Η ανάλυση των εκπομπών CO2 σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και ισπανικό επίπεδο αποκαλύπτει την πολυπλοκότητα της πρόκλησης της μετάβασης σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Η τελευταία έκθεση του Ιδρύματος Επιχειρήσεων και Κλίματος, η οποία καταρτίστηκε με βάση επίσημα στοιχεία, παρουσιάζει τα πιο πρόσφατα δεδομένα που δείχνουν πώς, παρά τα μέτρα και τις στρατηγικές που προτείνονται σε διάφορες χώρες, το πρόβλημα των εκπομπών απέχει πολύ από το να επιλυθεί. Παγκόσμια αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου (GHG) και η ανισότητα στις τάσεις μεταξύ των περιφερειών καθιστούν απαραίτητη την ανασκόπηση τόσο της προόδου όσο και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε.
Το διεθνές πλαίσιο εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη Συμφωνία του Παρισιού. και από γεωπολιτικούς παράγοντες που επηρεάζουν τις ενεργειακές και περιβαλλοντικές πολιτικές. Η μελέτη υπογραμμίζει τόσο την πορεία των ενεργειακών εκπομπών όσο και τον ρόλο που διαδραματίζουν οι κανονισμοί, οι δημοπρασίες αδειοδότησης και ο αντίκτυπος της οικονομίας στην εξέλιξη του αποτυπώματος άνθρακα.
Η παγκόσμια εικόνα: στοιχεία για τις εκπομπές
Οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου το 2022 αυξήθηκαν κατά 1,4%., επιστρέφοντας στα επίπεδα πριν από την υγειονομική κρίση, με συνολικά πάνω από 37.000 δισεκατομμύρια τόνους CO2. Οι μέσες εκπομπές CO0,5 κατά κεφαλήν αυξήθηκαν κατά 4,29%, φτάνοντας τους 2 τόνους COXNUMX ανά κάτοικο ετησίως.
Η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες ευθύνονται σχεδόν για τις μισές παγκόσμιες εκπομπές, με 44,3%, ακολουθούμενη από την Ινδία, τη Ρωσία και την Ιαπωνία, οι οποίες μαζί αντιπροσωπεύουν ένα ακόμη 15,7%. Οι τρεις μεγαλύτεροι εκπομποί από μόνες τους αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου συνόλου, υπογραμμίζοντας τη σημασία μιας μικρής ομάδας χωρών στο κλιματικό τοπίο.
Ευρώπη: ένα παράδειγμα βιώσιμης μείωσης
Ενόψει της γενικής αύξησης, Η Ευρώπη παρουσιάζει πτωτική τάση στις εκπομπές της, με μείωση 2,5%. σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, συνεχίζοντας την πορεία μείωσης που διακόπηκε μόνο για λίγο το 2021. Συνολικά, η Ευρώπη εξέπεμψε 3.400 δισεκατομμύρια τόνους CO2, από 3.600 δισεκατομμύρια το προηγούμενο έτος.
Εντός Ευρώπης, υπάρχουν αξιοσημείωτες διαφορές: Το Λουξεμβούργο πέτυχε τη μεγαλύτερη σχετική μείωση με μείωση 12,7%, ενώ η Εσθονία αύξησε τα στοιχεία της κατά 10,9%. Μια άλλη σημαντική πτυχή είναι η συνεχιζόμενη μείωση των εκπομπών που ρυθμίζονται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία, οι οποίες μειώθηκαν κατά 15,8% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, πλησιάζοντας ακόμη καλύτερα στοιχεία από ό,τι το 2020.
Ισπανία: πρόσφατη αύξηση αλλά πτωτική τάση
Η Ισπανία υπέστη αύξηση 2022% στις εκπομπές ρύπων το 2,4 αερίων του θερμοκηπίου σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Αυτό το ποσοστό έρχεται σε αντίθεση με την πτωτική τάση από το 1990, η οποία αντικατοπτρίζει μια μείωση 3,7% κατά την εν λόγω περίοδο. Οι συνολικές εκπομπές CO246 έφτασαν τα 2 εκατομμύρια τόνους, σε σύγκριση με 244 εκατομμύρια το προηγούμενο έτος.
