Οι υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα προκαλούν πολλά προβλήματα στην ανθρωπότητα, καθώς εντείνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Κατά συνέπεια, οι θερμοκρασίες αυξάνονται και οι πόλοι λιώνουν, γεγονός που με τη σειρά του θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο πολλές ζωές.
Ένας από τους τομείς που μελετώνται είναι η Αλάσκα, συγκεκριμένα η τούνδρα. Από το 1975, η ποσότητα του CO2 που εκπέμπεται λόγω της τήξης των πάγων έχει αυξηθεί κατά 70%., όπως αναφέρεται από την Εθνική Διοίκηση Αεροναυτικής και Διαστήματος, γνωστή με το ακρωνύμιο της στην αγγλική NASA.
Η μελέτη, την οποία ηγήθηκε ο ερευνητής της ατμόσφαιρας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Roisin Commane, το αποκαλύπτει Οι υψηλότερες θερμοκρασίες και το λιώσιμο των πάγων μπορεί να προκαλέσουν αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στις τούνδρας., που αναμφίβολα θα επιδεινώσει την υπερθέρμανση του πλανήτη, αφού εδάφη πάνω από 60 μοίρες βόρειου γεωγραφικού πλάτους έχουν μεγάλες ποσότητες άνθρακα με τη μορφή οργανικής ύλης από νεκρή βλάστηση.
Ο Commane το εξήγησε Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού της Αρκτικής, το έδαφος ξεπαγώνει και τα μικρόβια αποσυνθέτουν αυτήν την οργανική ύλη, παράγοντας μεγάλες ποσότητες CO2.. Αν και το έδαφος παγώνει ξανά τον Οκτώβριο, οι ισχυρές εκπομπές αυτής της ένωσης συνεχίζονται μέχρι να παγώσει τελείως το έδαφος. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον αντίκτυπο του λιώσιμου πάγου στην Αρκτική τούνδρα, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το Το λιώσιμο του ωκεανού της Ανταρκτικής και η επιρροή του στο σχηματισμό νεφών.
Συνεπώς, το κλίμα γίνεται πιο ζεστό, γεγονός που οδήγησε την τούνδρα να πάρει έως και τρεις μήνες για να παγώσει, όταν παλιά χρειαζόταν μόνο ένα μήνα. Επιπλέον, τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από πύργους παρατήρησης δείχνουν σταθερές αυξήσεις στο διοξείδιο του άνθρακα, καθιστώντας τις θερμοκρασίες του φθινοπώρου και του χειμώνα πιο ήπιες. Αυτό το φαινόμενο, που σχετίζεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη, επηρεάζει επίσης το Αρκτικός πάγος το χειμώνα.
Έτσι, τα εδάφη της τούνδρας λειτουργούν ως ενισχυτής της κλιματικής αλλαγής, όπως αναφέρεται σε μελέτες για την επίδραση του λιώσιμου πάγου στην Αρκτική τούνδρα.
Μπορείτε να διαβάσετε τη μελέτη Aquí (Στα Αγγλικά).
Πρόσθετες απειλές για την τούνδρα
Η κλιματική αλλαγή δεν είναι η μόνη πρόκληση που αντιμετωπίζει η τούνδρα. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που απειλούν το οικοσύστημά του, καθένας από τους οποίους συμβάλλει μοναδικά στην αποσταθεροποίησή του.
Ατμοσφαιρική ρύπανση
Η ατμοσφαιρική ρύπανση επηρεάζει τα περιβάλλοντα της τούνδρας με διάφορους τρόπους. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2018, τα νέφη της Αρκτικής είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην ατμοσφαιρική ρύπανση, η οποία διεγείρει το σχηματισμό νεφών και έχει αποτέλεσμα κάλυψης. Ο μαύρος άνθρακας από κινητήρες ντίζελ, πυρκαγιές και άλλες διεργασίες καύσης μπορεί να εναποτεθεί στο χιόνι, μειώνοντας την ικανότητά του να αντανακλά το ηλιακό φως και να το κάνει να λιώνει πιο γρήγορα. Αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας λόγω της ρύπανσης θα μπορούσε επίσης να σχετίζεται με μελέτες για το Τα κύματα Kelvin και η επίδρασή τους στο λιώσιμο της Ανταρκτικής.
