Το ηλιακό μας σύστημα αποτελείται από πλανήτες και τους δορυφόρους τους που περιστρέφονται στις τροχιές τους γύρω από τον ήλιο. Κατά τη δημιουργία αυτού του ηλιακού συστήματος και κατά τη δημιουργία των πλανητών υπήρξαν διάφορες δυνάμεις που έκαναν τους πλανήτες να αποκτήσουν στρογγυλό σχήμα. αναρωτιούνται πολλοί γιατί οι πλανήτες είναι στρογγυλοί και πώς σχηματίστηκαν.
Για αυτόν τον λόγο, θα αφιερώσουμε αυτό το άρθρο για να σας πούμε γιατί οι πλανήτες είναι στρογγυλοί, ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους και πώς προέκυψαν για να έχουν αυτό το σχήμα.
Γιατί οι πλανήτες είναι στρογγυλοί;
Από την αυγή των αστρονομικών παρατηρήσεων, οι άνθρωποι ενδιαφέρθηκαν να μελετήσουν τα αντικείμενα που βλέπουμε στον νυχτερινό ουρανό και να προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί σχηματίζονται. Αυτοί οι πλανήτες αποτελούν μέρος αυτής της ομάδας αντικειμένων ενδιαφέροντος. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα ότι αυτά τα σημεία στον ουρανό έχουν περίπου κυκλικό σχήμα και γνωρίζουμε επίσης ότι κατοικούμε σε ένα από αυτά. Αυτές οι πληροφορίες διατηρήθηκαν μέχρι σήμερα, αν και τώρα μπορούμε να το πούμε αυτό έχουμε καλύτερη κατανόηση των φυσικών διεργασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν το σχήμα των πλανητών.
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι ευκολότερη από ό,τι νομίζετε, και βασικά έγκειται στη διαμόρφωση και τη σοβαρότητά της. Η βαρύτητα έλκεται από το κέντρο προς τις άκρες, γι' αυτό οι πλανήτες συχνά έχουν σχήμα σφαίρας, που είναι ένας τρισδιάστατος κύκλος.
Κατά τη διάρκεια του σχηματισμού των πλανητών, Οι πλανήτες αποτελούνται από λιωμένη ύλη και εξαιρετικά καυτά υγρά. Δεδομένου ότι η βαρύτητα έλκει πάντα τη μάζα ενός αντικειμένου προς το κέντρο του, το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο αυτό το υγρό συμπιέζεται σε μια ατελή σφαίρα με μερικές διογκώσεις. Όταν ο πλανήτης ψύχθηκε, στερεοποιήθηκαν.
Οι πλανήτες είναι στρογγυλοί γιατί το βαρυτικό τους πεδίο λειτουργεί σαν να προέρχεται από το κέντρο του σώματος και τραβά τα πάντα προς το μέρος του. Η βαρύτητα ενός πλανήτη έλκεται εξίσου προς όλες τις κατευθύνσεις. Η βαρύτητα τραβάει από το κέντρο προς τις άκρες σαν τις ακτίνες ενός τροχού ποδηλάτου. Αυτό κάνει το γενικό σχήμα του πλανήτη μια σφαίρα, η οποία είναι ένας τρισδιάστατος κύκλος.
Είναι μια τέλεια σφαίρα;
Στο ηλιακό μας σύστημα, οι πλανήτες φαίνονται πολύ όμορφοι, είναι σχεδόν μια τέλεια σφαίρα, ειδικά ο Ερμής, η Αφροδίτη και η ίδια η Γη. Στην πραγματικότητα, αν το βάλουμε στην κλίμακα μιας μπάλας του μπιλιάρδου, δεν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τα ελαττώματα. Η απάντηση, ωστόσο, είναι ότι οι πλανήτες δεν είναι τέλειες σφαίρες.
Οι πλανήτες μπορούν να συγκρουστούν με άλλα ουράνια σώματα, δημιουργώντας κρατήρες ή εξογκώματα στο σχήμα της επιφάνειάς τους. Επίσης, καθώς περιστρέφονται συνεχώς, δημιουργούνται κάποια σφαιρικά εξογκώματα. Όταν κάτι περιστρέφεται, όπως ένας πλανήτης, τα πράγματα στην εξωτερική άκρη πρέπει να κινούνται πιο γρήγορα από τα πράγματα στο εσωτερικό για να συμβαδίσουν, και ως αποτέλεσμα διογκώνονται κατά μήκος του ισημερινού.
Όσο πιο γρήγορος είναι ο πλανήτης, τόσο μεγαλύτερη είναι η διόγκωση, ανάλογα με το πόσο γρήγορα περιστρέφεται ο πλανήτης.. Αντίθετα, όσο πιο αργά κινείται ένας πλανήτης, τόσο λιγότερες ανωμαλίες θα εμφανίσει στο σχήμα του. Χωρίς να προχωρήσουμε περισσότερο, ο Κρόνος και ο Δίας είναι λίγο πιο χοντροί στο κέντρο λόγω της ταχύτητας περιστροφής τους.
