Η επιστημονική επανάσταση που ξεκίνησε Νικόλαος Κοπέρνικος στην Αναγέννηση, συνέχισε με Galileo Galilei και αργότερα με Kepler. Τέλος, το αποκορύφωμα του έργου ήταν ο Βρετανός επιστήμονας γνωστός ως Ισαάκ Νιούτον. Γεννήθηκε το 1642 και υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες ιδιοφυΐες σε ολόκληρη την ιστορία της επιστήμης. Έχει συνεισφέρει σε διάφορες επιστήμες όπως τα μαθηματικά, η αστρονομία και η οπτική. Ωστόσο, το πιο σημαντικό από όλα είναι η φυσική.
Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για τη βιογραφία και τα οφέλη του Isaac Newton, ώστε να μπορείτε να γνωρίσετε σε βάθος ένα από τα σπουδαιότερα της επιστήμης.
Σημαντικά επιτεύγματα
Για να ανακαλύψει νέα πράγματα και να φέρει επανάσταση στην επιστήμη, έπρεπε πρώτα να κατανοήσει τις μελέτες που είχαν ήδη δημοσιευθεί εν κινήσει από τους νόμους του Γαλιλαίου και του Κέπλερ που περιέγραφαν τις τροχιές των πλανητών. Έτσι, ο Νεύτων κατάφερε να θεσπίσει τους θεμελιώδεις νόμους που γνωρίζουμε για τη δυναμική στη φυσική. Αυτοί οι νόμοι είναι ο νόμος της αδράνειας, η αναλογικότητα της δύναμης, ο νόμος της επιτάχυνσης και η αρχή της αντίδρασης δράσης. Χάρη σε αυτή τη γνώση, εμβαθύνει όλο και περισσότερο στα μυστήρια της φυσικής μέχρι που μπόρεσε να καθιερώσει τον νόμο της παγκόσμιας έλξης. Ο νόμος αυτός, σχετίζεται με την έννοια του βαρύτητα, έφερε επανάσταση στην κατανόηση της κίνησης.
Ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα έμεινε έκπληκτος από τις ανακαλύψεις ότι ο Ισαάκ Νεύτωνα ξετυλίγεται. Η σχέση μεταξύ δύναμης και κίνησης θα μπορούσε να εξηγήσει και να προβλέψει την πορεία της τροχιάς του Κόκκινος πλανήτης, ενώ μπορεί επίσης να ενοποιήσει όλους τους μηχανισμούς που υπήρχαν μεταξύ της Γης και του διαστήματος, επιτυγχάνοντας έτσι μια σημαντική πρόοδο.
Ο Αριστοτελισμός ήταν διαρκής και διατηρούσε την αυτοκρατορία του για σχεδόν 2.000 χρόνια. Χάρη στο σύστημα που δημιούργησε ο Νεύτωνας με τους νόμους της κίνησης, θα μπορούσε να τερματίσει τη γνώση του Αριστοτέλη και δημιουργήστε ένα νέο παράδειγμα που διατηρείται μέχρι τις αρχές του XNUMXου αιώνα, όταν μια άλλη ιδιοφυΐα με το όνομα Άλμπερτ Αϊνστάιν έκανε τον τύπο για τη θεωρία της σχετικότητας.
Βιογραφία
Η παιδική ηλικία του Νεύτωνα δεν ήταν εύκολη. Γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1642 σε ένα χωριό γνωστό ως Woolsthorpe. Ο πατέρας του είχε μόλις πεθάνει σε μια αποστολή ως γαιοκτήμονας. Σε ηλικία 3 ετών, η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε και πήγε να ζήσει με τον νέο της σύζυγο, αφήνοντας τον Newton στη φροντίδα της γιαγιάς του. Μετά από 12 χρόνια, η μητέρα της έμεινε ξανά χήρα και επέστρεψε στο χωριό με την κληρονομιά από τον δεύτερο σύζυγό της. Όταν η μητέρα του πέθανε το 1679, έλαβε την κληρονομιά.
Ο χαρακτήρας του καθοριζόταν από το να είναι νηφάλιος, σιωπηλός και στοχαστικός. Συνήθως δεν έπαιζε με τα άλλα αγόρια, αλλά προτιμούσε να φτιάξει κάποια gadget και σκεύη για να παίζουν τα κορίτσια. Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας που επηρεάστηκε από την επιστήμη, ο Νεύτων ανέπτυξε ενδιαφέρον για την εξερεύνηση των φυσικών φαινομένων.
