Σήμερα πρόκειται να μιλήσουμε για έναν τύπο δόγματος που επιβεβαιώνει την κεντρική θέση του ανθρώπου στο σύμπαν. Είναι περίπου ανθρωποκεντρισμός. Σε αυτό το ρεύμα σκέψης διαπιστώνουμε ότι ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος και βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των πραγμάτων. Αν αναλύσουμε τη σημασία από την άποψη του ανθρωποκεντρισμού, βλέπουμε ότι μόνο όλα τα ανθρώπινα συμφέροντα πρέπει να τύχουν ηθικής προσοχής. Αυτό είναι ένας διαφορετικός τύπος εναλλακτικής λύσης θεοκεντρισμός που είχε την κυριαρχία του στο Μεσαίωνα.
Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον ανθρωποκεντρισμό και τα χαρακτηριστικά του.
Κύρια χαρακτηριστικά
Ο Θεοκεντρισμός ήταν ένα παλαιότερο δόγμα στο οποίο ο Θεός θεωρήθηκε το κέντρο του σύμπαντος και κατευθύνει τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της ανθρώπινης δραστηριότητας. Δεδομένου ότι αυτές οι θεϊκές αδυναμίες χάνουν σημασία στην ιστορία με την πάροδο του χρόνου, όλη η ευθύνη δόθηκε στον άνθρωπο. Με αυτόν τον τρόπο, μόνο τα ανθρώπινα συμφέροντα λαμβάνουν ηθική προσοχή και έχουν πάνω απ 'όλα σημαντικά ζητήματα. Η μετάβαση από τον θεοκεντρισμό στον ανθρωποκεντρισμό σήμαινε ότι όλες οι ευθύνες που είχαν οι θεοί και η σημασία τους θα γίνουν οι άνθρωποι. Αυτό προκάλεσε μεγάλες αλλαγές τόσο στον πνευματικό όσο και στον καλλιτεχνικό τομέα.
Γνωρίζουμε ότι προέκυψε στην αρχή της Σύγχρονης Εποχής ακριβώς στη μετάδοση μεταξύ του Ύστερου Μεσαίωνα και της Σύγχρονης Εποχής. Μέχρι τότε σχεδόν όλοι οι πολιτισμοί είχαν ήδη εξελιχθεί τόσο στον ηθικό, τον ηθικό, τον δικαστικό όσο και τον φιλοσοφικό τομέα, όπως παρατηρείται στην ανάλυση της εξέλιξης της ιστορίας της επιστήμης από στοιχεία όπως Νικόλαος Κοπέρνικος. Αυτό τους κάνει να ανησυχούν να γνωρίζουν ποιος είναι υπεύθυνος για ολόκληρο το σύμπαν. Εάν εξακολουθούμε να δίνουμε τη γνώση ορισμένων φιλοσοφιών στους αρχαίους πολιτισμούς, βρίσκουμε κάποιες επιστημονικές έρευνες που προσπαθούν να βρουν ποια είναι η προέλευση του ανθρώπου. Αυτές οι έρευνες οδήγησαν την κοινωνία εκείνης της εποχής να αμφισβητήσει τον θεοκεντρισμό. Με άλλα λόγια, όταν αναζητούσε την προέλευση του ανθρώπου, χάθηκε το ενδιαφέρον και αμφισβητήθηκε το γεγονός ότι οι θεοί ήταν το κέντρο του σύμπαντος.
Ο ανθρωποκεντρισμός και η νοοτροπία αλλάζουν
Το αποτέλεσμα της αλλαγής στο δόγμα ήταν μια νέα γενική νοοτροπία. Εδώ περιλαμβάνεται ένα διανοητικό σχήμα που είχε ως πρωταγωνιστή τον άνθρωπο ως ανώτατο ον και στο κέντρο του σύμπαντος. Αυτός ο τύπος δόγματος θεωρεί ότι ο λόγος πρέπει να είναι ο μόνος οδηγός για την πρόοδο και την ανάπτυξη των ανθρώπων. Πηγαίνουν από το να έχουν την πίστη ως κινητήρα του δόγματος στον λόγο. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι όλη αυτή η αλλαγή νοοτροπίας προκάλεσε μια επανάσταση όλων των πεποιθήσεων εκείνη την εποχή.
Το δόγμα του ανθρωποκεντρισμού βασίστηκε στο γεγονός ότι Ο άνθρωπος είναι ανεξάρτητο από όλους τους θρησκευτικούς και βιβλικούς μύθους και ιστορίες. Όλες αυτές οι ιστορίες μέχρι εκείνη τη στιγμή αφορούσαν τον άνθρωπο και ανάγκασαν την κοινωνία να εκτελέσει ορισμένες πράξεις ή να διατηρήσει συγκεκριμένες συμπεριφορές.
Θα συνοψίσουμε ποια ήταν τα κύρια κινήματα που αποτέλεσαν τη βάση της αλλαγής νοοτροπίας χάρη στην εισαγωγή του ανθρωποκεντρισμού.
