Αυτή την καλοκαιρινή σεζόν, το Η Μεσόγειος Θάλασσα αντιμετωπίζει μια ιδιαίτερα ευαίσθητη κατάσταση. λόγω της σημαντικής αύξησης της θερμοκρασίας του νερού. Τα αρχεία δείχνουν ότι η θάλασσα είναι ήδη δύο βαθμούς πάνω από τις συνήθεις τιμές για αυτήν την εποχή του χρόνου και θα μπορούσε να φτάσει 30 μοίρες πριν από το τέλος του καλοκαιριού, ένας αριθμός που δεν είχε ξαναδεί ποτέ σε σταθερή βάση. Αυτή η αλλαγή δεν επηρεάζει μόνο τους λουόμενους και τη νυχτερινή θερμοκρασία στις ακτές, αλλά απειλεί άμεσα και ολόκληρο το θαλάσσιο οικοσύστημα., με δυνητικά πολύ σοβαρές συνέπειες για τη βιοποικιλότητα και την αλιευτική δραστηριότητα.
Οι ειδικοί, όπως π.χ Μανουέλ Βάργκας του Ισπανικού Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας και Μιγκέλ Ροντίγια από το Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο της Βαλένθια, υπογραμμίζουν ότι πριν από δύο δεκαετίες αυτές οι ακραίες θερμοκρασίες ήταν εξαιρετικές και εμφανίζονταν σε μεμονωμένα κύματα καύσωνα. Τώρα, το φαινόμενο έχει γίνει το νέο κανονικό, με θερμοκρασίες πάνω από 28 βαθμοί για εβδομάδες. Αυτή η θέρμανση προκαλεί μείωση των επιπέδων οξυγόνου στο νερό., η οποία επηρεάζει τα θαλάσσια ιζήματα και επιδεινώνει τους μαζικούς θανάτους διαφόρων ειδών.
Επιπτώσεις στο οικοσύστημα και την αλιεία
Η συνέχιση αυτής της θερμικής αύξησης προκαλεί, σύμφωνα με τους επιστήμονες, επιταχυνόμενη τροπικοποίηση της ΜεσογείουΠολλά είδη, όπως οι τελίνα, δεν είναι πλέον σε θέση να ανακάμψουν από τη θνησιμότητα που προκαλείται από τη θερμότητα, μειώνοντας τόσο τον αριθμό όσο και το μέγεθος. προσαρμογή της θαλάσσιας πανίδας είναι πολύ πιο αργός από τον ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας, αφήνοντας πολλά είδη χωρίς περιθώριο να επιβιώσουν σε τέτοιες γρήγορες αλλαγές.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κατάσταση επιδεινώνεται και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όπου είναι σπάνιο να δει κανείς νερό κάτω από το 14 ή 15 μοίρες, όταν πριν βρισκόταν γύρω από 12 μοίρεςΑυτό σημαίνει ότι οι βιολογικές διεργασίες και οι κύκλοι ζωής πολλών ειδών αλλάζουν, με πιθανές αλυσιδωτές επιπτώσεις για το υπόλοιπο θαλάσσιο οικοσύστημα.
Κοινωνικές συνέπειες και παράκτια αμηχανία
Η αύξηση της θερμοκρασίας της Μεσογείου έχει άμεση επίδραση στην κρύος άνεμος με υγρασία που υφίστανται οι κάτοικοι και οι τουρίστες στις παράκτιες περιοχές. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται ιδιαίτερα τη νύχτα, καθιστώντας την ανάπαυση πιο δύσκολη και επηρεάζοντας την υγεία και την ευημερία του τοπικού πληθυσμού.
Επιπλέον, η θερμότερη θάλασσα παρέχει περισσότερη ενέργεια στο λεγόμενο θαλάσσια κύματα καύσωνα, τα οποία μπορούν να επιδεινώσουν έντονα καιρικά φαινόμενα, όπως οι υψηλές υφέσεις (ALD), τα οποία γίνονται ολοένα και πιο συχνά και σοβαρά. Αν και οι συσχετίσεις δεν είναι αυτόματες, αυτά τα ακραία επεισόδια μπορούν σαφώς να επηρεάσουν την οικονομία και την ασφάλεια των ακτών.
Οι προσπάθειες του αλιευτικού τομέα και η αναζήτηση λύσεων
Αντιμέτωποι με αυτό το σενάριο, οι Ισπανικός αλιευτικός τομέας στη Μεσόγειο προσαρμόζει τις στρατηγικές της για να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα. Σύμφωνα με τον Υπουργό Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων, Λουίς ΠλανάςΤα μέτρα έχουν εφαρμοστεί και ήδη αρχίζουν να δείχνουν αποτελέσματα, με κάποια ανάκτηση βιομάζας και μείωση της θνησιμότητας λόγω αλιείας σε ορισμένα είδη. Ωστόσο, η αβεβαιότητα παραμένει μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, όταν ορίζονται τα όρια αλιευμάτων, περιπλέκοντας τον σχεδιασμό των αλιευτικών εταιρειών.
Η Ισπανία συνεργάζεται σε συντονισμό με άλλες μεσογειακές χώρες για την προσαρμογή των κανονισμών και των μηχανισμών αναθεώρησης που επιτρέπουν μεγαλύτερη ευελιξία, υποστηριζόμενη πάντα από τις πιο πρόσφατες επιστημονικές μελέτες. Τονίζεται η ανάγκη θέσπισης πολυετών ορίων αλιευμάτων και ενίσχυσης των ελέγχων κατά της παράνομης αλιείας, προωθώντας την ιχνηλασιμότητα και τις ίσες απαιτήσεις για τα τοπικά και τα εισαγόμενα προϊόντα.
Τι μπορεί να γίνει για την κατάσταση;
Ενόψει της τρέχουσας κλιματική έκτακτη ανάγκηΟι ερευνητές τονίζουν τη σημασία της αλλαγής του οικονομικού μοντέλου που στηρίζει την περιοχή της Μεσογείου. Χωρίς παγκόσμια δράση για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και μια αποφασιστική δέσμευση για βιωσιμότητα, θα είναι δύσκολο να αντιστραφεί η τάση και να αποφευχθεί η μη αναστρέψιμη ζημιά στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Η κατάσταση απαιτεί ολοκληρωμένη δράση με τη συμμετοχή κυβερνήσεων, επιστημονικών κοινοτήτων και της κοινωνίας γενικότερα. Μόνο με κοινή δέσμευση θα είναι δυνατό να αναχαιτιστούν οι επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη και να προστατευθεί αυτό το ζωτικό οικοσύστημα για εκατομμύρια ανθρώπους.
