα ή τα νοτιοανατολικά της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Είναι απαραίτητο να συνεχίσετε την έρευνα τα ωκεάνια ρεύματα των ηπείρων για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτές τις αλλαγές.
Συγκρίνοντας τα δεδομένα της μελέτης με πληροφορίες για την αλιευτική δραστηριότητα τα τελευταία 60 χρόνια, διαπίστωσαν ότι οι περιοχές με τη μεγαλύτερη θαλάσσια βιοποικιλότητα είναι επίσης αυτές που πλήττονται περισσότερο από την υπεραλίευση. Για το λόγο αυτό, οι επιπτώσεις της βιομηχανικής αλιείας και του κλίματος πρέπει να ληφθούν υπόψη "ταυτόχρονα για τη διατήρηση" αυτών των περιοχών, σύμφωνα με τον Francisco Ramírez, ερευνητή στο Βιολογικό Σταθμό Doñana (EBD-CSIC), ο οποίος πρόσθεσε ότι "Δεν πρόκειται για τον τερματισμό της αλιευτικής δραστηριότητας, αλλά για την εφαρμογή πολιτικών διατήρησης".
Μπορείτε να διαβάσετε τη μελέτη Aquí (Στα Αγγλικά).
Η υπερθέρμανση του πλανήτη και οι επιπτώσεις της στους ωκεανούς
Η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει οδηγήσει στην απορρόφηση των ωκεανών το μεγαλύτερο μέρος της επιπλέον θερμότητας που παράγεται από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Αυτό έχει προκαλέσει μια σειρά καταστροφικών αλλαγών στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Για παράδειγμα, η θέρμανση των νερών επηρεάζει άμεσα τη θαλάσσια ζωή, μεταβάλλοντας τα ωκεάνια ρεύματα και τα αναπαραγωγικά πρότυπα πολλών ειδών, γεγονός που σχετίζεται με την αύξηση του θαλάσσιες καταιγίδες.
Επιπλέον, η οξίνιση των ωκεανών, η οποία προκύπτει από την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα, είναι βλάπτουν τους κοραλλιογενείς υφάλους, τα οποία είναι απαραίτητα για πολλά είδη ψαριών. Αυτοί οι ύφαλοι λειτουργούν ως φυτώρια, παρέχοντας έναν ασφαλή βιότοπο για νεαρά ψάρια. Ωστόσο, καθώς η θερμοκρασία του νερού αυξάνεται και οι ωκεανοί οξινίζονται, αυτά τα ζωτικά οικοσυστήματα βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο. Αυτό έχει φανεί ιδιαίτερα σε μελέτες για οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πολλαπλές απειλές για την ύπαρξή τους.
Υπολογίζεται ότι το 30% των κοραλλιογενών υφάλων του κόσμου βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο λόγω του συνδυασμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της υπεραλίευσης. Αυτό δεν έχει μόνο οικολογικό αντίκτυπο, αλλά και οικονομικό, αφού Πολλές κοινότητες εξαρτώνται από το ψάρεμα και τον τουρισμό που σχετίζεται με αυτά τα οικοσυστήματα. Οι απώλειες είναι επίσης ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη σε αυτό το πλαίσιο.
Υπεραλίευση: Άμεση απειλή για τη θαλάσσια ζωή
Η υπεραλίευση είναι ένα άλλο από τα κύριες απειλές για τους ωκεανούς του κόσμου. Αυτή η πρακτική, η οποία αναφέρεται στην αλίευση ψαριών με ρυθμό μεγαλύτερο από αυτό που μπορούν να αναπαραχθούν, έχει οδηγήσει σε δραστική μείωση σε πολλά θαλάσσια είδη. Σύμφωνα με το Απογραφή Θαλάσσιας ΖωήςΥπολογίζεται ότι το 90% των μεγάλων ψαριών έχουν εξαφανιστεί από τους ωκεανούς λόγω υπεραλίευσης. Τα ωκεάνια ρεύματα, τα οποία επηρεάζονται από αυτό το φαινόμενο, είναι καθοριστικά για την ισορροπία του οικοσυστήματος, όπως αναφέρεται σε σχετικές μελέτες.
Οι μέθοδοι αλιείας, όπως η τράτα, έχουν επιδεινώσει αυτήν την κρίση. Αυτή η μέθοδος, η οποία περιλαμβάνει το σύρσιμο βαριών διχτυών κατά μήκος του πυθμένα του ωκεανού, δεν πιάνει μόνο ψάρια, αλλά καταστρέφει τους θαλάσσιους οικοτόπους και δημιουργεί υψηλό ποσοστό παρεμπιπτόντων αλιευμάτων, που σημαίνει ότι τα ανεπιθύμητα είδη αλιεύονται και συχνά απορρίπτονται νεκρά. Ο καταστροφή κοραλλιογενών υφάλων αποτελεί απόδειξη αυτής της αρνητικής επίδρασης.
Ευπαθείς θαλάσσιες περιοχές και η διατήρησή τους
Η μελέτη με επικεφαλής τον Francisco Ramírez εντόπισε έξι ευάλωτες περιοχές παγκοσμίως που αποτελούν προτεραιότητα για τη διατήρηση. Αυτοί οι τομείς περιλαμβάνουν:
- Η Βόρεια Θάλασσα μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής.
