El έρημος της Ναμίμπια Είναι γνωστή ως η χώρα των υψηλότερων αμμόλοφων στον κόσμο. Θεωρείται η αρχαιότερη έρημος σε ολόκληρο τον πλανήτη και υπάρχουν ενδείξεις ότι υπήρχε ήδη κατά την Τριτογενή Εποχή, πριν από περισσότερα από 65 εκατομμύρια χρόνια. Εκείνη την εποχή περίπου εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι.
Για αυτόν τον λόγο, θα αφιερώσουμε αυτό το άρθρο για να σας πούμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την έρημο της Ναμίμπια, τα χαρακτηριστικά, τη χλωρίδα και την πανίδα της.
Κύρια χαρακτηριστικά
Εκτείνεται κατά μήκος της ακτής της Ναμίμπια, μεταξύ του ποταμού Orange, που συνορεύει με τη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής στα νότια, και του ποταμού Kunene, που συνορεύει με την Αγκόλα στα βόρεια. Έχει μήκος 2.000 km, εκ των οποίων τα 1.800 km είναι έδαφος της Ναμίμπια, αν και συνεχίζει νότια κατά μήκος μεγάλου μέρους των ακτών του Ατλαντικού της Νότιας Αφρικής, με πλάτος μεταξύ 80 και 200 km και έκταση σχεδόν 80.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Αυτή η έρημος είναι ένα συναρπαστικό μέρος όπου μπορείτε να παρατηρήσετε διάφορα γεωγραφικά και κλιματικά χαρακτηριστικά που μπορούν να συγκριθούν με άλλα. τύπους θερμών κλιμάτων στον κόσμο.
σκελετό ακτή
Πήρε το όνομά του από τα απομεινάρια ενός μεγάλου αριθμού προσαρνημένων πλοίων που έχουν καθηλωθεί στην ακτή, δημιουργώντας ένα φανταστικό τοπίο. Το να φτάσετε στο Skeleton Coast δεν είναι εύκολο έργο, στην πραγματικότητα είναι μια από τις πιο δύσκολες περιοχές στη Ναμίμπια. Ένας τρόπος για να φτάσετε εκεί είναι οδικώς προς τον κόλπο Torra, που βρίσκεται στην καρδιά του εθνικού πάρκου. Αυτή είναι μια περιοχή που κρύβει εκατοντάδες μυστικά και ιστορίες, και ένας συναρπαστικός προορισμός για τους τολμηρούς. Η περιοχή επηρεάζεται από ψυχρά ωκεάνια ρεύματα μεταξύ επικίνδυνων βράχων, τυλιγμένο σε μια πυκνή ομίχλη, η οποία ήταν μια πραγματική παγίδα για φαλαινοθήρες.
Το χειρότερο είναι ότι όσοι τόλμησαν να πλησιάσουν την ακτή με βάρκα από τις βάρκες τους έμειναν αγκυροβολημένοι στην παραλία, χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν λόγω των τεράστιων κυμάτων, τυφλώθηκαν από την ομίχλη και ωθήθηκαν στο θάνατο. Ένας περιπλανώμενος σε μια άγονη έρημο που προορίζεται για μια αληθινή ακτή των σκελετών, η μόνη του ελπίδα είναι να διασχίσει μίλια άμμου για να βρει έναν βάλτο. Στην ακτή, εκατοντάδες καρίνες διαλύονται στην ύπαιθρο.
Σωματικός Σταυρός
Το Cabo Cross βρίσκεται στην Εθνική Περιοχή Τουρισμού και Αναψυχής της Δυτικής Ακτής, η οποία καταλήγει στον ποταμό Ugab. Τις μέρες με πολύ ψηλή παλίρροια, το νερό φτάνει στους αμμόλοφους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο εύκολο να βρείτε εγκαταλελειμμένα οχήματα εδώ, όπως παλιά αγκυροβολημένα πλοία και πτώματα φαλαινών.
Το 1486, ήταν το πρώτο μέρος όπου οι Ευρωπαίοι έδεσαν σε αυτήν την ακτή. Ο Πορτογάλος Ντιέγκο Κάο τοποθέτησε τον σταυρό, εξ ου και το όνομα, και οι Γερμανοί τον έστειλαν στη χώρα του το 1893. Σήμερα το βραχώδες ακρωτήρι είναι γνωστό για τον βιότοπό του με 300.000 φώκιες, αλλά ο αριθμός των τουριστών και των τσακαλιών έχει μειωθεί σε δεκάδες χιλιάδες. Αυτά τα αρπακτικά έρχονται να καταβροχθίσουν τα κουτάβια της φώκιας, τα οποία γεννιούνται νεκρά, συνθλιμμένα ή υποσιτισμένα όταν οι μητέρες τους δεν έρχονται να τα βρουν. Η εξάπλωσή του οφείλεται στην αφθονία των ψαριών στα νερά των ακτών της Ναμίμπια.
Οι φώκιες καταναλώνουν περισσότερα ψάρια από ό,τι ο στόλος της Ναμίμπια και της Νότιας Αφρικής μαζί, οδηγώντας σε μέτρα για τον έλεγχο του αριθμού των πληθυσμών που θηρεύονται, αν και οι φόνοι δεν έλυσαν το πρόβλημα.
