Μια ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε πρόσφατα ένα νέο αντικείμενο στο ζώνη αστεροειδών. Με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, έχει βρεθεί κάτι πρωτόγνωρο. Η ζώνη των αστεροειδών είναι μια περιοχή που βρίσκεται μεταξύ του Άρη και του Δία, όπου πολλοί αστεροειδείς περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο. Αν και η προέλευσή του δεν μπορεί να προσδιοριστεί 100%, υπάρχει μια ευρέως αποδεκτή θεωρία ότι πρόκειται για έναν «αποτυχημένο πλανήτη». Κατά τον σχηματισμό του sistema ηλιακή, δεν εδραιώθηκε ως πλήρης πλανήτης και, μετά από αρκετές κρούσεις μετεωριτών, κατακερματίστηκε, με αποτέλεσμα τη δομή της σημερινής ζώνης.
Το αντικείμενο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα Αποτελείται από δύο αστεροειδείς που περιφέρονται ο ένας γύρω από τον άλλο., καθιστώντας τον τον πρώτο τεκμηριωμένο δυαδικό αστεροειδή. Επιπλέον, έχει ταξινομηθεί ως κομήτης, καθώς έχει φωτεινό κώμα και επιμήκη ουρά. Η έρευνα πίσω από αυτό το εύρημα παρουσιάστηκε στο περιοδικό Φύση, και ο δυαδικός κομήτης 288P ονομάστηκε, καθιερώνοντας τον εαυτό του ως τον πρώτο δυαδικό αστεροειδή που ταξινομήθηκε ως κομήτης.
Οι έρευνες
Η πρώτη παρατήρηση αυτού του αντικειμένου έγινε τον Σεπτέμβριο του 2016, λίγο πριν το 288P φτάσει στο περιήλιο, το σημείο στην τροχιά του που βρίσκεται πιο κοντά στον Ήλιο. Αυτό επέτρεψε μια πιο λεπτομερή εξέταση του αντικειμένου χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Hubble. Κατά τη διάρκεια αυτών των παρατηρήσεων, διαπιστώθηκε ότι ήταν δύο αστεροειδείς παρόμοιου μεγέθους και μάζας, που περιφέρονται ο ένας γύρω από τον άλλο σε απόσταση περίπου 100 km.
Επιπλέον, ήταν δυνατός ο εντοπισμός πάγου στην επιφάνεια των αστεροειδών. Ο αρχηγός της ομάδας, Jessica Agarwal, από το Ινστιτούτο Max Planck, σχολίασε: «Εντοπίσαμε ισχυρές ενδείξεις εξάχνωσης του πάγου του νερού ως αποτέλεσμα της αυξημένης ηλιακής θέρμανσης. Αυτή η διαδικασία είναι παρόμοια με αυτή που δημιουργεί την ουρά ενός κομήτη.
Η κατανόηση της προέλευσης και της εξέλιξης των κομητών που περιφέρονται γύρω από τη ζώνη των αστεροειδών είναι απαραίτητη. Μεγάλο μέρος της γνώσης που σχετίζεται με την μπορεί να προκύψουν από την έρευνα σε αυτόν τον τομέα. Ο δυαδικός κομήτης λοιπόν καθιερώνεται ως ένα ουσιαστικό κομμάτι για να κατανοήσουμε τις απαρχές του Ηλιακού Συστήματος.
Πρόσθετες παρατηρήσεις του 288P αποκαλύπτουν αρκετά ενδιαφέροντα σημεία. Πρώτον, η δραστηριότητα του κομήτη που παρατηρήθηκε κατά την προσέγγισή του στον Ήλιο δείχνει ότι το 288P υπήρχε ως δυαδικό σύστημα μόνο για περίπου 5,000 χρόνια. Αυτό υποδηλώνει ότι τα δύο αντικείμενα χωρίστηκαν σε ένα σχετικά πρόσφατο γεγονός, πιθανότατα το αποτέλεσμα της αστάθειας που προκλήθηκε από την ταχεία περιστροφή τους.
Η Jessica Agarwal, η οποία ήταν η επικεφαλής επιστήμονας για το έργο, εξηγεί ότι ο επιφανειακός πάγος σε ένα αντικείμενο σε αυτήν την περιοχή του Ηλιακού Συστήματος δεν μπορεί να επιβιώσει για μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός εάν προστατεύεται από ένα στρώμα σκόνης. Αυτό υποδηλώνει ότι το 288P έχει α ενεργή γεωλογική ιστορία, αφήνοντας πολλά ερωτηματικά για την εξέλιξη και την ύπαρξή του.
