Το Παλαιοζωικό χωρίζεται σε αρκετές περιόδους που εκτείνονται σε εκατομμύρια χρόνια. Μία από αυτές τις περιόδους είναι η ανθρακοφόρος. Πρόκειται για ένα γεωλογικό χρονοδιάγραμμα που ξεκινά πριν από περίπου 359 εκατομμύρια χρόνια και έληξε πριν από 299 εκατομμύρια χρόνια, δημιουργώντας την περίοδο Πέρμια.
Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε όλα τα χαρακτηριστικά, τη γεωλογία, το κλίμα, τη χλωρίδα και την πανίδα του Carboniferous.
Κύρια χαρακτηριστικά
Σε όλη αυτή την περίοδο, η Βόρεια Αμερική υποδιαιρείται σε Πενσυλβάνια και Μισισιπή. Σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν αρκετές υποδιαιρέσεις όπως η Δυτική Ευρώπη από τη μια και η Ρωσία από την άλλη. Και οι δύο υποδιαιρέσεις είναι δύσκολο να συσχετιστούν μεταξύ τους μαζί με την αμερικανική. Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου είναι ότι μεγάλες εκτάσεις δάσους έχουν θαφτεί διαδοχικά λόγω της μείωσης της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Αυτές οι μεγάλες δασικές μάζες αποσυνθέτουν την οργανική ύλη, προκαλώντας μεγάλα στρώματα άνθρακα. Για το λόγο αυτό, αυτή η περίοδος ονομάζεται ανθρακοφόρος.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μεγάλος αριθμός πρωτόγονων ειδών ψαριών έχουν επίσης εξαφανιστεί και τα χόνδροι και τα οστά είδη έχουν επεκταθεί. Τα αμφίβια άρχισαν να εισβάλλουν στην ηπειρωτική χώρα και άρχισαν να αναπτύσσονται ερπετά, που αργότερα θα έπαιζε κρίσιμο ρόλο στην Ανθρακοφόρο οικοσύστημα. Αυτά τα είδη ζώων έχουν το αποκορύφωμά τους κατά τη διάρκεια του Jurassic. Το Carboniferous χωρίζεται σε Άνω και Κάτω Carboniferous. Κατά τη διάρκεια του Ανώτερου άνθρακα, τα έντομα αφθονούν, μερικά από αυτά μεγάλα, όπως λιβελλούλες. Οι λιβελλούλες αυτής της εποχής είχαν σχεδόν δύο πόδια σε μέγεθος με τεντωμένα φτερά και τα δέντρα ήταν τόσο ψηλά που τα περισσότερα είχαν μήκος περίπου 60 μέτρα.
Όλο αυτό το περιβάλλον δημιουργείται χάρη σε μια ατμόσφαιρα με υψηλή συγκέντρωση οξυγόνου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις και έρευνες σχετικά με αυτήν την ποσότητα οξυγόνου θα μπορούσε να χωρέσει στην ατμόσφαιρα επιτεύχθηκε ποσοστό 35%, δηλαδή 21% σήμερα. Το Carboniferous, το οποίο είναι ένα στάδιο στην ιστορία του πλανήτη μας που είναι αρκετά ενεργό από τεκτονική άποψη. Θα το αναλύσουμε λεπτομερέστερα στην επόμενη ενότητα.
Ανθογονική γεωλογία
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έχουν σημειωθεί μεγάλες αλλαγές σε γεωλογικό επίπεδο, όπως η προέλευση της Ερκινικής ορογένειας. Αυτή η ορογένεια είναι αυτό που προκαλεί το σχηματισμό της μεγάλης ηπείρου που ονομάζεται Pangea. Λάβετε υπόψη ότι ο παγετώνας τελείωσε με τον οποίο οι παγετώνες απλώθηκαν σε όλο το κέντρο και νότια της Pangea.
Στην αρχή αυτής της περιόδου, η παγκόσμια πτώση της στάθμης της θάλασσας που σημειώθηκε στο τέλος του Devonian αντιστράφηκε. Μέσα σε αυτά τα εκατομμύρια χρόνια, η στάθμη της θάλασσας σταδιακά ανέβηκε, δημιουργώντας εκτεταμένες επιηπειρωτικές θάλασσες. Όπως αναφέραμε προηγουμένως, υπήρξε γενική μείωση των πολικών θερμοκρασιών στα νότια. Πίστευε ότι η νότια Gondwana ήταν εντελώς παγετώδης σε όλη την περίοδο. Ωστόσο, όλες αυτές οι περιβαλλοντικές συνθήκες δεν είχαν μεγάλη επίδραση στις τροπικές περιοχές. Σε αυτές τις περιοχές του πλανήτη, τα καταπράσινα δάση άρχισαν να πολλαπλασιάζονται στους βάλτους και σταδιακά μετακινήθηκαν προς τα βόρεια μερικές μοίρες, απομακρύνοντας τους παγετώνες του Νότιου Πόλου.
