Συχνά υποστηρίζεται ότι η μνήμη για καιρικά φαινόμενα είναι σύντομη, με αποτέλεσμα περιορισμένη διατήρηση των ακραίων γεγονότων, τα οποία τείνουμε να υπερβάλλουμε. Υπάρχει μια επικρατούσα πεποίθηση μεταξύ των ανθρώπων όλων των ηλικιών ότι οι χειμώνες έχουν αλλάξει σημαντικά από τα ιστορικά τους πρότυπα. Είναι όμως σωστή αυτή η πεποίθηση; Είναι αλήθεια ότι οι χειμώνες γίνονται πιο σύντομοι στην Ισπανία;
Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε Αν οι χειμώνες στην Ισπανία γίνονται όλο και πιο σύντομοι.
Κρύες μέρες στην Ισπανία
Για πολλά χρόνια, έχει τεκμηριωθεί μια χαμηλότερη από την αναμενόμενη συχνότητα κρύων ημερών, που αποδίδεται στη βασική φυσική μεταβλητότητα, μαζί με γενικά αυξημένες ελάχιστες θερμοκρασίες, σύμφωνα με τις προβλέψεις που περιγράφονται από διάφορα σενάρια κλιματικής αλλαγής. Ένα από αυτά προβλέπει μείωση της διάρκειας των χειμώνων και αύξηση της διάρκειας των καλοκαιριών. Μια μελέτη του César Rodríguez εξέτασε τα αρχεία θερμοκρασίας από διάφορα παρατηρητήρια σε όλη τη χώρα και ανακάλυψε ότι τα καλοκαίρια επεκτείνονται κατά 4 έως 15 ημέρες ανά δεκαετία, ανάλογα με την περιοχή. Με βάση αυτή την έρευνα, παρόμοια ανάλυση πραγματοποιήθηκε σε όλη τη χώρα. Η παρούσα μελέτη στοχεύει να πραγματοποιήσει την ίδια αξιολόγηση ειδικά για το χειμώνα. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το πώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις εποχές μας, μπορείτε να ανατρέξετε ο αντίκτυπος του λιώσιμου πάγου στην Ισπανία.
Ποια μεθοδολογία χρησιμοποιήθηκε για τη διενέργεια των υπολογισμών;
Για τον προσδιορισμό των πιθανών αλλαγών του χειμώνα, το αρχικό καθήκον είναι να καθοριστεί ένας ορισμός του χειμώνα και της διάρκειάς του. Η ανάλυση πραγματοποιήθηκε με τη χρήση της βάσης δεδομένων επαναανάλυσης ERA5 της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής Copernicus (C3S), η οποία προσφέρει ωριαία δεδομένα από το 1940 έως σήμερα, με χωρική ανάλυση 0,25⁰ τόσο για γεωγραφικό πλάτος όσο και για γεωγραφικό μήκος. Έχουν γίνει επόμενοι υπολογισμοί για κάθε συγκεκριμένο σημείο:
Η μέση ημερήσια θερμοκρασία έχει προσδιοριστεί για την περίοδο από , που καλύπτει τα έτη 1991 έως 2020. Για να αποφευχθεί η συμπερίληψη περιόδων εκτός χειμώνα που παρουσιάζουν ελάχιστες θερμοκρασίες χαρακτηριστικές εκείνης της εποχής αλλά αποκλίνουν σημαντικά από τις τυπικές χειμερινές συνθήκες (συμπεριλαμβανομένων των χαμηλών μέγιστων θερμοκρασιών), χρησιμοποιήθηκε η μέση θερμοκρασία αντί της ελάχιστης θερμοκρασίας.