Οι ομοιότητες μεταξύ του 288P και άλλων αστεροειδών που παρουσιάζουν κομητική δραστηριότητα είναι αξιοσημείωτες. Σήμερα, υπάρχει μια αυξανόμενη ομάδα ουράνιων σωμάτων που είναι γνωστή ως ενεργούς αστεροειδείς. Αυτοί οι αστεροειδείς, που βρίσκονται στη ζώνη των αστεροειδών, παρουσιάζουν συμπεριφορά που θυμίζει κομήτες, εκτοξεύοντας σκόνη και αέρια στο διάστημα. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 20 από αυτούς τους γνωστούς ενεργούς αστεροειδείς, αλλά ο 288P είναι αξιοσημείωτος επειδή είναι ο μόνος που αποτελείται από δύο θραύσματα που ενώνονται με ένα κοινό κέντρο βάρους, αντί για ένα ενιαίο σώμα αστεροειδούς.
Η ταξινόμηση και τα χαρακτηριστικά του 288P
Η ύπαρξη του 288P ως δυαδικού αστεροειδούς με κομητικά χαρακτηριστικά έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον μεταξύ των επιστημόνων. Η δραστηριότητα που παρατηρείται στα 288P αυξάνεται κάθε φορά που πλησιάζει τον Ήλιο, υποδεικνύοντας ότι η εξάχνωση των παγωμένων αερίων είναι αυτή που επιτρέπει αυτή τη δραστηριότητα. Αυτό αντανακλάται στην ουρά του, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, δημιουργείται από την αύξηση της ηλιακής θερμοκρασίας.
Αυτό το φαινόμενο είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του πώς σχηματίζονται οι κομήτες και οι αστεροειδείς.. Το γεγονός ότι το 288P είναι ένα δυαδικό σύστημα προσφέρει επίσης την ευκαιρία να μελετηθεί η μάζα και η σύνθεσή του με περισσότερες λεπτομέρειες, κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει τους αστρονόμους να κατανοήσουν τον σχηματισμό άλλων σωμάτων στο Ηλιακό Σύστημα.
Ο σχηματισμός του 288P πιθανότατα συνέβη αφού ένα μεγαλύτερο αντικείμενο διαλύθηκε, δημιουργώντας δύο θραύσματα που άρχισαν να περιφέρονται το ένα γύρω από το άλλο. Αυτές οι παρατηρήσεις ευθυγραμμίζονται με θεωρητικά μοντέλα που προβλέπουν ότι οι αστεροειδείς μπορούν να διασπαστούν λόγω της χαμηλής βαρυτικής πίεσης στην επιφάνειά τους, αποτέλεσμα της ταχείας περιστροφής.
Όσον αφορά την ιστορία του, το 288P εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη διάρκεια της δραστηριότητας των κομητών στη ζώνη των αστεροειδών. Αν και η δραστηριότητά του εντοπίστηκε σχετικά πρόσφατα, το ιστορικό του γεωλογικός μπορεί να προσφέρει ενδείξεις για το πώς αυτά τα αντικείμενα μπορεί να έχουν επηρεάσει τον σχηματισμό της Γης και άλλων πλανητών.
Αστεροειδής όπως ο 288P είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο για την καλύτερη κατανόηση της ιστορίας του Ηλιακού Συστήματος, αλλά και επειδή μπορεί να έχουν πληροφορίες σχετικά με τον σχηματισμό των ωκεανών της Γης και την ίδια τη ζωή. Έχει προταθεί ότι οι κρούσεις από αστεροειδείς πλούσιους σε νερό και οργανικά βοήθησαν στη δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για τη ζωή στον πλανήτη μας.
Το γεγονός ότι σώματα όπως το 288P παρουσιάζουν χαρακτηριστικά τόσο αστεροειδών όσο και κομητών υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη να επανεξετάζουμε συνεχώς τις ταξινομήσεις μας για τα ουράνια αντικείμενα, καθώς η γνώση και οι παρατηρήσεις προχωρούν γρήγορα.