Συνεχίζοντας με τη γεωλογία, μπορούμε να δούμε ότι μεγάλο μέρος της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής βρισκόταν στον Ισημερινό. Αυτό φαίνεται από τα αρχαία κοιτάσματα ασβεστόλιθου που είναι πολύ παχιά. Η επιστήμη που είναι υπεύθυνη για τη μελέτη των πετρωμάτων και τη χρονική τους οργάνωση είναι στρωματογραφία. Τα ανθρακοφόρα πετρώματα στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική ήταν μια συνεχή διαδοχή ασβεστολιθικών πετρωμάτων, ανιμιστών, σχιστόλιθων και καταθέσεων άνθρακα. Αυτές οι διαδοχικές γραμμές ήταν γνωστές ως κυκλοθέμες.
Ανθρακούχο κλίμα
Προκειμένου να αποκτήσουμε περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με αυτήν την περίοδο, ολόκληρη η περίοδος ταξινομείται στις περιόδους του κατώτερου ανθρακοφόρου και του ανώτερου ανθρακοφόρου. Κατά τη διάρκεια του Κάτω Καρβονοφόρου, φτάνοντας στο όριό του, υπήρξε μια παγκόσμια πτώση της στάθμης της θάλασσας λόγω της επέκτασης των παγετώνων Gondwana. Αυτό προκάλεσε σημαντική υποχώρηση και ψύξη του κλίματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Όταν οι παγετώνες εξαπλώθηκαν, δημιουργήθηκαν διάφορες λίμνες. εκτεταμένες ηπειρωτικές ηπειρωτικές θάλασσες και μεγάλες δεξαμενές άνθρακα του Μισισιπή.
Από την άλλη πλευρά, αυτή η πτώση της θερμοκρασίας αυξήθηκε στο Νότιο Πόλο και οδήγησε στο σχηματισμό παγετώνων στο νότιο τμήμα της Gondwana. Η έρευνα δεν είναι απολύτως σαφής για το αν άρχισαν να σχηματίζονται φύλλα πάγου κατά τη διάρκεια του Devonian ή όχι. Υπήρξε επίσης μια μαζική εξαφάνιση όλης της ζωής των ωκεανών λόγω αυτής της πτώσης της στάθμης της θάλασσας, η οποία επηρέασε τα κρινοειδή και τα αμμωνοειδή, με αποτέλεσμα την απώλεια μεταξύ 40% και 80% όλων των γενών τους, αντίστοιχα.
Τώρα προχωράμε στο Άνω Ανθρακοφόρο. Κατά τη διάρκεια του Άνω Καρβονοφόρου, η Γκοντβάνα ήρθε σε επαφή με την ήπειρο της Παλαιάς Κόκκινης Ψαμμίτη, γνωστή και ως Ευραμερική. Αυτό προκαλεί μείζονες μεγάλες φάσεις του σχηματισμού της Ερκύνιας ορογένεσης. Οι πιο σημαντικές διαβαθμίσεις θερμοκρασίας κατά γεωγραφικό πλάτος αυξήθηκαν κατά τη διάρκεια της Ανώτερης Ανθρακοφόρου. Αν η Ιβηρία, που τότε βρισκόταν κοντά στον άλλο πόλο, είχε επίσης μια χαρακτηριστική χλωρίδα που ήταν προσαρμοσμένη στις ψυχρές συνθήκες.
χλωρίδα και πανίδα
Όπως έχουμε αναφέρει προηγουμένως, τα ψάρια άρχισαν να εξαπλώνονται αν και υποχώρησαν λόγω της μείωσης της στάθμης της θάλασσας. Τα ερπετά άρχισαν να αποικίζουν την επιφάνεια της γης. Η παρουσία πολυάριθμων καλά αναπτυγμένων δακτυλίων στην απολιθωμένη χλωρίδα της Γκοντγουάνα και της Σιβηρίας ανέφεραν ότι οι συνθήκες ήταν αρκετά κρύες. Στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική λείπουν αυτοί οι δακτύλιοι ανάπτυξης. Τα τροπικά κλίματα έληξαν κατά τη διάρκεια της Άνω Carboniferous αλλάζει σημαντικά.
Υπό αυτές τις συνθήκες, τα λυκοποδόφυτα και τα σφηνόφυτα μειώθηκαν σημαντικά στους πληθυσμούς τους. Από την άλλη, οι φτέρες που είχαν σπόρους ήταν αυτές που απέκτησαν σημαντικότερο ρόλο και εξαπλώθηκαν πολύ. Αυτό φαίνεται να δείχνει ότι έπρεπε να προσαρμοστούν σε ξηρότερες κλιματικές συνθήκες. Οι άνθρακες συνέχισαν να σχηματίζονται, αλλά τα λυκοποδόφυτα δεν ήταν πλέον οι κύριοι συνεισφέροντες. Για να κατανοήσετε καλύτερα πώς αναπτύχθηκε η πανίδα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι ενδιαφέρον να συμβουλευτείτε την ενότητα μας για το .
Σε αυτήν την περίοδο υπήρχαν δύο μεγάλοι ωκεανοί που κυριάρχησαν στον κόσμο: το Panthalassa και το Paleo Tethys.
Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την περίοδο του άνθρακα, τα χαρακτηριστικά, τη χλωρίδα και την πανίδα της.