Βιομηχανική δραστηριότητα
Οι βιομηχανίες πετρελαίου, φυσικού αερίου και εξόρυξης μπορούν να διαταράξουν τους εύθραυστους οικοτόπους της τούνδρας. Οι γεωτρήσεις μπορούν να ξεπαγώσουν το μόνιμο πάγο, ενώ τα βαρέα οχήματα και η κατασκευή αγωγών μπορεί να βλάψουν το έδαφος και να αποτρέψουν την επιστροφή της βλάστησης. Αυτή η δραστηριότητα αυξάνει επίσης τον κίνδυνο τοξικών διαρροών και είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το Η απόψυξη του μόνιμου παγετού στην Αρκτική απελευθερώνει μεθάνιο. Οι σεισμικές δοκιμές για εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στη δεκαετία του 80 άφησαν ίχνη στην τούνδρα που παραμένουν ορατά δεκαετίες αργότερα.
Χωροκατακτητικά και μεταναστευτικά είδη
Η κλιματική αλλαγή μειώνει τους πληθυσμούς ορισμένων ιθαγενών ειδών τούνδρας της Αρκτικής, όπως το καριμπού (ή τάρανδος), προωθώντας την εξάπλωση παρασίτων και ασθενειών και καταστρέφοντας τις πηγές τροφής. Αλλά άλλα είδη, όπως οι αράχνες θάμνων και οι αράχνες λύκων, ευδοκιμούν.
Η κόκκινη αλεπού, που συνήθως βρίσκεται νοτιότερα, κινείται βόρεια στην τούνδρα και ανταγωνίζεται την αρκτική αλεπού για φαγητό και έδαφος. Αν και λίγα χωροκατακτητικά είδη έχουν ακόμη ριζώσει στην Αρκτική, η κλιματική αλλαγή αυξάνει τον κίνδυνο να συμβεί αυτό. Και η ανθρώπινη δραστηριότητα, τόσο κοντά όσο και μακριά, μπορεί να αλλάξει την ισορροπία: Καθώς οι χήνες του χιονιού έχουν μάθει να τρέφονται με καλλιεργήσιμες εκτάσεις και όχι στην άγρια φύση στις μεταναστευτικές τους διαδρομές, ο εκρηκτικός αριθμός τους έχει απειλήσει να υποβαθμίσει τις τοποθεσίες φωλιάσματος στην τούνδρα.
Ο αντίκτυπος της απόψυξης του μόνιμου παγώματος
Το Permafrost, ένα στρώμα εδάφους που έχει παραμείνει παγωμένο για τουλάχιστον δύο χρόνια, βρίσκεται σε μεγάλες περιοχές της Αλάσκας, του Καναδά και της Σιβηρίας, όπου άνθρωποι, κυρίως ιθαγενείς κοινότητες, ζουν, εργάζονται και κυνηγούν για εκατοντάδες χρόνια. Καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξάνονται, το μόνιμο πάγο ξεπαγώνει γρήγορα, απελευθερώνοντας άνθρακα και άλλα αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, επιδεινώνοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη. Για να κατανοήσουμε καλύτερα τις επιπτώσεις του Η υπερθέρμανση της Αρκτικής στο παγκόσμιο κλίμα, είναι απαραίτητο να λάβετε υπόψη αυτές τις αλλαγές.
Επιπτώσεις στις υποδομές και την καθημερινή ζωή
Το λιώσιμο του μόνιμου παγετού έχει σοβαρές συνέπειες για τις κοινότητες που εξαρτώνται από αυτό. Υποδομές όπως δρόμοι, σπίτια και αγωγοί απειλούνται καθώς το προηγουμένως σταθερό έδαφος γίνεται ασταθές. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στον εκτοπισμό ολόκληρων κοινοτήτων που μπορεί να αναγκαστούν να μετεγκατασταθούν.
Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι κοινότητες των ιθαγενών της Αλάσκας, όπως το Tuktoyaktuk, βιώνουν αυτές τις αλλαγές από πρώτο χέρι, με τη γη να υποχωρεί και να διαβρώνεται, θέτοντας σε κίνδυνο τα σπίτια τους. Η Δρ Susan Natali, επιστήμονας στο Woodwell Climate Research Center, λέει ότι ακόμη και η πρόσβαση σε καθαρό νερό γίνεται πιο δύσκολη καθώς τα ποτάμια και οι λίμνες δεν παγώνουν πλέον αξιόπιστα κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Η απελευθέρωση μικροοργανισμών και η επίδρασή τους
Καθώς ο μόνιμος παγετός ξεπαγώνει, απελευθερώνονται επίσης μικροοργανισμοί που είχαν προηγουμένως αδρανοποιηθεί. Αυτό εγκυμονεί απροσδόκητους βιολογικούς κινδύνους, συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης ιών και βακτηρίων που θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων και των ζώων.