Κατά την ανάλυση σε περιφερειακό επίπεδο, Η Ανδαλουσία παραμένει η περιοχή με την υψηλότερη ισχύ εκπομπών, με σχεδόν 39 εκατομμύρια τόνους CO2, ενώ η Θέουτα παρουσίασε τη μεγαλύτερη σχετική αύξηση σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος (21,5%). Αντίθετα, η Καστίλλη και Λεόν ξεχώρισαν για τη μεγαλύτερη σχετική μείωση των εκπομπών, με πτώση 6,1%.
Η Ισπανία κατέχει εξέχουσα θέση στη ρύθμιση και την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπώνΜαζί με τη Γερμανία, την Πολωνία, την Ιταλία και τη Γαλλία, ηγείται στην απόκτηση αδειών, συγκεντρώνοντας το 65,6% του συνόλου των αδειών που δημοπρατήθηκαν το 2024. Η Ισπανία κατατάσσεται τέταρτη με 10,4% των αποκτήσεων.
Παράγοντες που οδηγούν και εμποδίζουν τη μείωση των εκπομπών
Η εξέλιξη των εκπομπών εξαρτάται από πολλαπλούς παράγοντες. Αφενός, Το αυξανόμενο κόστος ανά τόνο CO2 και οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί επιταχύνουν τον μετασχηματισμό σε στρατηγικούς τομείς., όπως η ενέργεια και η βιομηχανία. Η προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η εφαρμογή καθαρών τεχνολογιών επιτρέπει σημαντική πρόοδο σε ορισμένους τομείς, αν και όχι αρκετή για να αντιστρέψει την παγκόσμια αύξηση.
Επιπλέον, Η ραγδαία ανάπτυξη τεχνολογικών δραστηριοτήτων, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, θέτει νέες προκλήσεις, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών εάν δεν συνοδεύεται από μεγαλύτερη εφαρμογή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε όλο τον κόσμο.
Οι προκλήσεις των λύσεων αποζημίωσης
Πολλοί ενδιαφερόμενοι πιστεύουν ότι η φύτευση δέντρων μπορεί να βοηθήσει στην αντιστάθμιση των εκπομπών. Ωστόσο, Μια πρόσφατη επιστημονική μελέτη προειδοποιεί ότι η επιφάνεια που απαιτείται για την εξουδετέρωση μόνο των εκπομπών των 200 μεγαλύτερων πετρελαϊκών εταιρειών στον πλανήτη θα ήταν ισοδύναμη με τη Βόρεια και Κεντρική Αμερική μαζί.Αυτή η επιλογή είναι μη βιώσιμη σε παγκόσμια κλίμακα και θα μπορούσε να προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις στις υπάρχουσες κοινότητες και οικοσυστήματα, καθιστώντας την ανεπαρκή λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της υπερβολικής εκπομπής CO2.
Η πρόκληση της μείωσης των εκπομπών CO2 απαιτεί μια παγκόσμια, συντονισμένη και βιώσιμη προσέγγιση, με την ενεργειακή μετάβαση, την καινοτομία και τη ρύθμιση να διαδραματίζουν κεντρικούς ρόλους. Είναι απαραίτητο να αναγνωριστούν τα φυσικά και κοινωνικά όρια των αντισταθμιστικών προτάσεων. Παρόλο που η Ευρώπη και ορισμένες περιοχές κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, ο παγκόσμιος ρυθμός απέχει ακόμη πολύ από το να είναι επαρκής για να περιορίσει την κλιματική αλλαγή και να διασφαλίσει ένα βιώσιμο μέλλον για όλους.