Ναμίμπια έρημος
Μόλις λίγα μέτρα μέσα στην ακτή του Σκελετού ξεκινά η εντυπωσιακή Θάλασσα των Αμμόλοφων, που θεωρείται μια από τις ομορφότερες στον κόσμο. Στη νοτιοδυτική ακτή της Αφρικής, η μαγική περιοχή όπου η θάλασσα των αμμόλοφων συναντά τον ωκεανό στην έρημο της Ναμίμπια, κοινώς γνωστή ως «Πύλη της Κόλασης», είναι λίγο μυστήριο.
Αυτοί οι ατελείωτοι κόκκινοι αμμόλοφοι που πεθαίνουν στον Ατλαντικό Ωκεανό σχηματίζονται μέσω μιας μακράς διαδικασίας διάβρωσης, μετακινούμενοι από χερσαίες μάζες πιο μέσα στην ενδοχώρα. Ο ποταμός Orange το μεταφέρει στην ενδοχώρα στον Ατλαντικό Ωκεανό, όπου ισχυρά ρεύματα το μεταφέρουν βόρεια, εναποθέτοντάς το πίσω σε ξηρά. Το κόκκινο χώμα που σχηματίζει τους αμμόλοφους προέρχεται από την έρημο Καλαχάρι.
Είναι ένα από τα πιο ξηρά μέρη στη Γη, με λίγες μόνο σταγόνες βροχής το χρόνο. Οι άνεμοι στην ενδοχώρα από την έρημο της Ναμίμπια συνέχισαν να πνέουν, εμποδίζοντας την υγρασία από το θαλασσινό νερό να προωθηθεί αρκετά μέτρα πάνω από την ακτή. Η γραμμή ανάμεσα στην παραλία και την έρημο είναι απροσδιόριστη.
Χάρη σε ένα από τα πιο εμβληματικά χαρακτηριστικά του, τον κοκκινωπό τόνο της άμμου, είναι μια ανεξάντλητη πηγή απέραντων και πανέμορφων τοπίων. Το χρώμα του οφείλεται στην οξείδωση των κρυστάλλων χαλαζία που σχηματίζουν τους κόκκους της άμμου. Αυτοί, με τη σειρά τους, σχηματίζουν μερικούς από τους μεγαλύτερους αμμόλοφους και μοναδικά περιβάλλοντα στη Γη.
Μια λίμνη που σχηματίζεται στην περιοχή όταν βρέχει. Πολλά από αυτά έχουν στεγνώσει για εκατοντάδες χρόνια και είναι όμορφα σε ένα επίπεδο λευκό φόντο, που περιβάλλονται από χάλκινους αμμόλοφους ύψους τριακοσίων μέτρων και είναι διακοσμημένα με σκελετούς νεκρών ακακιών διάσπαρτων στο εσωτερικό τους.
Κατά μήκος της μεγάλης κοιλάδας του Tsauchab, που περιβάλλεται από χάλκινους αμμόλοφους. Εκεί βρίσκεται ο περίφημος Dune 45, στον οποίο οι τουρίστες σκαρφαλώνουν για να απολαύσουν την πιο εντυπωσιακή ανατολή του ηλίου στην έρημο. Το ανατέλλον φως του ήλιου και ο κοκκινωπός τόνος της άμμου είναι ένα μοναδικό θέαμα που δεν θα ξεχαστεί.
Ωστόσο, τα 300 μέτρα του δεν ταιριάζουν με τον 7ο ψηλότερο αμμόλοφο στον κόσμο, ο οποίος έχει ύψος 380 μέτρα. Οι αμμόλοφοι που βρίσκονται πιο κοντά στη θάλασσα και παράλληλα στην ακτή είναι αριθμημένοι σαν να είναι δρόμοι, αλλά οι εσωτερικοί αμμόλοφοι έχουν σχήμα αστεριού και έχουν συγκεκριμένο αριθμό. Το Dune 45 πήρε το όνομά του επειδή απέχει 45 χιλιόμετρα από το Sesrim. Σε απόσταση 4 χλμ. από αυτό το κάμπινγκ βρίσκεται το ομώνυμο φαράγγι, το οποίο επίσης αξίζει να επισκεφθείτε.
Χλωρίδα και πανίδα της ερήμου της Ναμίμπια
Η πλούσια πανίδα αυτού του τόπου είναι καταπληκτική. Αν και μπορεί να ειπωθεί ότι η έρημος της Ναμίμπια δεν είχε αρκετές βροχοπτώσεις από την Κρητιδική περίοδο (περίπου 55 εκατομμύρια χρόνια πριν), πολλά είδη εξακολουθούν να διαχειρίζονται. Ανάμεσά τους επιβιώνουν: φίδια, σαύρες, ύαινες και ενδημικά έντομα; σε μια περιοχή με λίγο άνεμο, όπου ο άνεμος πνέει πάνω από τα φαγώσιμα υπολείμματα, πέφτουν μόνο μερικές σταγόνες κάθε χρόνο, που εξατμίζονται τόσο γρήγορα όσο ένα σύννεφο.
Είναι τόσο υπέροχο για μένα να γνωρίζω αυτές τις ομορφιές της μητέρας μας φύσης σε αυτόν τον Γαλάζιο Πλανήτη, είναι σχετικά θέματα που εμπλουτίζουν τον γενικό μας πολιτισμό. Χαιρετισμούς