Η εμφάνιση αρχαίων παθογόνων μικροοργανισμών θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία. Μερικοί από αυτούς τους μικροοργανισμούς έχουν αδρανοποιηθεί για χιλιετίες και θα μπορούσαν τώρα να επανεμφανιστούν σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Η ανησυχία έγκειται στην πιθανή έκλυση ασθενειών που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τους τοπικούς πληθυσμούς και όχι μόνο.
Αλλαγή στους κύκλους άνθρακα και αζώτου
Η κατάσταση του μόνιμου παγετού επηρεάζει επίσης τον κύκλο του άνθρακα και του αζώτου σε αυτές τις πολικές περιοχές. Η τήξη του μόνιμου παγετού παίζει σημαντικό ρόλο στην απελευθέρωση αερίων του θερμοκηπίου, όπως το CO2 και το μεθάνιο, που προέρχονται από την αποσύνθεση της οργανικής ύλης.
Στο βόρειο ημισφαίριο, υπολογίζεται ότι υπάρχουν αποθηκευμένοι περίπου 1,7 τρισεκατομμύρια τόνοι άνθρακα. στον μόνιμο παγετό. Καθώς ο πάγος ξεπαγώνει, αυτός ο άνθρακας απελευθερώνεται, συμβάλλοντας στην υπερθέρμανση του πλανήτη σε έναν βρόχο ανάδρασης που ενισχύει την κατάσταση. Για να κατανοήσουμε καλύτερα το συνέπειες της τήξης στην Αρκτική, είναι σημαντικό να συνεχιστεί η διερεύνηση αυτών των κύκλων.
Το φαινόμενο της υπερθέρμανσης της Αρκτικής
Η Αρκτική θερμαίνεται με τρομακτικό ρυθμό, ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη περιοχή στον πλανήτη. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η Αρκτική θερμαίνεται έως και τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τον παγκόσμιο μέσο όρο, που σημαίνει ότι οι θερμοκρασίες του χειμώνα είναι σημαντικά υψηλότερες. Αυτή η θέρμανση οφείλεται τόσο στις αυξημένες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου όσο και στις αλλαγές στην κάλυψη του πάγου και του χιονιού, που επηρεάζουν την ανακλαστικότητα της επιφάνειας της Γης (albedo).
Αυτό το φαινόμενο δεν επηρεάζει μόνο το τοπικό κλίμα, αλλά έχει και παγκόσμιες επιπτώσεις. Το λιώσιμο των θαλάσσιων πάγων, για παράδειγμα, συμβάλλει στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας και στις αλλαγές στα μοτίβα του ωκεάνιου ρεύματος και στην ατμοσφαιρική κυκλοφορία.
Λύσεις και μελλοντικές ενέργειες
Για την προστασία των οικοτόπων της τούνδρας και την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, είναι απαραίτητο να μειωθεί η επιβλαβής ρύπανση που θερμαίνει τον πλανήτη με τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων. Άλλα μέτρα περιλαμβάνουν τη δημιουργία καταφυγίων και προστασίας για ορισμένα είδη και περιοχές, καθώς και τον περιορισμό ή την απαγόρευση της βιομηχανικής δραστηριότητας.
Το Αρκτικό Συμβούλιο, ως διακυβερνητικό φόρουμ για τις χώρες της Αρκτικής, έχει συγκροτήσει μια ομάδα εργασίας για τη μελέτη και την πρόληψη της εξάπλωσης χωροκατακτητικών ειδών στην περιοχή. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν στρατηγικές προσαρμογής που βοηθούν τις τοπικές κοινότητες να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, οι οποίες αναλύονται σε μελέτες για προσαρμογή των φυτών στην κλιματική αλλαγή.
Η συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών είναι καθοριστική στον σχεδιασμό λύσεων, καθώς διαθέτουν παραδοσιακές και πρακτικές γνώσεις σχετικά με τη βιώσιμη διαχείριση του περιβάλλοντος τους. Αυτή η συνεργασία μπορεί να διευκολύνει την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών για τη διατήρηση της τούνδρας και τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