Υπάρχουν άλλα πιο ακανόνιστα αντικείμενα στο διάστημα, και είναι τα μικρότερα. Αυτά δεν μπαίνουν στη συζήτησή μας γιατί δεν ανήκουν στην κατηγορία των πλανητών. Το 2006, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση κατέταξε έναν πλανήτη σε αυτή την κατηγορία, ο οποίος πρέπει να πληροί ορισμένα χαρακτηριστικά:
- πρέπει να περιστρέφεται γύρω από ένα αστέρι
- Πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο ώστε η βαρύτητα του να το κάνει να πάρει ένα σφαιρικό σχήμα.
- Πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο ώστε η βαρυτική του έλξη να εκτοξεύει οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο του μεγέθους του που βρίσκεται σε τροχιά πιο κοντά στον Ήλιο.
Δεν είναι όλοι οι πλανήτες το ίδιο στρογγυλοί
Αρχικά, ας δούμε τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Εδώ είναι οκτώ, που αναφέρονται ως οι μικρότερες έως μεγαλύτερες αποστάσεις από τον ήλιο: Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας.
Είναι περίεργο γεγονός ότι είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ότι δεν είναι όλοι οι πλανήτες ισοκυκλικοί. Για παράδειγμα, ο Ερμής και η Αφροδίτη είναι οι πιο στρογγυλοί. Ανάμεσά τους μπορεί να ειπωθεί ότι είναι σχεδόν τέλειες σφαίρες.
Αντίθετα, ο Κρόνος και ο Δίας είναι «λιγότερο στρογγυλοί» επειδή είναι ελαφρώς παχύτεροι στη μέση. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι καθώς περιστρέφονται, διογκώνονται κατά μήκος του ισημερινού.
Στο χάος της Γης και του Άρη, θα έπρεπε να πει κανείς ότι είναι μικρότεροι από τον Κρόνο ή τον Δία και ότι δεν περιστρέφονται τόσο γρήγορα όσο οι αέριοι γίγαντες (Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας). Η Γη είναι 0,3% παχύτερη στα ανατολικά και ο Άρης είναι 0,6% παχύτερος στο κέντρο, άρα δεν είναι τέλειες σφαίρες, αλλά πιο στρογγυλές από τον Κρόνο και τον Δία.
Ακόμα πιο κοντά στις τέλειες σφαίρες είναι ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας. Το πρώτο είναι 2,3% παχύτερο στη μέση και το δεύτερο είναι 1,7% παχύτερο. Επομένως, δεν είναι τόσο τέλειοι όσο ο Ερμής και η Αφροδίτη, αλλά είναι αρκετά κοντά.
Σχηματισμός των πλανητών
Οι πλανήτες σχηματίζονται όταν η ύλη στο διάστημα αρχίζει να συγκρούεται και να κολλάει μεταξύ τους. Μετά από λίγο έχετε αρκετό υλικό για να δημιουργήσετε μια αξιοπρεπή ποσότητα βαρύτητας. Αυτή είναι η δύναμη που ενώνει τα πράγματα στο χώρο. Όταν ένας σχηματιζόμενος πλανήτης είναι αρκετά μεγάλος, αρχίζει να καθαρίζει το μονοπάτι του αστεριού που περιφέρεται. Χρησιμοποιεί τη βαρύτητα του για να πιάσει θραύσματα διαστημικού υλικού.
Ως εκ τούτου, το σφαιρικό σχήμα των μεγάλων ουράνιων σωμάτων οφείλεται στη βαρύτητα. Οποιοδήποτε αντικείμενο δημιουργεί ένα βαρυτικό πεδίο γύρω του, σαν να συγκεντρώνεται ολόκληρη η μάζα του σώματος στο κέντρο και να έλκει την ύλη προς τον εαυτό του. Κατά τη διάρκεια της μακράς πορείας του σχηματισμού ενός πλανήτη, η ύλη έρεε, επηρεασμένη από τη θερμότητα των εσωτερικών πυρηνικών αντιδράσεων του και υπέκυψε στην ισχυρή έλξη του βαρυτικού του κέντρου. Μια σφαιρική κατανομή είναι συμμετρική προς όλες τις κατευθύνσεις και είναι η μόνη γεωμετρία που κρατά όλη την ύλη στη Γη όσο το δυνατόν πιο κοντά στο κέντρο της.
Η βαρύτητα του πλανήτη έλκεται εξίσου από όλες τις κατευθύνσεις. Η βαρύτητα τραβάει από το κέντρο προς τις άκρες σαν τις ακτίνες ενός τροχού ποδηλάτου. Αυτό κάνει το γενικό σχήμα του πλανήτη μια σφαίρα, έναν τρισδιάστατο κύκλο.
Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το γιατί οι πλανήτες είναι στρογγυλοί και τα χαρακτηριστικά τους.