Τον Ιούνιο του 1661, έγινε δεκτός στο Trinity College, Cambridge, και εγγράφηκε ως υπηρέτης. Αυτό σημαίνει ότι κερδίσατε την υποστήριξή σας σε αντάλλαγμα για ορισμένες οικιακές υπηρεσίες. Εκεί ξεκίνησε τις σπουδές του σχετικά με τη μέθοδο της ροής, τη θεωρία των χρωμάτων και τις πρώτες ιδέες που συνέλαβε για τη βαρυτική έλξη. Αυτή η βαρυτική έλξη είχε επικεντρωθεί στην τροχιά που είχε το φεγγάρι γύρω από τη Γη. Ο ίδιος ήταν υπεύθυνος για τη διάδοση των επιτευγμάτων του στην επιστήμη. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά του επιτεύγματα ήταν να σκεφτεί τη βαρύτητα παρατηρώντας άνετα ένα μήλο που πέφτει από ένα δέντρο στον κήποΕκεί άρχισε να σκέφτεται γιατί το μήλο έπεσε στο έδαφος και όλα όσα σχετίζονται με τη βαρύτητα.
Ήταν ο Βολταίρος που ήταν υπεύθυνος για τη διάδοση ολόκληρης της ιστορίας του Νεύτωνα σε έντυπη μορφή. Ήταν δάσκαλος για αρκετά χρόνια και δεν φαίνεται ότι αυτά τα διδακτικά φορτία ήταν κάτι που τον εμπόδισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο οπτική και φως, που αποτέλεσε και θεμελιώδες θέμα στην επιστημονική του εξέλιξη.
Σημαντικά ευρήματα
Εκείνη την εποχή, ο Ισαάκ Νεύτων έγραψε τις πρώτες του συστηματικές εκθέσεις απειροελάχιστου λογισμού. Δημοσιεύτηκαν χρόνια αργότερα, όταν βρέθηκε ο περίφημος τύπος για την ανάπτυξη της ισχύος ενός διωνύμου με οποιονδήποτε εκθέτη, είτε ακέραιο είτε κλασματικό.
Είχε ανακαλύψεις όχι μόνο στα μαθηματικά, αλλά και στον κόσμο της οπτικής. Το κεφάλαιο της επιστήμης που επέλεξε να καλύψει στις τάξεις του ήταν η οπτική. Είχε αυτή την ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό το θέμα από το 1666 και ήθελε να το ανακαλύψει. Το 1672 είχε την πρώτη του επικοινωνία για το θέμα χάρη στο γεγονός ότι η κοινωνία των επιστημόνων τον εξέλεξε ως ένα από τα μέλη της. Αυτό συμβαίνει επειδή έχτισε το Πρίσμα του Νεύτωνα. Η ικανότητα του Νεύτωνα να παρέχει πειραματικά στοιχεία για τις ανακαλύψεις του ήταν αδιαμφισβήτητη. Μπόρεσε να διδάξει ότι το λευκό φως ήταν ένα μείγμα ακτίνων διαφορετικών χρωμάτων και ότι χαρακτηριζόταν από το ότι η καθεμία είχε διαφορετική ευθραυστότητα όταν περνούσε από ένα οπτικό πρίσμα, όπως αυτό που περιγράφεται στο .
Το 1679, απουσίαζε από το Cambridge για αρκετούς μήνες λόγω του θανάτου της μητέρας του. Μετά την επιστροφή του, έλαβε μια επιστολή από Ρόμπερτ Χουκ, ο γραμματέας της Βασιλικής Εταιρείας, στην οποία προσπάθησε να τον πείσει να αποκαταστήσει την επαφή με το ίδρυμα και πρότεινε την πιθανότητα να σχολιάσει Οι θεωρίες του Hooke που ασχολήθηκαν με την κίνηση των πλανητών στις τροχιές τους. Επιπλέον, εμβάθυνε στο θέμα του τροχιά των πλανητών, μια ουσιαστική πτυχή στην ανάλυσή του για την κίνηση και τη βαρύτητα.
Χρόνια αργότερα, ο Έντμοντ Χάλεϊ, ο οποίος είχε ήδη παρατηρήσει το Χόλεϊ κομήτης, επισκέφτηκε τον Νεύτωνα ρωτώντας τον ποια θα ήταν η τροχιά ενός πλανήτη εάν η βαρύτητα μειωνόταν με το τετράγωνο της απόστασης. Η απάντηση του Νεύτωνα ήταν άμεση: μια έλλειψη.
Τα τελευταία χρόνια
Το έργο του, οι Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας, έγινε αρκετά διάσημο αν και η ανάγνωσή του ήταν αρκετά περίπλοκη. Επιλέχθηκε από το πανεπιστήμιο ως εκπρόσωπος του Βασιλιά Τζέιμς Β 'στο κοινοβούλιο. Ήταν σε καλή υγεία από την παιδική ηλικία έως τα τελευταία χρόνια της ζωής. Στις αρχές του 1722, νεφρική νόσος προκάλεσε σοβαρό κολικό στα νεφρά. Κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων ετών, υπέφερε περισσότερο από αυτήν την ασθένεια. Τελικά, πέθανε το πρωί της 20ής Μαρτίου 1727 αφού αρνήθηκε να λάβει την τελική βοήθεια της Εκκλησίας.
Όπως μπορείτε να δείτε, ο Isaac Newton ήταν ένας πραγματικός επαναστάτης της επιστήμης και η συμβολή του εξακολουθεί να θυμάται σήμερα ως ένας από τους καλύτερους φυσικούς στον κόσμο.