- Η ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά.
- Η περιοχή του ισημερινού, ειδικά στο Περού.
- Νοτιοανατολική Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία.
Είναι κρίσιμο να εφαρμοστεί πολιτικές διατήρησης που προστατεύουν τα θαλάσσια είδη και τους οικοτόπους τους. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη δημιουργία θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές όπου η αλιεία είναι περιορισμένη ή απαγορευμένη. Επιπλέον, είναι σημαντικό να συμμετέχουν οι τοπικές κοινότητες στη βιώσιμη διαχείριση των θαλάσσιων πόρων και να προωθούνται υπεύθυνες αλιευτικές πρακτικές, όπως αναφέρεται στην ανάλυση. Ένα παράδειγμα για να μάθετε περισσότερα για αυτό είναι θαλασσοπούλια, τα οποία διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην υγεία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
Θαλασσοπούλια και υπερθέρμανση της Αρκτικής
Η θέρμανση της Αρκτικής αντιπροσωπεύει επίσης α κρίσιμη πρόκληση. Τα θαλασσοπούλια που φωλιάζουν σε αυτήν την περιοχή βλέπουν τις μεταναστευτικές οδούς και τις πηγές τροφής τους να επηρεάζονται. Επιπλέον, πολλά είδη θαλάσσιων πτηνών αποτελούν σημαντικούς δείκτες της υγείας του συνολικού θαλάσσιου οικοσυστήματος, πράγμα που σημαίνει ότι η παρακμή τους θα μπορούσε να σηματοδοτήσει ευρύτερα προβλήματα στο θαλάσσιο περιβάλλον. Έρευνα για Οξίνιση του Αρκτικού Ωκεανού Υπογραμμίζει επίσης τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Είναι σημαντικό να συνεχιστεί η παρακολούθηση αυτών των πληθυσμών και να ληφθούν μέτρα για την προστασία των οικοτόπων που χρειάζονται για να επιβιώσουν. Αυτές οι ενέργειες όχι μόνο ωφελούν τα πουλιά, αλλά βοηθούν και στη διατήρηση Η Βιοποικιλότητα και τη συνολική υγεία των ωκεανών.
Η σημασία της βιώσιμης διαχείρισης
Η αειφόρος διαχείριση της αλιείας είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση ότι οι ωκεανοί παραμένουν υγιείς και παραγωγικοί για τις μελλοντικές γενιές. Αυτό περιλαμβάνει την εφαρμογή του επιστημονικές ποσοστώσεις αλιευμάτων, καθώς και αλιευτικές πρακτικές που ελαχιστοποιούν τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Η καθιέρωση λιγότερο καταστροφικών μεθόδων αλιείας είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία της θαλάσσιας ζωής, όπως συζητήθηκε σε σχέση με το .
Πιστοποιήσεις βιώσιμης αλιείας, όπως αυτές που προσφέρει η Συμβούλιο Θαλάσσιας Διαχείρισης (MSC), μπορεί να βοηθήσει τους καταναλωτές να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με τα προϊόντα που αγοράζουν. Επιλέγοντας πιστοποιημένα ψάρια και θαλασσινά, υποστηρίζετε αλιεία που πληρούν υψηλά πρότυπα βιωσιμότητας. Ο βιωσιμότητα των ωκεανών μας είναι ένα κρίσιμο ζήτημα για το μέλλον.
Επιπλέον, είναι ζωτικής σημασίας οι κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί να συνεργαστούν για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπεραλίευσης και της κλιματικής αλλαγής σε παγκόσμιο πλαίσιο. Αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία συμφωνιών που περιορίζουν τις καταστροφικές αλιευτικές πρακτικές και προωθούν τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, ένα σχετικό θέμα για την κατανόηση του επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη.
Μελλοντικές προκλήσεις
Καθώς η υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχίζει να εξελίσσεται και ο παγκόσμιος πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η θαλάσσια ζωή θα γίνουν ακόμη πιο περίπλοκες. Η διασταύρωση της κλιματικής αλλαγής, της υπεραλίευσης και άλλων στρεσογόνων παραγόντων, όπως η ρύπανση και η οξίνιση, απειλεί να αποσταθεροποιήσει τα θαλάσσια οικοσυστήματα. Τόσο το αλιεία καθώς η περιβαλλοντική διαχείριση πρέπει να αναθεωρηθεί για να διασφαλιστεί η υγεία των ωκεανών μας.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ληφθούν τολμηρά και αποφασιστικά μέτρα για την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Αυτό περιλαμβάνει την προώθηση της επιστημονικής έρευνας, την περιβαλλοντική εκπαίδευση και την ενεργό συμμετοχή της κοινότητας στη διατήρηση της θαλάσσιας ζωής.
Η υγεία των ωκεανών μας είναι απαραίτητη όχι μόνο για τα είδη που ζουν εκεί, αλλά και για την ανθρώπινη ευημερία. Καθώς προστατεύουμε και αποκαθιστούμε τα θαλάσσια οικοσυστήματα, επενδύουμε επίσης στο δικό μας μέλλον και στην υγεία του πλανήτη.