Με αυτόν τον τρόπο, Οι περίοδοι, συχνά ενδεικτικές της άνοιξης, που θα μπορούσαν να είναι παραπλανητικές και να επιμηκύνουν άσκοπα τη χειμερινή περίοδο έχουν ουσιαστικά αποκλειστεί. Στη συνέχεια, καθορίστηκε ένα όριο με βάση το 70ο εκατοστημόριο της κατανομής των ημερήσιων μέσων θερμοκρασιών, επιτρέποντας την εξάλειψη των ακραίων ημερών με σημαντικά υψηλές θετικές ανωμαλίες. Οι τιμές κατωφλίου σε κάθε τοποθεσία απεικονίζονται στην παρακάτω εικόνα.
Για κάθε έτος από το 1940 έως το 2022, υπολογίστηκε η κινητή μέση θερμοκρασία εννέα ημερών και προσδιορίστηκαν οι ημέρες έναρξης και λήξης του έτους που έφτασαν ή έπεσαν κάτω από το καθορισμένο όριο θερμοκρασίας. Για να αποφύγετε την εμφάνιση ψευδών θετικών, επιλέχθηκε μια εκτεταμένη χειμερινή περίοδος αντί να επικεντρωθεί σε μια μόνο ανοιξιάτικη ή φθινοπωρινή ημέρα που χαρακτηρίζεται από μια ασυνήθιστα χαμηλή θερμοκρασία. Η θερμοκρασία σε μια συγκεκριμένη ημέρα προσδιορίστηκε με τον μέσο όρο των τιμών από τις τέσσερις ημέρες πριν και τις τέσσερις ημέρες μετά, με αποτέλεσμα συνολικά εννέα ημέρες.
Τέλος, εξετάστηκαν οι ημερομηνίες των 82 χειμώνων για να ανιχνευθούν αυξητικές ή φθίνουσες τάσεις με την εφαρμογή του τεστ Mann-Kendall. Αν και η μεθοδολογία και τα κατώφλια μπορεί να φαίνονται υποκειμενικά, τα αποτελέσματα έδειξαν συνεπή και συγκρίσιμη συμπεριφορά όταν τροποποιήθηκαν ορισμένες παράμετροι (συμπεριλαμβανομένων των εκατοστημόνων, ημερομηνιών, κλιματολογικής περιόδου κ.λπ.), γεγονός που υποδηλώνει ότι: Μάλιστα, η διάρκεια του χειμώνα μειώνεται. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι τα ευρήματα πρέπει να θεωρούνται ως προσέγγιση και όχι οριστικές ή άκαμπτες τιμές.
Χειμερινή παρακμή
Μελέτες αποκαλύπτουν μια αξιοσημείωτη μείωση της χειμερινής περιόδου σε όλες σχεδόν τις περιοχές από τη δεκαετία του 1940. Αυτή η πτώση είναι λιγότερο έντονη στη νοτιοδυτική περιοχή της χερσονήσου, ενώ οι κεντρικές και ανατολικές περιοχές παρουσιάζουν πιο σημαντική πτώση, με πολλές τοποθεσίες να παρουσιάζουν μεγαλύτερη μείωση. από ένα μήνα. Κατά μέσο όρο, Η διάρκεια των χειμώνων σήμερα είναι ένα μήνα μικρότερη από ό,τι στα μέσα του 20ού αιώνα.
Εδώ μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το πώς Ο περασμένος χειμώνας ήταν ο θερμότερος που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία της Ισπανίας.. Υπάρχουν περιοχές όπου η τάση δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί με βεβαιότητα μεγαλύτερη από 95% (p-value μεγαλύτερη από 0,05). Σε ποσοστιαίες τιμές, Ο χειμώνας έχει μειωθεί κατά περισσότερο από 30% σε πάνω από τη μισή χώρα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή η σημαντική τάση παρατηρείται επίσης στις θαλάσσιες περιοχές των Καναρίων Νήσων, όπου η πτώση είναι ακόμη πιο έντονη και σαφής από ό,τι στην Ιβηρική Χερσόνησο. Μέρος της εξήγησης αυτού του φαινομένου μπορεί να βρίσκεται στα χαμηλότερα πλάτη θερμοκρασίας που παρατηρούνται στο αρχιπέλαγος. Ως αποτέλεσμα, ακόμη και μικρές διακυμάνσεις στη θερμοκρασία μπορεί να προκαλέσουν ουσιαστικές αλλαγές στο εποχιακό ημερολόγιο.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι μια πτωτική τάση δεν υποδηλώνει ότι κάθε χειμώνας είναι μικρότερος από τον προκάτοχό του. Χειμώνες ποικίλης διάρκειας έχουν συμβεί τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά ένα ευρύτερο χρονικό πλαίσιο αποκαλύπτει περισσότερες λεπτομέρειες για την έναρξη του κρύου καιρού στην Ισπανία, μπορεί να προσφέρει μια πιο ολοκληρωμένη άποψη της εποχιακής συμπεριφοράς.
