Η χρήση ορυκτών καυσίμων έχει γίνει κοινή πρακτική τις τελευταίες δεκαετίες. Αν και αυτά τα καύσιμα διευκολύνουν πολλές πτυχές της καθημερινότητάς μας, η χρήση τους έχει μια σημαντική παρενέργεια: την απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα. Από το 1980, Τα επίπεδα CO2 έχουν αυξηθεί περισσότερο από 40%, που έχει επιταχύνει το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτή η πραγματικότητα έχει βαθιές επιπτώσεις στον πλανήτη μας, με τους ωκεανούς να είναι ένα από τα περιβάλλοντα που επηρεάζονται περισσότερο.
Οι ωκεανοί απορροφούν περισσότερο από το 90% όλης της θερμότητας σχετίζεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη, γεγονός που όχι μόνο επηρεάζει τη θερμοκρασία του νερού, αλλά έχει επίσης καταστροφικές συνέπειες για τη θαλάσσια ζωή και τα υδάτινα οικοσυστήματα, όπως εξηγείται στο αυτό το άρθρο.
Μια αξιοσημείωτη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science Advances», το αποκαλύπτει Η θέρμανση των ωκεανών είναι 13% μεγαλύτερη από την αναμενόμενη και συνεχίζει να επιταχύνεται. Αυτό το συμπέρασμα κατέληξε χρησιμοποιώντας το σύστημα επίπλευσης Argo, το οποίο αποτελείται από πλωτήρες που βυθίζονται αυτόνομα και αναδύονται στον ωκεανό για να συλλέξουν δεδομένα θερμοκρασίας σε βάθη έως και 2000 μέτρα. Μόλις αυτοί οι πλωτήρες ανέβουν στην επιφάνεια, μεταδίδουν δεδομένα ασύρματα σε δορυφόρους για περαιτέρω ανάλυση.
Συγκρίνοντας άμεσες μετρήσεις θερμοκρασίας με δεδομένα που παράγονται από μοντέλα υπολογιστών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο ρυθμός θέρμανσης του 1992 είναι σχεδόν διπλάσιος από αυτόν που καταγράφηκε το 1960. Αυτό δείχνει ότι Η υπερθέρμανση των ωκεανών επιταχύνεται τα τελευταία χρόνια, όπως περιγράφεται αναλυτικά στο Αυτή η ανάλυση στο επίπεδο της θάλασσας.
Η έρευνα δείχνει ότι οι ωκεανοί του νότιου ημισφαιρίου έχουν υποστεί σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας, ενώ ο Ατλαντικός και ο Ινδικός Ωκεανός έχουν αρχίσει να παρατηρούν αυτή την αύξηση, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Είναι προφανές ότι Με την άνοδο της θερμοκρασίας θα επηρεαστούν ουσιαστικά όλες οι περιοχές του πλανήτη..
Οι συνέπειες της υπερθέρμανσης των ωκεανών είναι ορατές και ανησυχητικές. Για παράδειγμα, Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι υποφέρουν από σοβαρά επεισόδια λεύκανσης, Ο πληθυσμός των κριλ μειώθηκε περισσότερο από 80%, Και Ορισμένα είδη όπως οι μέδουσες έχουν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται.
Η πλήρης μελέτη είναι διαθέσιμη Aquí (Στα Αγγλικά).
Θερμότητα των ωκεανών: Ένα παγκόσμιο πρόβλημα
Από το 1955, το ενενήντα τοις εκατό Η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει συγκεντρωθεί στους ωκεανούς. Τα στοιχεία δείχνουν μια προοδευτική αύξηση της εσωτερικής θερμότητας του νερού, η οποία προκαλεί θερμική διαστολή και συμβάλλει στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Υπό αυτή την έννοια, εκτιμάται ότι η υπερθέρμανση των ωκεανών είναι υπεύθυνη για το ένα τρίτο έως το μισό της παγκόσμιας άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Επιπλέον, η κατάσταση των ωκεανών σχετίζεται με το λιώσιμο της Γροιλανδίας, το οποίο επηρεάζει την ισορροπία σας.
Το μεγαλύτερο μέρος της πρόσθετης ενέργειας συσσωρεύεται στα επιφανειακά στρώματα του νερού, σε βάθη μεταξύ 0 και 700 μέτρων. Τα τελευταία δέκα χρόνια ήταν αναμφίβολα η θερμότερη δεκαετία στη γνωστή ιστορία των ωκεανών και Το 2023 έχει σημειώσει νέο ρεκόρ θερμοκρασίας..
Η αποδυνάμωση της ικανότητας των ωκεανών να απορροφούν θερμότητα θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες. Για παράδειγμα, η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών τροφοδοτεί επίσης ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως πιο έντονους τυφώνες, οι οποίοι τροφοδοτούνται από τη θερμότητα από την επιφάνεια του ωκεανού. Αυτή η πρόσθετη θέρμανση επηρεάζει επίσης την κατανομή των θαλάσσιων ειδών, πολλά από τα οποία μεταναστεύουν σε ψυχρότερα νερά λόγω των αλλαγών στον βιότοπό τους. θέματα που καλύπτονται σε έρευνα για τα σωματίδια της ατμόσφαιρας.
Οι θαλάσσιοι καύσωνες και οι συνέπειές τους
Τα θαλάσσια κύματα καύσωνα αυξάνονται σε συχνότητα, ένταση και διάρκεια. Μια έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δείχνει ότι η ανθρώπινη επιρροή υπήρξε καθοριστικός παράγοντας σε αυτήν την αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών από τη δεκαετία του 70. Μεταξύ 2006 και 2015, οι περισσότεροι θαλάσσιοι καύσωνες ήταν καταστροφικοί, προκαλώντας λεύκανση των κοραλλιών και υποβάθμιση των υφάλων σε μεγάλες περιοχές.
