Αυτή η εικοστή τρίτη σύνοδος κορυφής για το κλίμα (COP23) έχει ήδη λήξει και το κάνει με την έγκριση ενός εγγράφου που ξεκινά να καθορίσει τους κανόνες της συμφωνίας του Παρισιού κατά της κλιματικής αλλαγής. Αυτή η συμφωνία έχει σχεδόν 200 χώρες που έχουν επιβεβαιώσει τη δέσμευσή τους στη Βόννη για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος παρά την αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αυτή η συμφωνία είναι ζωτικής σημασίας για να σταματήσει η αλλαγή του κλίματος και τώρα περισσότερο από ποτέ, αφού, μετά την αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών, μιας από τις πιο ρυπογόνες χώρες στον κόσμο, πρέπει να καταβληθεί μεγαλύτερη προσπάθεια για να μην επιτευχθεί αύξηση 2 ° C των μέσων θερμοκρασιών του πλανήτη. Ποιοι κανόνες έχουν θεσπιστεί σε αυτήν τη Συμφωνία του Παρισιού;
Η COP23 τελειώνει
Ο πρωθυπουργός των Φίτζι, Frank Bainimarama, ο οποίος κατείχε την προεδρία της COP23, έκρινε ότι το κείμενο που εγκρίθηκε στη σύνοδο κορυφής, κάλεσε "Η Στιγμή της Εφαρμογής" της Συμφωνίας των Παρισίων, κάνοντας ένα νεύμα στη λέξη «ταύρος» με την οποία οι Φίτζι χαιρετούν ο ένας τον άλλον, είναι «ένα βήμα μπροστά για να προχωρήσουμε στην εφαρμογή του συμφώνου που επιτεύχθηκε το 2015».
Αν και έχουν επιτευχθεί ορισμένες διαπραγματεύσεις και διαμορφώνεται αυτή η συμφωνία, πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος για τη Δράση για το Κλίμα, Miguel Arias Cañete, έχει αναγνωρίσει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια έντονη χρονιά συναντήσεων για την κλιματική διπλωματία. Υπάρχουν ακόμη πολλές πτυχές που πρέπει να εξεταστούν και να ληφθούν υπόψη για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Μεταξύ αυτών, ξεχωρίζει η σημασία των δεσμεύσεων των εθνών για τη διασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος, όπως μπορεί να διαβαστεί στο άρθρο για την έναρξη της Συνόδου Κορυφής για το Κλίμα στη Βόννη.
Χαρακτηριστικά εγγράφου
Αυτό το έγγραφο περιέχει αναθεωρήσεις σε πολλές από τις εθνικές δεσμεύσεις μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και τη χρηματοδότηση που θα διαθέσουν οι πλουσιότερες χώρες σε εκείνες που βρίσκονται σε ανάπτυξη για να μπορέσουν να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή.
Το θέμα της χρηματοδότησης, ειδικότερα, καθυστέρησε την υιοθέτηση συμφωνίας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, καθώς οι αναπτυσσόμενες χώρες απαίτησαν από τις πλούσιες χώρες να αναφέρουν δύο χρόνια νωρίτερα πόσα χρήματα θα συνεισφέρουν και πότε, ώστε να γνωρίζουν τι κεφάλαια είχαν διαθέσιμα. Αυτή η κατάσταση υπογραμμίζει την ανάγκη για μια σταθερή δέσμευση, όπως εξηγείται στην ανάλυση του Οι επιδόσεις της Ισπανίας στη Συμφωνία του Παρισιού.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αποχωρήσει από τη Συμφωνία του Παρισιού, αν και αυτή η έξοδος Δεν θα υλοποιηθεί έως το 2020. Ωστόσο, η ανακοίνωση της απόσυρσης αυτής της χώρας δημιούργησε κλίμα γενικής δυσπιστίας στις αναπτυσσόμενες χώρες που έχουν πιέσει τις υπόλοιπες πλουσιότερες χώρες να παραμείνουν δεσμευμένες να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση.
Υπενθυμίζουμε ότι σήμερα μια οικονομική ανάπτυξη είναι συνώνυμη με τη ρύπανση. Δηλαδή, το ΑΕΠ μιας χώρας σχετίζεται στενά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, έτσι οι αναπτυσσόμενες χώρες, εάν θέλουν να σταματήσουν να εκπέμπουν αέρια, θα χρειαστούν χρηματοδότηση για να μπορέσει να συνεχίσει να αναπτύσσεται οικονομικά. Για να το καταλάβετε καλύτερα, είναι χρήσιμο να διαβάσετε σχετικά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στο μέλλον.
Χρηματοδότηση και διάλογος Talanoa
Επιτεύχθηκαν οι αναπτυσσόμενες χώρες το Ταμείο Προσαρμογής Πρωτοκόλλου του Κιότο παραμείνετε στη Συμφωνία του Παρισιού. Επιπλέον, υπάρχει μια υποχρέωση που δείχνει ότι τα πλουσιότερα έθνη θα πρέπει να παρουσιάσουν μια διαφανή και λεπτομερή έκθεση για το πόσα χρήματα θα συνεισφέρουν έως το 2020, δηλαδή όταν το Σύμφωνο του Παρισιού τίθεται σε λειτουργία, το οποίο για πρώτη φορά έχει υποχρεώσεις για όλους.
Εν ολίγοις, οι αναπτυσσόμενες χώρες ήθελαν να διασφαλίσουν ότι οι πιο υπεύθυνες για την κλιματική αλλαγή εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους στη δεύτερη φάση του Πρωτοκόλλου του Κιότο, μέχρι το 2020, ώστε να αρχίσουν να φτιάχνουν το δικό τους από εκείνη την ημερομηνία και μέσω της Συμφωνίας του Παρισιού. Είναι σημαντικό αυτές οι χώρες να διατηρήσουν έναν ρευστό διάλογο για να διασφαλίσουν ότι οι συμφωνίες εκπληρώνονται, παρόμοιο με αυτό που ορίζεται στο πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Σε αυτό το COP23, ο λεγόμενος διάλογος Talanoa έχει σχεδιαστεί. Αυτό συνίσταται στην υπευθυνότητα στην επόμενη σύνοδο κορυφής στην οποία οι χώρες θα πρέπει να εξηγήσουν πώς θα αυξήσουν τις φιλοδοξίες τους και τις τρέχουσες δεσμεύσεις τους για μείωση των εκπομπών για να επιτύχουν τον συμφωνημένο στόχο μείωσης των παγκόσμιων θερμοκρασιών.
Ο διάλογος Talanoa δεν θα περιλαμβάνει μόνο κυβερνήσεις, πράκτορες της κοινωνίας των πολιτών (εταιρείες, συνδικάτα, περιβαλλοντολόγοι, επιστήμονες κ.λπ.) θα είναι επίσης παρόντες, και οι πλούσιες χώρες θα πρέπει να λογοδοτούν τι θα κάνουν πριν από το 2020 για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Τέλος, υπενθυμίστηκε ότι οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος δεν είναι οι ίδιες για όλους, αλλά ότι κανείς δεν δραπετεύει από αυτά.