Χειμώνας και χειμώνας φθινόπωρο
Η διάρκεια των χειμώνων μειώνεται ως αποτέλεσμα της «κλοπής» τόσο της άνοιξης όσο και του φθινοπώρου. Αυτή η σταδιακή επέκταση Δεν είναι ομοιόμορφο, παρουσιάζοντας γενικά πιο σημαντική αύξηση την άνοιξη από ότι το φθινόπωρο.. Η επιμήκυνση της άνοιξης, γνωστή ως «invernavera», είναι ιδιαίτερα εμφανής στις νότιες, κεντρικές και ανατολικές περιοχές της χερσονήσου, όπου σε πολλές περιοχές έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από τρεις εβδομάδες. Επιπλέον, αυτή η τάση παρατηρείται σε μεγάλο μέρος της επικράτειας. Παρόμοιο μοτίβο παρατηρείται στα Κανάρια Νησιά. Έτσι, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η βράχυνση της άνοιξης λόγω της παράτασης του καλοκαιριού αντισταθμίζεται από την παράτασή της σε βάρος του χειμώνα.
Όσο για το φαινόμενο της μείωσης του χειμώνα μέχρι το φθινόπωρο, που ονομάζεται «inverotoño», το μέγεθος είναι ελάχιστο. Στις νότιες περιοχές και σε ορισμένες ανατολικές περιοχές, η μείωση είναι ιδιαίτερα χαμηλή, με επίπεδο βεβαιότητας που δεν υπερβαίνει το 95%. Από την άλλη, σε άλλες περιοχές η τάση ξεπερνά τις δέκα ημέρες και η βεβαιότητα είναι αρκετά εμφανής. Συγκεκριμένα, στα Κανάρια νησιά το φθινόπωρο επιμηκύνεται στις δυτικές περιοχές, που διαρκεί περισσότερο από τρεις εβδομάδες. Τα αποτελέσματα αυτής της ανάλυσης προκαλούν εικασίες σχετικά με την πιθανή διάρκεια του χειμώνα σε 82 χρόνια από τώρα. Ωστόσο, τέτοιες προβολές πρέπει να προσεγγίζονται με μεγάλη προσοχή.
Η σταδιακή πτώση του χειμώνα χαρακτηρίζεται από μη γραμμικά και μη μονοτονικά μοτίβα, που εμφανίζουν περιόδους έντονων τάσεων, στασιμότητας, ακόμη και ελαφρών αυξήσεων. Γενικά, παρατηρείται πτωτική τάση στη Χερσόνησο από τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, η οποία αντιστοιχεί στο δεύτερο μισό της περιόδου που μελετήθηκε. Αντί,. Επομένως, είναι εύλογο ότι η χειμερινή μείωση παρουσιάζει επιτάχυνση.
Τα στοιχεία ευθυγραμμίζονται με την άποψη ότι οι χειμώνες γίνονται πιο σύντομοι, μια τάση που αντιστοιχεί σε προβλέψεις που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή. Αυτή η μείωση της διάρκειας του χειμώνα αντισταθμίζεται σε κάποιο βαθμό από την παράταση της άνοιξης, ενώ οι επιπτώσεις που παρατηρούνται το φθινόπωρο είναι λιγότερο σημαντικές.