Το 2021, τεκμηριώθηκε ότι κοντά στο 60% της επιφάνειας του ωκεανού του κόσμου βίωσε τουλάχιστον ένα επεισόδιο θαλάσσιου καύσωνα. Αυτή η λεύκανση συμβαίνει όταν το θερμικό στρες αναγκάζει τα κοράλλια να διώξουν τα μικροσκοπικά φύκια που είναι απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Αυτό το φαινόμενο επιδεινώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας, όπως εξηγείται στο μια μελέτη για τα κοράλλια της Χαβάης.
Οι μη φυσιολογικές θερμοκρασίες του νερού μπορεί να είναι καταστροφικές για τα θαλάσσια οικοσυστήματα. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι, χωρίς σημαντική δράση, όλοι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι θα μπορούσαν να υποστούν μαζική λεύκανση μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα. Μια θέρμανση 1,5 °C αναμένεται να καταστρέψει μεταξύ 70% και 90% των κοραλλιογενών υφάλων, ενώ μια αύξηση κατά 2°C θα μπορούσε να οδηγήσει σε σχεδόν συνολικές απώλειες.
Εκτός από αυτές τις άμεσες επιπτώσεις, η θέρμανση των ωκεανών μεταβάλλει τα ρεύματα των ωκεανών, αυξάνει τη διαστρωμάτωση του νερού και μειώνει τη διαλυτότητα του άνθρακα, η οποία επηρεάζει την ικανότητα του ωκεανού να απορροφά CO2 από τον αέρα. Αυτή η κατάσταση μπορεί να δημιουργήσει έναν βρόχο ανάδρασης όπου η πρόσθετη θέρμανση οδηγεί σε περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, όπως εξηγείται στο τη σχέση μεταξύ των ακραίων καιρικών συνθηκών και της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Επιπτώσεις στη στάθμη της θάλασσας και στα οικοσυστήματα
Οι ωκεανοί βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησης για την κλιματική αλλαγή, αφού γύρω από το 90% της υπερβολικής θερμότητας που παράγεται από την υπερθέρμανση του πλανήτη αποθηκεύεται σε αυτά. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας, καθώς η συσσωρευμένη θερμότητα προκαλεί την επέκταση των υδάτων, με αποτέλεσμα την άνοδο της στάθμης της θάλασσας που θέτει σε κίνδυνο πολλές παράκτιες κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Αύξηση που επηρεάζει επίσης τους αρκτικούς ωκεανούς.
Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός έχει προειδοποιήσει ότι η υπερθέρμανση των ωκεανών και η επακόλουθη άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσαν να έχουν μη αναστρέψιμες επιπτώσεις. Σε αυτή τη διαδικασία, τα νησιά του Ειρηνικού εκτιμάται ότι βρίσκονται στην «πρώτη γραμμή» αυτής της κρίσης, αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο πλημμύρων, τροπικών κυκλώνων και άλλων καταστροφών που σχετίζονται με το κλίμα.
- Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας απειλεί τις παράκτιες πόλεις και τα ευάλωτα οικοσυστήματα.
- Φαινόμενα όπως οι κύκλοι τήξης των πάγων στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική συμβάλλουν στην αύξηση αυτή.
- Τα θαλάσσια κύματα καύσωνα αυξάνουν την ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων.
- Η λεύκανση των κοραλλιών και η οξίνιση των ωκεανών επηρεάζουν τη θαλάσσια βιοποικιλότητα.
Μελέτες έχουν δείξει ότι καθώς η υπερθέρμανση των ωκεανών συνεχίζεται, τα αποτελέσματα μεταφράζονται όχι μόνο σε αλλαγές στην υδάτινη βιοποικιλότητα, αλλά και στην ανθρώπινη ευημερία. Η αλιεία, ο τουρισμός και οι τοπικές οικονομίες που εξαρτώνται από την υγεία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων αντιμετωπίζουν σημαντικούς κινδύνους, οι οποίοι σχετίζονται με τους κινδύνους της υπεραλίευσης και της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Καθώς πλησιάζει το 2024, οι θερμοκρασίες των ωκεανών αναμένεται να συνεχίσουν να υπερβαίνουν τα ιστορικά ρεκόρ, επιδεινώνοντας δυνητικά ακραία καιρικά φαινόμενα σε όλο τον κόσμο. Αυτό περιλαμβάνει ισχυρότερους τυφώνες και σημαντικές αλλαγές στα πρότυπα βροχοπτώσεων, που επηρεάζουν τα αποθέματα γλυκού νερού και απειλούν την επισιτιστική ασφάλεια σε πολλές ευάλωτες περιοχές.
Η θέρμανση των ωκεανών δεν πρέπει να θεωρείται μεμονωμένο φαινόμενο. Είναι μέρος ενός διασυνδεδεμένου κλιματικού συστήματος που επηρεάζει ολόκληρη τη Γη. Η κατανόηση αυτών των διαδικασιών είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη αποτελεσματικών λύσεων για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στο στρατηγικές για να σταματήσει η υπερθέρμανση του πλανήτη και να προστατεύσουν τόσο τα θαλάσσια οικοσυστήματα όσο και τις κοινότητες που εξαρτώνται από αυτά.