Αναγέννηση
Είναι ένα καλλιτεχνικό κίνημα που εμφανίστηκε τον XNUMXο αιώνα και εμφανίστηκε στη βόρεια Ιταλία. Αυτό το καλλιτεχνικό κίνημα θα μπορούσε να αναπαρασταθεί και να εκφραστεί μέσω ζωγραφικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής. Το αναγεννησιακό όνομα προέρχεται από το γεγονός ότι σε αυτό το στυλ χρησιμοποιήθηκαν ορισμένα χαρακτηριστικά της κλασικής και ρωμαϊκής παράδοσης. Δεδομένου ότι ο ανθρωποκεντρισμός κατάφερε να κυριαρχήσει σε ολόκληρη την εποχή, πολλοί καλλιτέχνες εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία να μεταφράσουν τις παραστάσεις τους σε έργα. Για παράδειγμα, Υπήρχαν πολλές παραστάσεις του ανθρώπινου σώματος που έγιναν από την κλασική ελληνορωμαϊκή τέχνη. Υπήρχαν επίσης κάποια καλλιτεχνικά ρεύματα που χρησίμευαν για την ανάκτηση άλλων τεχνικών αρμονίας και αναλογιών που χάθηκαν με την πάροδο του χρόνου.
Ο ανθρωποκεντρισμός προκάλεσε την αναγέννηση να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη και να παραμείνει σε ισχύ μέχρι τον XNUMXο αιώνα.
Ανθρωπισμός
Είναι ένα άλλο από τα πνευματικά κινήματα στα οποία συνοψίστηκε ο ανθρωποκεντρισμός. Μπορεί να προέρχεται από την Ιταλία από τον XNUMXο αιώνα και εκφράστηκε σε διάφορους κλάδους όπως Ήταν η φιλοσοφία, η λογοτεχνία και η θεολογία. Η φιλοσοφία του ανθρωποκεντρισμού που είχε επιβάλει ήρθε να ανακτήσει την κλασική ελληνική και ρωμαϊκή παράδοση. Αυτές οι κλασικές παραδόσεις έθεσαν επίσης τον άνθρωπο ως αντικείμενο και κέντρο μελέτης και υπεύθυνο να είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Καθ 'όλη την περίοδο κατά την οποία επικράτησε ο ανθρωπισμός, έγιναν διάφορες μεταφράσεις και διάδοση ορισμένων ελληνορωμαϊκών έργων. Αυτά τα έργα θα παρέμεναν κρυμμένα λόγω της ύπαρξης του θεοκεντρισμού κατά τον Μεσαίωνα. Πρέπει να σημειωθεί ότι, αν και ο άνθρωπος θεωρήθηκε το κέντρο του σύμπαντος και ήταν υπεύθυνος για όλα τα πράγματα, σε καμία περίπτωση δεν εγκαταλείφθηκε εντελώς η θρησκεία. Ο ανθρωπισμός εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και έφτασε στο αποκορύφωμά του μεταξύ του XNUMXου και του XNUMXου αιώνα.
Θεμελιώδεις πτυχές του ανθρωποκεντρισμού
Θα αναλύσουμε ποιες είναι οι βασικές θεμελιώδεις πτυχές του ανθρωποκεντρισμού ως δόγμα. Λάβετε υπόψη ότι το κύριο χαρακτηριστικό είναι αυτό ο άνθρωπος και όχι ο Θεός βρίσκεται στο κέντρο της σκέψης. Ως αποτέλεσμα, γεννιούνται από τις υπόλοιπες σκέψεις και ρεύματα που εξαπλώθηκαν στην κοινωνία εκείνης της εποχής.
Χάρη στα χαρακτηριστικά αυτού του δόγματος βρίσκουμε πλήρη εμπιστοσύνη στον άνθρωπο. Εμπιστεύτηκε πλήρως σε όλα όσα ήταν δημιουργία του ανθρώπου και στην ικανότητα αυτού να μπορεί να κυριαρχήσει στο περιβάλλον. Η δόξα και το προσωπικό κύρος της χρονιάς είναι ο στόχος κάθε ατόμου. Υψηλές αξίες δόθηκαν στο κύρος, τη δόξα, τη δύναμη ή τη φήμη. Έφτασαν σε ένα σημείο όπου θεωρούνταν φιλοδοξίες που έκαναν αξία στον άνθρωπο. Δηλαδή, άνθρωποι που δεν είχαν κύρος ή δύναμη δεν είχαν αξία.
Όλα αυτά προκάλεσαν περαιτέρω αισιοδοξία. Αν και υπήρχε μεγαλύτερη ανησυχία για τη γήινη ζωή, η ιδέα ότι ο άνθρωπος έζησε για να απολαύσει το εδώ και τώρα επικράτησε. Αυτό είναι γνωστό ως Carpe Diem. Και σήμαινε ότι ο κόσμος σταμάτησε να είναι ένας τόπος διέλευσης και έγινε ένα μέρος που χρησίμευε για να το απολαύσετε στο σύνολό του.