Η μεγαλύτερη έρημος στη Βόρεια Αμερική
Αυτή η περιοχή, η οποία εκτείνεται σε μια μεγάλη περιοχή σε όλο το βόρειο Μεξικό και τις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες, περιλαμβάνει ένα σημαντικό τμήμα του Δυτικού Τέξας, καθώς και τμήματα της μεσαίας και κατώτερης κοιλάδας του Ρίο Γκράντε και της κάτω κοιλάδας Pecos στο Νέο Μεξικό. Εάν θέλετε να διευρύνετε τις γνώσεις σας σχετικά με άλλες περιοχές της ερήμου, μπορείτε επίσης να συμβουλευτείτε το άρθρο μας για την έρημο Μοχάβε.
Αυτή η τεράστια έκταση, η οποία καλύπτει το 12,6% της επιφάνειας του Μεξικού, είναι η τρίτη μεγαλύτερη έρημος στο δυτικό ημισφαίριο και η δεύτερη στην Αμερική, την οποία ξεπερνά μόνο η έρημος του Great Basin. Η μοναδική σύνθεση τοπίου σε αυτήν την περιοχή αποτελείται από αμμόλοφους, λιβάδια και θαμνώδεις εκτάσεις, που προκύπτουν από διάφορους παράγοντες όπως η ανακούφιση, οι βροχοπτώσεις, οι θερμοκρασίες, το έδαφος και η βλάστηση. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη χλωρίδα της περιοχής, δείτε το κεφάλαιό μας για αυτήν.
Με την πάροδο του χρόνου, η περιοχή έχει υποστεί σημαντική υποβάθμιση, κυρίως λόγω της εκτεταμένης βόσκησης. Τα αυτοφυή χόρτα που κάποτε κυριαρχούσαν και αρκετά είδη έχουν εκτοπιστεί από ξυλώδη φυτά όπως το κρεόσωτο και το μεσκίτη. Για να κατανοήσετε πώς αυτά τα φυτά επηρεάζουν το οικοσύστημα, μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει να μάθετε το Έρημος Sonoran, που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά.
Το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής αποτελείται από θαλάσσια ιζηματογενή πετρώματα, αν και ορισμένες ορεινές περιοχές περιέχουν πετρώματα ηφαιστειακής προέλευσης. Τέσσερα συστήματα λεκάνης απορροής - το Río Grande, το Río Casas Grandes, το Mapimí Bolsón και το Mayrán - επηρεάζουν σημαντικά τις υδρολογικές συνθήκες, με το Río Grande να αποτελεί το πολιτικό όριο μεταξύ Μεξικού και ΗΠΑ. Η περιοχή είναι κατά 80% ασβεστώδης, υποδεικνύοντας ότι κάποτε βυθίστηκε στο νερό και βυθίστηκε στο νερό.
Κλίμα της ερήμου Τσιουάχουαν
Η έρημος Τσιουάουαν, που βρίσκεται σε μια ορογραφική σκιερή ζώνη, προστατεύεται από σημαντική υγρασία από τη Sierra Madre Occidental στα δυτικά και τη Sierra Madre Oriental στα ανατολικά, που εμποδίζουν την είσοδο υγρασίας από τον Ειρηνικό Ωκεανό και τον Κόλπο του Μεξικού. Εάν θέλετε να κατανοήσετε καλύτερα πώς αυτά τα εμπόδια επηρεάζουν το κλίμα, συζητάμε επίσης παρόμοια φαινόμενα στο άρθρο μας.
Το κλίμα στην έρημο είναι ξηρό, με περίοδο βροχών το καλοκαίρι και μειωμένες βροχοπτώσεις το χειμώνα. Λόγω του υψομέτρου του, το οποίο κυμαίνεται μεταξύ 600 και 1675 μέτρων, οι θερμοκρασίες είναι μέτριες σε σύγκριση με άλλες ερήμους και φτάνουν μεταξύ 35 και 40°C το καλοκαίρι. Το χειμώνα, οι θερμοκρασίες μπορεί να μειωθούν σημαντικά, προκαλώντας περιστασιακά παγετό. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι περίπου 24°C και οι βροχοπτώσεις είναι 200 έως 300 mm ετησίως, σχεδόν όλες το καλοκαίρι. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο προσαρμογής της χλωρίδας σε αυτές τις συνθήκες, μπορείτε να επισκεφτείτε την ενότητα χλωρίδας μας.
Χλωρίδα της μεγαλύτερης ερήμου στη Βόρεια Αμερική
Η έρημος φιλοξενεί περίπου 3.500 είδη φυτών, με 1.000 ενδημικά και τουλάχιστον 16 αποκλειστικά γένη. Η ποικίλη τοπογραφία και οι κλιματικές αλλαγές τα τελευταία 10.000 χρόνια έχουν συμβάλει στο υψηλό επίπεδο ενδημισμού. Για να μάθετε για τα φυτικά είδη που είναι ανθεκτικά στις ακραίες συνθήκες, ανατρέξτε στην ενότητα βλάστησης.
Το τοπίο της ερήμου αποτελείται από 20% λιβάδια με ανθεκτικούς θάμνους, όπως θάμνους κρεόσωτου, ακακίες και σκούπες. Στην ενδοχώρα, τα αμμώδη και χαλικώδη εδάφη υποστηρίζουν είδη όπως η yucca και η opuntia, συμπεριλαμβανομένου του κάκτου του ουράνιου τόξου της Αριζόνα και του μεξικανικού κάκτου πυρκαγιάς, που κατοικούν στις παραμεθόριες περιοχές. Επίσης, αν θέλετε να εμβαθύνετε στο οικοσύστημα, μπορείτε να εξερευνήσετε τη χλωρίδα άλλων κοντινών ερήμων μέσω των σχετικών συνδέσμων.
Πανίδα
Στον βιότοπο της ερήμου, κατοικούν πολυάριθμα ασπόνδυλα, όπως ταραντούλες, σκορπιοί με μαστίγιο, χιλιοποδαρούσες και γιγάντιες σαρανταποδαρούσες. Επιπλέον, υπάρχει μεγάλη ποικιλία από πεταλούδες και σκώρους που συμβάλλουν στη βιοποικιλότητα. Ανάμεσα στα ψάρια που έχουν αναπτύξει μοναδικές προσαρμογές λόγω της απομόνωσής τους, συναντάμε ενδημικά είδη. Τα αμφίβια, συμπεριλαμβανομένων των σαλαμάνδρων, των φρύνων και των βατράχων, αποτελούν επίσης μέρος της πανίδας του. Για λεπτομέρειες σχετικά με συγκεκριμένα είδη, δείτε το άρθρο μας για τη βιοποικιλότητα της ερήμου.
Τα θηλαστικά που κατοικούν σε αυτήν την περιοχή περιλαμβάνουν το pronghorn, το ελάφι μουλάρι, τη γκρίζα αλεπού και πολλά είδη τρωκτικών, όπως ο αρουραίος καγκουρό και το κουνέλι με μαύρη ουρά. Το αμερικανικό Pronghorn, με μόνο 24 άτομα να παραμένουν στο Τσιουάουα, κινδυνεύει με εξαφάνιση και πληθυσμοί σκύλων λιβάδι που κινδυνεύουν μπορούν επίσης να βρεθούν στην έρημο. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα ζώα της ερήμου, ρίξτε μια ματιά στην ενότητα άγριας ζωής.
